.

 

یدالله ظروفی _در تمام مناطق گرم و خشک زمین، منافع تاثیر اقلیمی حتی کمترین پوشش گیاهی ، کاملا قابل توجه است. تجربه نشان داده است که سه درخت سایبان دارد در بخش های شمالی، جنوبی و غربی خانه های مسکونی به خنک هوا کمک می کند به نحوی که هزینه استفاده از وسایل خنک کننده را به نصف کاهش می دهند.

درخت باید در جایی کاشته شود که سایه آن، در گرم ترین روز سال روی قسمت بیشتری از ساختمان و خانه قرار گیرد. پوشش گیاهی وقتی نزدیک یا مجاور اتاق قرار داشته باشد، اولا گرمای تابشی را جذب می کند و از انعکاس آن به داخل اتاق جلوگیری می کند و ثانیا جریان خفیف هوایی که از میان شاخ و برگ درخت می گذرد خنک شده و به داخل اتاق می رود.درختان می توانند در مقابل باد در محیط های شهری همچون مانع و سپر عمل کرده و جهت محافظت از بادهای زمستانی در محیط های مسکونی کاشته شوند و به این خاطر هر چه مانع بلند تر و بهتر باشد، باد پناه آن بیشتر است.

چون جهت وزش باد در فصول مختلف سال تغییر می کند، موانع گیاهی را می توان طوری برگزید که به عنوان باد شکن و در تابستان، هادی جریان هوا به محطه مورد نظر باشد. درختان همیشه سبز که تا زمین شاخه دارند، معمولا در طول سال بیشترین تاثیر را در کنترل باد دارند. اساسا گیاهان، باد را با انسداد مسیر و منعکس کردن و بالاخره تصفیه کردن کنترل می کنند. ذکر این نکته ضروریست که جریان هوای سرد از سوزنی برگان عبور نمی کنند و پهن برگان جریان هوا را از خود عبور داده و آن را تصفیه می کنند. اگر مانع از درختانی تشکیل شده باشد که دارای ارتفاع زیاد و تاج فاصله دار از زمین باشد، باد در یک جا تجمع کرده و گرد باد ایجاد می کنند به این خاطر ترکیبی از گونه ها و اندازه های مختلف گیاهان در قلمرو باد شکن، سطح رویین ناصافی ایجاد می کند که در کنترل باد موثر تر است. هر چه عمق باد شکن بیشتر باشد از طول منطقه محافظت شده می کاهد. در این حالت لابلای شاخ و برگ درختان کمترین سرعت باد جریان خواهد داشت.

یکی از طرق تامین کمبود رطوبت برای کاهش دمای هوا در مواقع گرم، استفاده از تعرق پوشش های گیاهی نظیر سطوح چمن یا درختان است. گیاهان پناهگاهی ضد باران نیستند، ولی در بارندگی خفیف کمی محافظت ایجاد می کنند. می توان در معابر و قسمتهایی که سطوح همیشه سایه یا گرمای کمی دارند قسمتهای پر سایه را به باغچه و فضای سبز اختصاص داد که به این ترتیب از عمر یخ ها کاسته می شود.