روش های تکثیر آگلونما

۱-به‌وسیله بذر- دانه‌های میوه‌های قرمزخشک ناشکوفائی که پس از گل دادنبر روی گیاه می‌رویند و بدون هیچ نوع زیبائی می‌باشد در حرارت ۲۷ درجه ساتیگراد در بهار بکارید (البته اگر هدف تهیه بذر نباشد گلها را بلافاصله از گیاه جدا نمائید زیرا گیاه بشدت ضعیف می‌شود )

۲-بوسیله قلمه –در بهار می‌توان قلمه‌هایی از ساقه گیاه گرفته و در مخلوطی از ماسه، پیت در دمای ۲۱-۱۸ درجه سانتیگراد کاشت .

۳-تقسیم ریشه –در بهار می‌توان به تقسیم ریشه مبادرت ورزید (البته این روش آسانتر است )

Agreatum houstonisum نام علمی :

Agreatum houstonisum نام علمی :


Asteraceae خانواده :

مشخصات گیاه شناسی:


سرزمین اصلی این کیاه در مکزیک می باشد و از آنجا تنوع رنگ و زیبایی به سایر نقاط دنیا گسترش یافته است.
ابری گیاهی است بوته ای شکل و دائمی ولی در عمل آن را همانندگیاهان یک ساله کشت می نمایند .
ارتفاع این گیاه به 60 سانتیمتر می رسد ولی ارقام پاکوتاه آن به ارتفاع 20-15 سانتیمتر است. برگ ها دندانه دار ،قلبی شکل یا بیضی با پرزهای کم و به رنگ سبز تیره تر می باشد.
گل آذین دیهیم،بسیار متراکم که در کلاپرک های کوچک یا بزرگ که دارای گلهای لوله ای سفید ،قرمز یا غالباً آبی رنگ هستند تشکیل شده است. وقتی که گلها باز می شوند ، برگ ها را می پوشانند به طوری که برگها دیده نشده و بوته غرق گل می شود.
ادامه نوشته

▪گل نسترن: dog rose

▪گل نسترن: dog rose
▪ نام علمی : rosa canina
نسترن كه دركتابهای قدیمی به نام نسرین،نسترن ونستر نیز نامیده شده است درختچهای كوچكی است كه درحاشیه جنگل ها،چاههاوگودال های آب می رویدوارتفاع آن به حدود سه مترمی رسد.
برگهای آن دارای ۷-۵برگچه به رنگ سبز سیر است.گل نسترن مانندگل نسترن مانندگل سرخ بوده وبه رنگهای سفید،صورتی وسرخ می باشدكه به حالت منفردویامجتمع ظاهرمی شود.
میوه آنبیضی شكل وبه رنگ قرمزتیره یاروشن است كه به نام سای نورودون Cynorhodonخوانده می شود.جدار داخلی میوه دارای الیاف باریك وابریشمی است كه درآن فندقه های سختی جادارد.سای نورودون پس ازخشك شدن دارای طعمی قابض وكمی شیرین بابوئی ضعیف می باشد.
▪ تركیبات شیمیای:
قسمت گوشتدار سای نورودون دارای مقدارزیادی ویتامین C،اسید سیتریك،اسیدمالیك،قندوتانن است.
دانه های آن دارای حدود ۱۰%روغن بوده كه به رنگ زردكمرنگ متمایل به قرمزودارای بوئی مطبوع می باشد.البته دانه ها سمی است.
ادامه نوشته

گلها

نخل مرداب ،پنجه کلاغی ( cyperus diffuses)


گیاهی است زیبا و ارزان ، نگهداری و تکثیر آن ساده و برای افراد تازه کار توصیه میشود ارتفاع آن به حدود ۱۵۰ سانتیمتر می رسد و به آب فراوان احتیاج دارد این گیاه در زمستان خزان میکند و بهتر است تمام ساقه ها را از سطح خاک حذف نمود تا در بهار دوباره سبز شود و چهره زیباتری به گیاه بدهد .
نیازها :
نور :به نور آفتاب احتیاج دارد گیاهی است که باید در آفتاب نگهداری شود البته در نیم سایه نیم آفتاب یا در سایه ای که نور دار باشد هم می ماند
دما :حداقل درجه حرارت ۱۲ درجه است و در دماهای پایین خزان می کند. در زمستان در خزان گیاه جای نگرانی نیست چون با گرم شدن هوا مجددا شروع به رشد می کند .
آبیاری :به آب زیادی احتیاج دارد و سعی کنید گلدان زهکش چندانی نداشته باشد تا محیط تقریبا باتلاقی برای گیاه ایجاد شود
خاک :خاک مناسب خاک کمی سنگین است ( رس زیاد باشد تا حالت باتلاقی ایجاد شود )
تکثیر :تقسیم بوته در بهار قلمه زدن بدین ترتیب که گیاه را از زیر قسمت برگ قطع کرده و به صورت وارونه ( برگ داخل آب باشد ) داخل آب قرار داده تا ریشه ظاهر شود و سپس کاشت نمایید .

 
 
نام علمی: Caryota mitis
خانواده:ARECACEAE
گیاه آپارتمانی كه به بلندی ۲/۱ متر می رسد. در گیاه بالغ هر برگ (فروند) شامل برگچه هایی مجزا به طول ۱۵ و پهنای ۱۰ سانتی متر است كه نوك هریك از برگچه ها به نظر پاره پاره شده می آید.
نیازها: به مكان پرنور و مرطوب، آبیاری منظم و كود دهی نیاز دارد. حداقل دمای قابل تحمل آن ۱۰ درجه سانتی گراد می باشد. جهت پرپشت شدن گیاه جوانه های انتهایی را می چینند. ازدیاد: از طریق كاشت بذر و تقسیم گیاه در بهار امكان پذیر است.
 
 
نام علمی: Antirrhinum majus
خانواده: SCROPHULARIACEAE
گیاه یكساله به بلندی ۶۰ و گستردگی ۴۰-۳۰ سانتیمتر است. دارای برگهای كشیده و نیزه ای شكل بوده و گلهای خوشه ای آن از بهار تا پاییز در رنگهای سفید، صورتی، قرمز، زرد، ارغوانی و نارنجی ظاهر می شوند.
نیازها: به مكان آفتابی، خاك غنی با زهكش خوب نیاز دارد و حداقل دمای قابل تحمل آن صفر درجه سانتی گراد می باشد.
ازدیاد: از طریق كاشت بذر در هوای آزاد اواخر بهار امكان پذیر است.
 
 
 



نام رایج: گل ناز



portulaca grandiflora نام علمی :


portulacaceae نام خانواده :


گل ناز گیاهی یکساله بوده که این گیاه دارای شاخه و برگ گوشتی می باشدو گلهای آن به رنگهای مختلف و متنوع سفید، صورتی، قرمز، نارنجی، زرد، بنفش و حنایی قابل رویت است . از این گل در حاشیه چمن کاریها در فضای سبز استفاده میشود.
ساده ترین روش ازدیاد و تکثیر این گیاه از طریق بذر می باشدکه بذر آن در فصل پاییز در کپسولهای کوچکی تشکیل میشود و کاشت بذر از ماه فروردین تا خرداد در خاک سبک صورت میگیرد.
روش دیگر ازدیاد گل ناز تهیه قلمه از ساقه های گوشتی و کاشت آن در خاکهای نرم و سبک است که بعد از چند روز قلمه های ریشه دار شده در محل اصلی کاشته میشوند و در مدت کوتاهی شروع به گلدهی خواهند کرد.
گل ناز مکانهای آفتاب گیر و گرم را می پسندد و خاک آن باید تا حدودی سبک و همیشه مرطوب باشد و آبیاری آن به صورت روزانه انجام میگیرد.
 
 
 

گل محمدی: نام : گل محمدي ؛ نام لاتين : ؛ Damask - Roseاسم علمي : Rosa Domascena - Mill

گل محمدی: نام : گل محمدي ؛ نام لاتين : ؛ Damask - Roseاسم علمي : Rosa Domascena - Mill
گل محمدي يك گياه گل دار از خانواده Rosaceaeاست كه بيشتر براي گلاب گيري ، داروسازي و طب ، عطرسازي و صنايع غذائي مصرف دارد. رويشگاه اولية آن ايران و در حال حاضر در استانهاي اصفهان ( كاشان ) ، فارس ، كرمان ، آذربايجان شرقي و غربي ، مركزي و ... كشت ميشود. مناطق عمدة توليد گل محمدي در استان اصفهان عبارتند ازكاشان، گلپايگان ونطنز. سطح زير كشت در استان اصفهان معادل 1206 هكتار با ميزان توليد 5481 هكتار مي باشد (آمار سال 1385) كه در رتبه سوم كشوري قرار دارد.

از نظر گياهشناسي گل محمدي درختچه اي خاردار با ارتفاع حدود 5/1 متر با برگهاي 5 تا 7 برگچه اي به شكل تخم مرغ و رنگ سبز براق بوده و گل آن كم پر تا نيمه پٌرپر به رنگ صورتي تا صورتي- قرمز و معطر با گل آذين خوشه اي مركب يا منفرد مي باشد. زمان گلدهي در اكثر گونه ها در بهار مي باشد.

اين گياه بسيار مقاوم بوده و اكثر شرايط آب و هوائي را به خوبي تحمل مي كند ولي اصولاً مناطق باز و آفتابگير با شبهاي نبستاً خنك را ترجيح مي دهد. نسبت به كم آبي مقاوم بوده و بسته به منطقه كشت شده بين 7 تا 15 روز يكبار در زمان گلدهي و 20 تا 30 روز يكبار در ديگر دوره هاي رشد آبياري مي شود. در كاشان آبياري 5 تا 10 مرتبه با دوره آبياري 12 تا 50 روز مرسوم مي باشد. خاكهاي حاصلخيز شني- رسي داراي بافت نسبتاً خشك كه هوا را به خوبي از خود عبور دهد و داراي مقاديري مواد آلي پوسيده باشد و PH حدود 5/6 بهترين محيط رشد براي گل محمدي مي باشد.

كاشت نهال هاي آن معمولاً در اسفندماه در گودالهائي به عمق 30 تا 40 سانتي متر انجام مي شود. عمده ترين روش كشت جوي و پشته با فواصل خطوط كشت حدود 4 متر و فاصله نهالهاي حدود 2 متر است. البته روش كرتي نيز در بعضي از مناطق مرسوم است كه در اين حالت فاصله كاشت 5/1×5/1 متر تا 2 × 2 متر در نظر گرفته مي شود.

عمليات هرس بيشتر براي حذف شاخه هاي ضعيف و كنترل بيماري ها و آفات انجام مي شود و در اكثر مناطق عمل هرس فرم دهي ديده مي شود. معمولاً 5 تا 6 سال بعد از كاشت درختچه هاي گل محمدي راكف بر مي كنند تا عمل جوان سازي گياه انجام شود.

گل محمدي از سال دوم شروع به گل دهي مي كند و بيشترين محصول را در سالهاي 3 و 4 دارد ولي از سال ششم گل ها ريز شده و مقدار محصول نيز كم مي شود. زمان برداشت از اول ارديبهشت شروع شده و در بعضي مناطق گاهي تا آخر خرداد نيز ادامه مي يابد ولي معمولاً طول دورة برداشت 20 تا 30 روز است. ميانگين مقدار محصول يك درختچة گل محمدي 2 تا 5/2 كيلوگرم است.

گل محمدي از راه پاجوش ، قلمه زدن ، خوابانيدن و پيوندزدن و از طريق بذر ( براي مصارف خاص ) تكثير مي شود كه در كاشان اكثراً به روش پاجوش است.

مهمترين آفات گل محمدي شته ها ( خصوصاً شتة گل سرخ ) كنه ها، شپشك ، كرم ساقه خوار و مهمترين بيماري آن سفيدك مي باشد. در كاشان سموم مصرفي براي كنترل آفات بيشتر گوزاتيون، مالاتيون و ديازينون و براي بيماري سفيدك سموم سولفوره مي باشد.

esfahan.agri-jahad.ir :منبع

گل کوکب Dahlia

گل کوکب Dahlia

گل کوکب جنسی از تیره مرکبه Composees و اصل آن از مکزیک میباشد . از این گیاه بیش از بیست گونه شناخته شده و به واسطه تنوع رنگ و شکل و زیبائی آن مورد توجه بیشتر باغداران می باشد . ارتفاع گونه های مختلف آن از ۶۰ تا ۱۸۰ سانتیمتر و قطر گلها از ۵۰ /۲ تا ۲۰ سانتیمتر می باشد که بستگی به گونه و طرز کاشت آن دارد . رنگ گلها سفید ، زرد ، قرمز ، بنفش و یا ترکیبی بین رنگهای ذکر شده می باشد . گل کوکب را با اجرای روشهای مخصوص میتوان خیلی درشت تر از حد معمول نسبی تا حدود سی سانتیمتر قطر نیز پرورش داد . کوکب در مقابل سرما و یخبندان بسیار حساس بوده و باید غده های زیر زمینی آنرا قبل از سرما و یخبندان بیرون آورده آنها را خشک و تمیز کرده به طریقی که گفته خواهد شد نگهداری کنند . گلهای کوکب اواخر تابستان و اوائل پائیز ظاهر میشوند . روش ازدیاد و پرورش گل کوکب : برای بدست آوردن بوته های تازة کوکب بیشتر بوسیله تقسیم غدد ریشه آن یا قلمه زدن انجام
ادامه نوشته

گل رازقی

گل رازقی

گل رازقی که از لحاظ عطر معروفترین گلهای کشور ما است Jasminum Sambac Sol می باشد . از خانواده زنبق ها Oleaceae که سرزمین اصلی اش عربستان است ( زنبق نام ناحیه ای است در عربستان ) امروزه پرورش این گل در منطقه وسیعی از آفریقای شمالی گرفته تا خاور زمین و آسیای میانه گسترده شده است . بوته گل رازقی پُر شاخ و برگ و نیمه بالارو است .

برگهای آن دائمی ، صاف ، بیضی شکل و بی کرک با گلهای درشت ، پُر پَر ، سفید رنگ و بسیار معطر . از نیمه اردیبهشت به بعد در طول مدت تابستان گلها مرتبأ شکفته میشوند و هر گل حدود یک هفته تا ده روز دوام دارد . بررسیهای دقیق آزمایشگاهی نشان داده است که مقدار مطلق عطر گل رازقی و تیره یاس ها در ساعات اولیه بامداد نخستین روز شکفتن گل ( حدود ساعت هشت ) بیشتر از همه اوقات است . دانشمندان گیاه شناس سه گونه متمایز از این گل به نامهای زیر تشخیص داده اند :

ادامه نوشته

گل میمون

گل میمون
Antirrhinum majus



گل میمون یکی از گلهای زینتی است که در باغبانی بسیار معمول است و در فصل تابستان با گلهای رنگارنگ و مخملی خود جلوه خاصی به باغچه ها می دهد.
این گیاه از جنس Antirrhinum و متعلق به خانواده scrophulariaceae میباشد. از گلهای زینتی دیگری که از این خانواده در باغبانی معمول است گل انگشتانه Digitalis و گوشی calceolaria را می توان نام برد
از جنس Antirrhinum حدود 40 گونه مختلف علفی یکساله و دو ساله و چند ساله و نیمه درختچه ای شناسایی شده که یکی از این گونه ها Antirrhinum majus میباشد که نام علمی گل میمون است که از گیاهان علفی چند ساله این جنس میباشد ولی معمولا" از آن به‌عنوان گل یکساله استفاده می شود و دارای تعداد زیادی واریته و فرم مختلف میباشد . طول گیاه و رنگ و اندازه گل در واریته های مختلف متفاوت بوده و همین تنوع این گونه را جزء یکی ازپر استفاده ترین گیاهان در گلکاری قرار می‌دهد.
ارتفاع این گیاه در واریته های مختلف بین ده سانتیمتر تا یک متر متغییر است . از فرم های بلند آن برای گل بریده و از فرم های کوتاه آن برای کاشت در حاشیه باغچه ها میتوان استفاده کرد.

كشت بافت

كشت بافت
كشت بافت كار نسبتاً تخصصي بوده و نياز به دستگاه‌هاي مخصوص دارد كه در اينجا مورد بحث نيست.
تقسيم بوته Succres
استفاده از تقسيم بوته براي تکثير گياهان زينتي کاربرد زيادي دارد و تعداد زيادي از گياهان به اين روش تکثير مي‌شوند. استفاده از اين روش بدليل اينکه گياه کامل و ريشه‌دار از پايه مادري جدا مي‌شود و عيناً شبيه پايه مادري شروع به رشد و نمو مي کند، يک روش نسبتاً آسان و بدون هيچ گونه خطر از نظر سازگاري با محيط است و هيچ تغيير ژنتيکي در آن اتفاق نمي‌افتد. نمونه اين نوع تکثير را مي‌توان در ديفن باخيا، سانسويريا و آنتوريوم مشاهده کرد.
ادامه نوشته

تکثير گياهان

تکثير گياهان
طريق مختلف تكثير
1- مستقيم يا جنسي Sexual Propagation
2- غير مستقيم يا رويشي Vegetative Propagation
تکثير مستقيم Sexual Propagation
تکثير مستقيم بيشتر بعنوان تکثير بذري شناخته شده است. اساس کار در اين روش استفاده از بذر گياه است. بذر يا Seed از ترکيب دانه‌هاي گرده گل‌هاي نر و خامه گل‌هاي ماده بوجود مي‌آيند كه به دو شكل هموزيگوت و هتروزيگوت وجود دارند. بعد از اين ترکيب چنانچه گرده و مادگي از يک جنس باشند بذر حاصل را بذر همگن يا اصطلاحاً Homozygot مي‌نامند و چنانچه بذر بدست آمده از آميزش دانه‌هاي گرده غير از گياه مادر باشد بذر حاصل را ناهمگن يا اصطلاحاً Heterozygot ‌گويند. معمولاً اين روش براي گياهاني كه ناهمگني يا Heterozygot دارند (مثل گل‌هاي يك ساله كه نياز به تنوع و چند رنگي بيشتري دارند) از ديدگاه توليد كننده بهتر است. هم‌چنين در جاييكه اين روش مقرون به صرفه است (مثلاً در گياهاني كه تكثير به روش غير بذري مدت زمان طولاني مي‌گيرد) استفاده مي‌شود. مزاياي بذر کاري
1) ارزانتر بودن نسبت به روش غير جنسي؛
2) انبار كردن بذر به مدت طولاني؛
3) كنترل بيماري‌هاي ويروسي.
مي‌توان بذر را براي مدت طولاني در انبار نگهداري کرد بدون آنکه آسيبي به وضعيت رويشي و ژنتيکي آن وارد شود. هم‌چنين از آنجا که بيماري‌هاي ويروسي عموماً بوسيله بذر انتقال پيدا نمي‌کنند لذا تکثير بذري راه مطمئن براي کنترل بيماري‌هاي ويروسي است.
معايب کشت و کار با بذر
1) به علت تفرقه صفات، يكنواختي لازم وجود ندارد؛
2) دوره نو نهالي طولاني‌تر است؛
3) كيفيت اوليه بذر از بين مي‌رود.
براي آن دسته از گياهان که نياز به يکنواختي دارند روش بذر کاري براي تکثير آن‌ها مشکل آفرين است. هم‌چنين در بعضي از گياهاني كه زمان لازم براي بلوغ و به گل رفتن گياه طولاني است، هزينه زيادي دارد. مثلاً زمان لازم براي درخت گلابي حداقل 7 تا 8 سال است تا يک پايه بذري به درخت ميوه تبديل شود.
روش‌هاي بذركاري
بذر کاري به دو روش مستقيم و نشا کاري انجام مي‌شود. روش مستقيم براي بذرهايي با اندازه متوسط عملي است که رويش آن‌ها با مشکل زيادي همراه نيست. گل آحار و جعفري به روش مستقيم بذركاري مي‌شوند. تعداد زيادي از بذرهاي گياهان زينتي نياز به نشا کاري دارند. در روش نشا کاري ابتدا بذرها را در يک جعبه کشت يا گلدان نشا کشت مي‌کنيم. بعد از اينکه اندازه گياهان و نشاها به حد معيني رسيد و معمولاً اين حد يک اندازه 4 تا 6 برگه است آنوقت گياهان را به محل اصلي انتقال مي‌دهيم.
نكات لازم در روش بذر کاري
1- آماده سازي بذر قبل از بذركاري؛ آماده کردن بذرهاي معمولي کار مشكلي نيست کافي است بذر تازه، کاملاً يکنواخت و فاقد هر گونه بذر علف‌هاي هرز يا گياهان ديگر در اختيار داشته باشيم.
2- تيمار قبل از كشت؛ گاهي براي اينکه بذر بعضي از گياهان سبز شود قبل از رويش يا کشت بذر بايد عملياتي را بر روي آن‌ها انجام دهيم تا بذرها را براي جوانه زدن آماده کنيم و اصطلاحاً به آن تيمارهاي قبل از کشت مي‌گويند.
كشت بذر (تيمارهاي قبل از كشت)
عمليات قبل از كشت بذر را تيمارهاي قبل از كاشت مي‌گويند.
الف) خيساندن بذرها؛
ب) رفع سرما
Stratification ؛ اين اصطلاح براي آن دسته از بذرها استفاده مي‌شود که براي رويش نياز به يک دوره سرما دهي دارند يعني اگر يک دوره سرما را طي نکنند قادر به جوانه زدن نيستند.
ج) نرم كردن پوست‌هاي سخت گياهان به وسيله اسيد سولفوريك؛ پوست‌هاي بسيار سخت بعضي از گياهان تا نرم نشوند قادر به جوانه زني نخواهند بود. بسته به نوع گياه و نياز ما روش تكثير جنسي يا غير جنسي را انتخاب مي‌كنيم. اگر نياز به گياهان يكدست و يكنواخت داريم از تكثير غير جنسي استفاده مي‌كنيم. اما بيشتر براي گياهان فضاي سبز از روش تكثير بذري استفاده مي‌شود.
هم‌چنين بسته به نوع بذر (ريزي و درشتي بذر)‌ نوع كاشت فرق مي‌كند. بذرهاي ريز اطلسي را ابتدا با خاك خيلي سبك مخلوط نموده و سپس در سطح خاك گلدان مورد نظر پخش مي‌كنيم. از آنجا كه پوشش روي بذر نيز به اندازه‌ي بذر بستگي دارد، حدود نيم سانتي‌متر خاك روي بذرها ريخته و آبياري نيز با احتياط انجام مي‌گيرد. هنگاميكه بذرها رشد كرده و 4 برگي شدند گياه به گلدان اصلي منتقل مي‌شود. بذرهاي هميشه بهار درشت هستند و به فواصل معين در گلدان كاشته مي‌شوند و روي آن‌ها را با خاك بيشتري (حدود 2- 5/1 سانتي‌متر) مي‌پوشانيم و آب مي‌دهيم.
تکثير غير جنسي
اساس روش تكثير غير جنسي
هر يک از سلول‌هاي هر كدام از گياهان توانايي ساخت يک گياه کامل همانند پايه مادري خود را دارند. و كلاً هر روشي كه بوسيله آن هر يك از اندام‌هاي گياهي به يك گياه كامل تبديل شود، يكي از زير رده‌هاي اين روش است.
انواع روش‌هاي تکثير غير جنسي
1) کشت بافت؛
2) تقسيم بوته؛
3) استفاده از اندام‌هاي زيرزميني؛
4) استفاده از ساقه و برگ بعنوان قلمه؛
5) استفاده از جوانه‌ها بعنوان پيوند؛
6) استفاده از ساقه‌هاي رونده؛
7) خوابانيدن

عوامل موثر بر رشد و نمو

عوامل موثر بر رشد و نمو
داخلي:
الف) عوامل ژنتيكي،
ب) هورمون‌هاي نباتي.
خارجي:
الف) حرارت،
ب) رطوبت،
ج) نور،
د) گازها.
ابتدا به تعريف عوامل داخلي مي‌پردازيم. خصوصياتي را كه عوامل خارجي بر آن بي‌تاثيرند را عوامل ژنتيكي مي‌گويند. وقتي خصوصيات، صفر ذاتي هستند طوري كه عوامل خارجي بر آن‌ها بي‌تاثيرند، براي مثال اگر گياهي گل‌هاي صورتي دارد عوامل خارجي نمي‌توانند رنگ گل‌هاي آن را تغيير بدهند.
كنترل اعمال فيزيولوژي گياهان در مبحث هورمون‌ها گنجانده شده است
کاربرد هورمون‌هاي گياهي
ادامه نوشته

جايگاه گلکاري در ايران

جايگاه گلکاري در ايران
اهميت تاريخي: قدمت کشت و كار و نگهداري گل‌ها در ايران شايد همزمان با شروع کشاورزي بوده است. با نگاهي به تاريخ و فرهنگ ايران بنظر مي‌آيد که همواره ايرانيان در زمينه موضوعات مرتبط با گل‌ها جايگاه خوب و ارزنده‌اي داشته‌اند. اهميت اقتصادي: شايد قديمي‌ترين گلخانه‌هاي موجود در ايران كه در حال حاضر هم فعال هستند قدمتي در حدود 75 – 70 سال دارند. در حقيقت اهميت اقتصادي اين رشته، سابقه طولاني در ايران دارد. زماني كه بسياري از کشورها نامي در زمينه پرورش گل و گياه نداشته اند کشور ما با داشتن گلخانه‌هاي خوب و قابل قبول در زمان خود وضعيتي مناسب داشته است. کشت و كار پرورش گل‌هاي زينتي در ايران بعنوان يک رشته اقتصادي سابقه‌اي به قدمت احداث گلخانه‌ها ندارد اما از زمان‌هاي گذشته، گلخانه‌دارها کار تکثير و پرورش گياهان را براي سرگرمي، و گذران اوقات فراغت انجام مي‌دادند. در سال‌هاي اخير بدليل نياز روز افزون بازار و خواست افراد جامعه و بدليل محدود شدن فضاي زندگي مردم اين وضعيت کاملاً تغيير كرده است. بطوري که در سال‌هاي اخير احداث گلخانه‌هاي نسبتاً مجهز و كارآمد بمنظور کشت و پرورش و تكثير گياهان زينتي و نيز توسعه اقتصادي پيشرفت زيادي داشته است. ايران يکي از خواستگاه‌ها و زادگاه‌هاي طبيعي گياهان زينتي از جمله لاله، سنبل، زنبق، سيکلمه و برخي از درختچه‌ها و تعداد زيادي از درختان ميوه بشمار مي‌آيد، و در منابع علمي دنيا اسناد و مدارک مربوط به اين موضوع موجود است. ولي از نظر اقتصادي و صادرات گل و گياه هنوز موقعيت مناسبي در سطح دنيا ندارد.
ادامه نوشته

بامبوهای خوش یمن یا (Lucky Bamboo) از محبوبترین ابزارهای کارگشایی در فنگ شویی به شمار میروند و جالب

بامبوهای خوش یمن یا (Lucky Bamboo) از محبوبترین ابزارهای کارگشایی در فنگ شویی به شمار میروند و جالب اینجاست که این گیاهان، بیش از هر وسیله دیگر فنگ شویی مورد غفلت و بی توجهی قرار میگیرند. من خود شاهد دهها و صدها بامبوی خوش یمن بوده ام که برای زنده ماندن تلاش میکردند، ظاهرشان نشانه بی توجهی و تنها نشانه بارز خوش یمنی آنها، موفقیت در امر "بقا" بود.
http://www.farya.com/images/sec2/bamboo-200.jpg
هرچند مراقبت از این بامبوها ساده است و خود گیاه هم اصولا مقاوم و صبور است، اما مانند هر موجود زنده دیگری نیازمند توجه و علاقه است. از لمس کردن آن نترسید و مراقبش باشید. هرچه باشد بمبو به خاطر نیروی حیات و رشد قدرتمند خود دارای ارج و قرب شده و خوش یمن لقب گرفته است.

راستی چرا این بامبو، خوش یمن است؟
بامبو به خودی خود گیاهی شگفت انگیز و دارای انرژی صلح آمیز و خردمندانه است. این گیاه به ما می آموزد که چگونه انعطاف پذیر و در درون باز و آزاد باشیم تا روح ما بتواند آزادانه در درونمان حرکت کرده و وجود ما را درمان کند.

اگر این شانس را داشته باشید که بامبو در باغچه خانه شما بروید، میدانید که صدای این گیان تا چه حد آرامش بخش و تقریبا صدایی متعالی است. این صدا در مورد زنگوله های بادی که با بامبو ساخته میشوند و همچنین کفپوشهای بامبو نیز صادق است. به طور کلی، دلیل اصلی اینکه این گیاه خوش یمن دانسته میشود این است که این گیاه میتواند با قرار گرفتن در شرایط مناسب، هر پنج عنصر اصلی فنگ شویی آب، آتش، خاک، چوب و فلز را در محیط زیست خود وارد کند. به این ترتیب که:

• چوب: خود گیاه
• خاک: زمینی که گیاه از آن میروید
• آب: آبی که گیاه با کمک آن رشد میکند
• آتش: روبان قرمز یکه به نشانه آتش به گیاه یا به ظرف آن بسته میشود.
• فلز: اگر ظرفی که بامبو در آن قرار میگیرد شیشه ای باشد، در دسته عنصر فلز قرار میگیرد. اگر گلدان از جنسی چون سفال یا سرامیک باشد، معمولا سکه یا تصویری فلزی به همراه دارد.

تعداد ساقه های گیاه بامبو نیز بسیار مهم است و هر تعداد ساقه معنای متفاوتی دارد:
• 3 برای خوشبختی
• 5 برای سلامتی
• 2 برای عشق و ازدواج
• 8 برای ثروت و فراوانی
• 9 نیز که عددی خوش یمن محسوب شده و عددی برای خوشبختی و شانس در همه امور زندگی است.

توصیه هایی مختصر و مفید برای نگهداری از بامبوی خوش یمن
میلیونها تن از صاحبان خوش شانس بامبوی خوش یمن در سراسر جهان میدانند که این گیاه، برای منزل و محل کار بهترین انتخاب است زیرا تنها به دو سه سانتیمتر آب در ظرفش و نور غیر مستقیم آفتاب نیاز دارد تا خوش و خرم باشد.

بامبوی خوش یمن چیست؟
گیاهی که قرنهاست به نام بامبوی وش یمن شناته میشود، اصلا بامبو نیست و از دسته گیاهان دراکانیا Dracaena و ویشاوند جهش یافته خانواده سوسنیان است که در جنگلهای بارانی تاریک مناطق حاره در آسیای جنوب شرقی و آفریقا میروید.

این گیاه به چه مقدار مراقبت نیاز دارد؟
نیازهای اصلی این بامبو بدین شرح است: تمیز نگهداشتن آب آن با تعویض هفتگی. مقدار آب باید تا اندازه ای باشد که تقریبا تا 2.5 سانتیمتری بالاتر از انتهای پایینی ساقه قرار بگیرد. این گیاه نور فراوان اما غیر مستقیم آفتاب و دمای 18 تا 22 درجه سانتیگراد را ترجیح میدهد. هرچند درباره غذا دادن به این گیاه عقاید متلفی وجود دارد، اما بامبوی خوش یمن هم یک موجود زنده است و بدنیست هر از گاهی مقداری کود ملایم، مانند کود بنفشه آفریقایی به آب آن اضافه شود. از آنجایی که رشد گیاه با مقدار غذای آن متناسب است، با تغذیه آن با مقادیر اندک کود میتوانید همواره گیاه را در اندازه ای قابل کنترل نگهدارید.

چرا برگهای گیاه زرد میشوند؟
دو عامل اصلی زرد شدن برگ بامبو از این قرارند: 1) نور مستقیم بیش از حد و 2) آب لوله کشی مورد استفاده برای گیاه بیش از حد نمک یا فلوراید دارد. برای اینکه گیاهتان دوره پربار و جدیدی آغاز کند، آن را از تابش مستقیم نور آفتاب دور کرده و آب آنرا تنها از آب ----- شده یا آب معدنی طبیعی تامین کنید.

یا میتوان بامبوی خوش یمن را قلمه زد؟
بله. ساقه های تازه را میتوان با استفاده از یک چاقوی تیز از گیاه اصلی جدا نمود. ساقه باید از زیر بند بریده شود و در آب تازه و تمیز قرار بگیرد. برای سرعت بخشیدن به رشد جوانه های تازه، اسپری کردن مختصر ساقه با آب نیز توصیه میشود.

تعویض گلدان بامبو چگونه است؟
بامبو نیز مانند هر گیاه خانگی گلدانی دیگر میتواند به گلدانی در حدود 5 سانتیمتر بزرگتر از گلدان اولیه منتقل شود یا به طور دائم در مخلوطی از ماسه و خاک که به خوبی زهکشی شود (آب اضافه آن خارج شود) کاشته شود. برای جلوگیری از پوسیدگی ریشه، باید در بین هر دو آبیاری ، خاک گیاه را بررسی کنید و درصورتی که سطح روی آن خشک شده باشد، آنرا آبیاری نمایید.

chiff.com
fengshui.about.com

گل‌های زیبا

**گل‌های زیبا با آن ظاهر دل‌فریبشان می‌توانند بسیار سمی باشند. آنقدر سمی که حتی می‌توانند جان انسان را بگیرند.
آشنا نبودن بسیاری از مردم با این گیاهان که ممکن است هر روز هم با آنها سرو کار داشته باشند می‌تواند خطرآفرین باشد.
بسیاری از این گل‌ها در فصل‌های مختلف به وفور در خانه‌ها یافت می‌شوند. اگر مسمومیت با این گیاهان برای کسی پیش آمد باید در کمترین زمان بیمار را نزد دکتر برد.

● گل نرگس: این گل زیبای زرد و سفید رنگ که رویشش نوید آمدن بهار را می‌دهد، اگر به مقدار زیاد خورده شود، جزو سمی‌ترین گیاهان جهان است.
برخی مردم پیاز گل نرگس را با پیازهای خوراکی اشتباه می‌گیرند. خوردن پیاز نرگس زرد سبب تهوع، دل‌پیچه و اسهال می‌شود. با دیدن این علائم حتما به پزشک مراجعه کنید.

● گل صد تومانی: گل صد تومانی و بوته‌های آزالیا در رده نهم سمی‌ترین گیاهان جهان قرار دارند. این دو گیاه با گل‌های به شکل زنگشان، در حیاط و باغچه بسیار زیبا به نظر می‌رسند اما برگ‌هایشان و در نتیجه عسلی که از شیره آنها تهیه می‌شود سمی است.
خوردن هر یک از این دو سبب می‌شود دهانتان بسوزد و ترشح بزاق دهانتان زیاد شود و پوستتان دچار خارش شود. تهوع و اسهال هم از دیگر نشانه‌های مسمومیت با این گیاهان همیشه سبز است.
سردرد، ضعف عضلانی و ضعف در دید هم می‌تواند در شما به دنبال مسمومیت با این گیاهان پدیدار شود. ضربان قلبتان ممکن است آهسته شود و قلبتان با شدت بتپد و به کما بروید. قبل از اینکه این اتفاقات برای شما روی دهد بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

● فیکوس: این گیاه ۸۰۰ نوع دارد و همه آنها هم صمغی شیری رنگ دارند که سمی است. بسیاری از انواع فیکوس در داخل خانه‌ها پرورش داده می‌شود و آنهایی هم که در خارج از خانه رویانده می‌شوند باید محیطی گرم داشته باشند.
بدترین تاثیری که فیکوس می‌تواند بر بدن شما بگذارد، خارش و ورم است و تجویز معمول دکترها هم برای آن داروهای ضد حساسیت و داروهایی برای از بین بردن ورم است.

● خرزهره: سانتی‌متر به سانتی‌متر این گیاه زهر است. حتی استنشاق تصادفی خرزهره‌ای که سوزانده می‌شود هم دردسرساز است.
استفاده از شاخه‌های آن برای کباب کردن یا خوردن آب از محلی که در آن خرزه‌هایی با گل‌های قرمز، صورتی یا سفید رنگ روییده هم خطرناک است. تغییر در ضربان قلب (آرم شدن یا با سرعت تپیدن) بارزترین نشانه مسمومیت با این گیاه است.
دکترها تلاش می‌کنند ضربان قلب را با کمک داروها کنترل کنند و احتمالا معده‌ را هم شست‌و‌شو دهند.

● گل داوودی: بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ نوع گل داوودی در دنیا وجود دارد که اغلب بوته‌های کوتاه و نزدیک به زمینی دارند. باغبان‌ها معمولا این گیاه را می‌کارند تا خرگوش‌ها را از باغشان دور کنند.
گل‌های سمی این گیاه که خرگوش‌ها را از باغ‌ها می‌راند، برایانسان‌ها هم سمی است البته نه چندان قوی. لمس آن سبب خارش و ورم پوست می‌شود و با پمادهای ضد حساسیت و ورم از بین می‌رود.

● آنتریوم: برگ‌های چرمی و سبز تیره رنگ و ساقه این گل وهم‌انگیز سمی است. خوردن آنتریوم گرمسیری می‌تواند سبب احساس سوزش در دهان و سپس تورم و تاول زدن بشود.
همچنین صدایتان ممکن است بگیرد و در قورت دادن غذا هم مشکل پیدا کنید. در این موارد نوشیدنی سرد بنوشید و قرص مسکن بخورید.

● لی‌لی: این گیاه دوست‌داشتنی و زیبا هم سمی است. آن گل‌های زنگوله مانند زیبایش که آویزان شده‌اند هم سمی هستند.
ذره‌ای کوچک از این لی‌لی‌ها ممکن است زیاد آسیبی به شما نرساند اما اگر مقدار زیادی بخورید تهوع، درد در دهان، دردهای شکمی، اسهال و گرفتگی عضلات را تجربه خواهید کرد.
ضربان قلبتان هم ممکن است آرام یا نامنظم شود. برای خارج کردن سم از بدن معمولا پزشکان معده را تخلیه می‌کنند.

● گل ادریسی: این بوته گل هم سمی است. خارش پوست، تهوع، ضعف و تعرق برخی از نشانه‌های مسمومیت ناشی از گل ادریسی است.
برخی گزارش‌ها حاکی از این است که برخی بیماران به کما رفته‌اند. تشنج و نقص در سیستم خون‌رسانی بدن هم در بعضی از بیماران دیده شده است.
خوشبختانه پادزهری برای سم این گل ساخته شده است که در بیمارستان‌ها موجود است.

● گل انگشتانه: این گیاه زیبا گل‌هایی کوچک به رنگ‌های بنفش، صورتی یا سفید دارد که در برخی از انواع آن دانه‌هایی دیده می‌شود.
از این گل برای تولید برخی از انواع داروهای قلبی استفاده می‌شود. به همین دلیل خوردن هر بخش از این گیاه خود می‌تواند سبب بروز بیماری‌های قلبی شود.
تهوع، درد در دهان و اسهال از نشانه‌های این مسمومیت است.

● ویستریا: این گیاه باغچه‌ای زیبا با آن گل‌های آویزان آبی و سفیدش هم تماما سمی است.
البته بعضی‌ها می‌گویند که گل‌های این گیاه سمی نیست اما کسی را نمی‌شناسم که حاضر شده‌باشد این موضوع را آزمایش کند. درد شکم، تهوع،‌دل آشوب و اسهال از نشانه‌های مسمومیت با ویستریاس

نگین شیراز آقایی - روزنامه همشهری

گلهای پیازی با ظهور خود







گلهای پیازی با ظهور خود در بهار و تابستان لطافت و زیبایی دلپذیری به فضای سبز طبیعی و مصنوعی‌محیط زندگی انسان می‌بخشند.
حس زیبایی پسندی‌، بسیاری از انسانهای خوش ذوق را در فصول مختلف به دشتها و كوههای اطراف شهرهامی‌كشاند. در بهار، وجود گلهای لاله‌، لاله واژگون‌، كلاغك و... كه به صورت خودرو در این مناطق می‌رویند،یكی از عوامل اغنای این حس در وجود انسان به شمار می‌رود. گلهای پیازی با زیبایی و عطردل‌انگیز خود، دیدگان و مشام جویندگان زیبایی را نوازش می‌دهند و با نظمی كه خداوند در رویش و تكثیر این‌گیاهان زیبا قرار داده‌، هر سال در زمان خاص خود می‌رویند و گلدهی را آغاز می‌كنند.
گلهای پیازی كه در فضای سبز مصنوعی خانه و خیابان كاشته می‌شوند در طول سال نیاز به مراقبتهای ویژه‌ای‌دارند و انسان شهری اگر خواستار بهره‌گیری از زیبایی آنهاست باید زحمت نگهداری این گلهای را نیز بعهده‌گیرد.
با توجه به استقبال عامه از گلهای پیازی در زیر به معرفی برخی از گونه ها می پردازیم

۱) گل اختر canna indica
(ریشه به صورت ریزوم‌)
پس از باز شدن و پژمردن تمامی غنچه‌ها، ساقه گل را از سطح زمین قطع كنید ولی آبیاری را به میزان كمتر ادامه‌دهید تا وقتی كه برگها زرد شوند، در این زمان برگها را نیز حذف كنید. در مناطقی كه فاقد زمستان سردمی‌باشند ریزوم را می‌توانید درخاك باقی بگذارید و یا آن‌ها را از خاك در آورده‌، در محل خشك و خنك كه‌دارای جریان هوا باشد انبار كنید تا زمان كاشت مجدد فرا برسد.
۲) كوكب‌Dahila sp.
(ریشه به صورت غده‌)
وقتی قسمتهای هوایی گیاه زرد شد، ساقه‌ها را از ارتفاع ده سانتیمتری سطح خاك قطع كنید، خاك اطراف ساقه‌را به شعاع ۳۰ سانتیمتر از مركز بردارید و با دقت به كمك چنگك غده‌ها رابیرون آورید، آنها را تكان دهید تا
خاك اطرافشان فرو ریزد. پس از چند ساعت آنها را در آفتاب قرار دهید تا خشك شوند.


حال می‌توانید به دو روش عمل كنید:
الف ) غده‌ها را فوراً تقسیم كنید زیرا غده تازه به راحتی بریده می‌شود و تشخیص چشمها یا جوانه‌های رشدكننده در این زمان آسان است‌. برش باید از محل ساقه صورت گیرد به نحوی كه با هر قسمت از غده ۲.۵سانتیمتر از ساقه و یك چشم باقی بماند. سطح برش را با پودر گوگرد بپوشانید تا از پوسیدگی آنها جلوگیری‌شود، سپس قطعات را در شن یا ورمی‌كولیت قرار دهید و درطول زمستان در یك مكان خنك (۷-۴ درجه‌سانتیگراد انبار كنید. با این روش خطر چروكیدگی غده‌ها كاهش می‌یابد.
ب) حدود ۴-۲ هفته قبل از كاشت در بهار غده‌ها را به روش الف برش دهید و آنها را در ماسه مرطوب قراردهید تاتحریك به ریشه دهی گردند.


۳) گل مریم‌ Polyanthes tuberosa
(ریشه به صورت غده پیازی شكل‌)
گلهای زیبای مریم در اواخر تابستان اوایل پاییز روی خوشه‌های بلند ظاهر می‌شوند. در پاییز وقتی برگها زردشدند آبیار راقطع كنید، پیازها را از خاك در آورید و آن‌ها را در مكانی گرم انبار كنید و یا هر سه عدد پیاز را دریك گلدان به قطر ۱۵ سانتیمتر بكارید. هر ۴ سال یكبار در پاییز، هنگام تقسیم پیازهاست‌.

۴) آلیوم Allium sp.
(ریشه به صورت پیاز)
فصل پاییززمان كاشت پیاز آلیوم است‌. فاصله كاشت ۳۰-۱۵ سانتیمتر و عمق كاشت ۲۰-۱۵ سانتیمتر مناسب‌است‌. هر ۳ یا ۴ سال در پاییز و یا اوایل بهار پیازها را از خاك در آورده تقسیم كرده و مجدداً بكارید.

۵) گل حسرت Colchicum aurumnal
(ریشه به صورت پیاز)
گلهای صورتی‌، بنفش‌، ارغوانی و سفید آن اواخر تابستان از درون خاك سر در می‌آورند و در این فصل نیاز به‌مراقبت ویژه‌ای ندارند.

۶) لاله Tulipa sp.
(ریشه به صورت پیاز)
پیازها را مهرماه (به شرطی كه هوا خنك شده باشد) بكارید. عمق كاشت ۲.۵ برابر قطر بزرگ و فاصله كاشت‌۲۰-۱۰ سانتیمتر از یكدیگر مناسب است‌. درنواحی گرمتر پیازها را حداقل در عمق ۲۰-۱۵ سانتیمتر بكاریدتا سرمای مورد نیاز برای ریشه دهی تامین شود.


۷) زنبق رشتی Hemerocallis sp.
(ریشه به صورت غده‌)
بهترین فصل كاشت آن پاییز است‌، غده‌ها را مهرماه در عمق ۵ سانتیمتر در محل سایه - آفتاب بكارید و روی‌آن را با خاك شنی یا خاكبرگ بپوشانید. هر ۵ سال یكبار در پاییز یا بهار بوته‌ها را تقسیم كنید. بوته را از خاك درآورید. نصف طول برگها را حذف كنید، غددها را جدا كنید و مجدداً آنها را بكارید.

۸) زنبق Iris sp.
(ریشه به صورت ریزوم‌)
ریزومهای ذخیره شده در تابستان را در این فصل مجدداً بكارید، فاصله كاشت خصوط بوته‌ها ۲۰-۱۵سانتیمتر، فاصله پیازها ۱۵-۱۰ سانتیمتر مناسب است‌. سطح محل كاشت را یك لایه مالچ بدهید

گـل كـاغـذي

*گـل كـاغـذي

Paper flower



تهيه كننده : محمد يوسف آچاك

مقدمه :

گل كاغذي (Paper Flower) با نام علمي Bougainvillea spectabilis Willd., گياهي است ازخانواده Nyctaginaceae هميشه سبز،چوبي رونده ،گرمسيري ونيمه گرمسيري مي باشنندوازمحبوبيت زيادي دربين مردم برخوردارند.بعضي از آنهاداراي شكوفه هاي رنگارنگ وبعضي نيز معطر مي باشندكه گلهاي آنها به مقدار زياد درتابستان ظاهر مي شوندمشابه ذغال اخته وبنت قنسول كه گلبرگهايا گلهاي رنگارنگي بنام براكته دارند.براكته ها زير گلهاي حقيقي نامرئي قراردارند.رنگ براكته ها ازسفيد ،سفيد شيري ،زرد ،صورتي ،ا بنفش،ا قرمز سيرتا نارنجي مي باشد.اين گياه واكنش بسيارخوبي درمقابل هرس دارد ودرنتيجه درغالب اوقات به عنوان پرچين دربيشتر مناطق گرمسيرمورد استفاده قرار مي گيرند.اسم جنس اين گياه به افتخار Luis A.de Bougainvillea كه يك دريانورد فرانسوي بود نامگذاري شده است.

مبدا پيدايش:

اين گياه بومي مناطق گرمسيري ونيمه گرمسيري آمريكاي جنوبي شامل كشورهاي برزيل،كلمبيا وپرو مي باشد.

وضعيت متداول ومورداستفاده :

گل كاغذي درجايي كه فاقديخبندان وسرماي سنگين باشد به عنوان يكي از بوته هاي رونده زينتي مشهور است درفضاي سبز استفاده مي شود كه در سرتاسر دنيا ازمناطق آفتابي گرم تامناطق ساحلي خنك ومرطوب يافت مي شود. اين گياه به عنوان يك گياه مهم گلداني وسبدهاي آويزان در اروپا وشمال آمريكا نيز مي باشد.

اين گياه به خاطر داشتن براكته هاي رنگي روشن وواضح كه گلهاي لوله اي نامشخص داخل اين براكته ها هستند مورد توجه مي باشد. برگها متناوب، قلبي شكل، ساقه ها چوبي،رونده،قوي وداراي خارهستند.

ارقام:

اين گياه شامل گونه هاي زيادي مي باشد تنها 3 گونه (B.spectabilis,B.glabra,B.peruviana) درباغباني مهم هستند. بيشتر هيبريدها ويا ارقام مشهور از گونه هاي B.spectabilis × B.glabra يا B.xbuttiana مشتق شده اند كه گونه B.spectabilis بيشتر گرمسيري بوده وگلها عمدتا روي قسمتهاي مسن تر ظاهر مي شوند درحاليكه گلهاي گونه B.glabra به آساني برروي شاخه هاي جديدتر ظاهر مي شوند كه درگلخانه هاي خنك زنده مي مانند،همچنين ارقام باشاخ وبرگهاي گوناگون وجود دارند.

تكثير :

قلمه هاي بلند انتهايي گوشتي ساقه (8تا9 سانتي متر طول) موثرترين روش ازدياد مي باشدبهترين فصل قلمه گيري پاييز يا تابستان است. حذف برگهاي پاييني واستفاده از هورمون جهت ريشه زايي وهمچنين استفاده ازدماي بستر 22 درجه سانتی گراد جهت ريشه زايي توصيه شده است. قسمتهاي سبز ساقه رسيده با 3تا5 گره براي ازدياد بكار گرفته مي شوند. محيط هاي كشت خوب زهكشي شده ياريشه زايي را مي توان براي ريشه دار كردن قلمه ها بكار گرفت .دربعضي ازمنابع از خوابانيدن هوايي وكشت بذر نيزبه عنوان روشهاي تكثير نام برده شده است.

دماي محيط كشت براي ريشه زايي قلمه ها بايد 24 درجه سانتيگراد باشد .از سيستم مه پاشي يا ميست براي نگهداري وشادابي برگهادرمدت ريشه زايي قلمه ها مي توان استفاده كرد.

كنترل گلدهي وخواب گياه :

گل كاغذي گياهي روز كوتاه اختياري مي باشد، تحت شرايط طول روز 12ساعت به 80 روز ودرشرايط طول روز 10 ساعت فقط به 54 روز زمان براي گلدهي نياز دارد.

گياهان درنهايت تحت شرايط روزبلند گل مي دهند اما تعداد جوانه هاي كمي تشكيل مي گردد. عوامل ديگري بغير از طول روز ممكن است گلدهي راتحريك نمايند.شدت تابش بالا منتج به گلدهي سريعتر گياه مي شود.

سرماي شبانه ممكن است يكي ديگر از اين عوامل باشد. گياهان مسن تر كه داراي ساقه با قطر 25/1 سانتي متر هستند زودتراز گياهاني كه به تازگي ريشه دار شده و5/0 سانتي متر قطردارند به گل مي روند.

مواد شيميايي dominazide,chlormequat,ancymidol باعث تسريع در گلدهي گياهاني مي شود كه تحت شرايط روزكوتاه پرورش يافته اند امابراي گياهاني كه تحت شرايط روزبلند بوده اند كمتر تاثير داشته اند. محلول پاشي با جيبرالين اسيد باعث جلو گيري از گل انگيزي درگياه مي شود وهمچنين باعث تاخير ويامانع تشكيل براكته ها مي گردد. اين عكس العمل ها باتوجه به رقم واحتمالا محل ممكن است متفاوت باشند. محلول پاشي باAtrimmec گلدهي درگياه Rainbow Gold رابه جلو مي اندازد اماروي گياهان Raspberry Ice يا San Diego Red موثر نبوده است.

دما :

دماي سرد شبانه باعث تحريك گلدهي مي شود . دماهاي شبانه 15درجه سانتيگراد گلدهي تحت شرايط روزبلند راافزايش ودماي شبانه 26 درجه سانتيگراد مانع گلدهي گياهان پرورش يافته درتحت شرايط روزكوتاه مي شود . دماي شبانه / روزانه (21/24) درجه سانتي گراد تحت شرايط روز كوتاه دمايي بهينه بوده است.

نور :

تابش باشدت زياد وپرورش گياه تحت شرايط روزكوتاه (8 ساعت روشنايي )گلدهي را تحريك مي نمايد.تابش باشدت كم گلدهي را حتي در گياهاني كه درشرايط روزكوتاه ودماي بهينه پرورش يافته اند به تاخير مي اندازد. نور4تا5 هزارفوت كندل رشدمتراكم ،سريع و تشكيل گلهاي رنگي خوب راتحريك مي نمايند.

نور قرمز دور(Far-Red گلدهي را تسريع مي كند. وقتي گياهان تحت شرايط نوربانسبت بالاي قرمز به قرمز دور رويش يافته بودند برگهاي انتهايي بازنشده ويا درمقايسه باگياهاني كه برگي (برگدار ) برداشته شده بودند گلدهي در آنها تسريع شدكه اين حقيقت راپيشنهاد مي نمايدنورقرمز باتوسعه وجابجايي مواد مانع گلدهي دربرگهاي جوان همراه مي باشد. اسيد جيبرالیک ممكن است سبب تاخیر گلدهی شودوهمچنین حذف برگها باعث کاهش میان گره ها می شود.

آب :

درفضاي سبز وقتي گياهان سازگاري پيداكنند مقاوم به خشكي مي باشند درحالي كه تنش هاي آبي ممكن است منتج به ريزش براكته ها درگياهان توليد شده در شرايط خشكي درگلخانه مي شود.

تغذيه :

گل كاغذي به كوددهي ثابت 150 تا 200 پي پي ام نيتروژن عكس العمل مثبت نشان مي دهد. گزارش شده است كه اين گياه نيازبالايي به منيزيم ، آهن ، منگنز دارد.زيادي نمكها سبب خسارت به ريشه مي شود. اگرگياهان درشرايط خنك پرورش مي يابند بايد از كاربرد نيتروژن به فرم آمونيوم پرهيز نمود.

محيط كشت :

درتوليد تجارتي گياهان گلدار گلداني،عمدتا ازمحيط كشت با پايه پيت استفاده مي شود .امامحيط كشت خوب وزهكشي شده با PH 5/5 تا 6 قابل قبول مي باشد. PH بالاي 5/6 ممكن است باعث كمبود آهن درگياه شود.

كنترل ارتفاع :

برخي از موادشيميايي روي گل كاغذي موثر بوده اما همه اين مواد بايد بطوردقيق روي تعداد كمي گياه ازهررقم آزمايش شدند زيرا تغييرات زيادي بسته به رقم ازخود نشان مي دهند. سايكوسل يا A-rest هيچكدام سبب كاهش ارتفاع درارقام Respberry Ice يا San diego Red دركاروليناي جنوبي نشده انداما هردو اين كند كننده هاي رشد باعث كاهش رشد رويشي رقم San Diego Red دركاليفرنيا شده اند. A-Rest را مي توان به غلظت 50 پي پي ام وBonzi را به غلظت 25 تا 100 پي پي ام بكاربرد. محلول پاشي با Dikeyulac باعث افزايش شاخه هاي جانبي در Respberry Ice ،

Diego Red San، Raibbow Gold شـده وكـاهش طويل شـدن ساقه را در Respberry Iceو

San Diego Red باعث گرديده است اما تاثيري روي Raibbow Gold نداشته است.

مع الوصف كاربرد Atrimmec به غلظت 1600 پي پي ام بطور كلي به عنوان موثرترين راه براي كاهش طويل شدن شاخه ها بوده است.بايد توجه داشت كهAtrimmec درغلظت 400تا 1600 پي پي ام ممكن است باعث كاهش اندازه براكته ها دراواخر بهار واوائل تابستان (افزايش دما ) شود اما دراواخرتابستان واواسط زمستان (دماي خنك تر) زمانيكه براكته ها كوتاهتر ازمدت اواخر بهار واوائل تابستان هستند موثرنبوده است.

جوانه گيري (حذف جوانه ها) :

تقريبا 10 روز بعد ازاين كه رشدرويشي جديد به 5/7 سانتيمتررسيده باشد ممكن است عمل جوانه گيري گياهان انجام مي شود.اين عمل را مي توان درصورت نياز هر4هفته يك بار انجام داد .(براي رشدشاخه هاي فرعي بيشتر ومتراكم شدن بوته ها ) براي افزايش شاخه ها ي فرعي محلول پاشي بنزيل آدنين (BA) به مقدار 50 تا 100 پي پي ام دردومرحله توصيه شده است که اين عمل را پس از 24 سـاعت بعد ازاولـين ودومين مرحله عمل جوانـه گيري انجام مي دهند مصـرف كننده هـا مي خواهند بطور منظم عمل جوانه گيري وهرس انجام شود تا گياه متراكم نگه داشته شود.

قيم :

اگر گياهان درسبدهاي آويزان يا بصورت كنترل شده با بازدارنده هاي رشد پرورش يافته باشند نياز به قيم ندارند اما دربعضي ازگياهان مي توان ازسيم براي قيم استفاده نمود.

فيزيولوژي پس ازبرداشت :

گياهان را مي توان به مدت 6 روز دردماي 3 درجه سانتي گرادحمل ونقل نمود. دماهاي بالاتر توصيه نشده است . گل كاغذي كاملاحساس به اتيلن است وسبب ريزش برگها مي شود. محلول پاشي با محلول Argyline(تركيب حاوي نقره ) به ميزان 5/2 تا3 گرم درليتر يك هفته قبل از جابجايي (حمل ونقل ) توصيه شده است. بسياري ازپرورش دهندگان دانماركي اين محلول را هر2تا3 هفته يكباراستفاده مي نمايند. محلولپاشي با تيوسولفات نقره STS) (به ميزان mM 5/0 همچنين به منظور افزايش كيفيت وجلوگيري ازريزش براكته ها استفاده مي شود. بطور تجربي 500 پي پي ام نفتالين استيك اسيد(NAA) درزمان تشكيل كامل براكته ها باعث افزايش عمر پس ازبرداشت براكته ها مي شود.

مهمترين آفات وبيماريها:

شته،تريپس، شپشك هاي آردآلود وسپردارها جزوآفات مهم ولكه برگي bougainvillea) (Cerospora ، بوته ميري (Phytophtora parasitica) جزو بيماريهاي مهم اين گياه زينتي مي باشند.

منابع مورد استفاده :

1- غفاري اباذر، بهزاد ،1371 رازموفقيت در نگهداري گياهان آپارتماني (ترجمه)انتشارات چاپخانه كارگري هفتم تير

2- Dole,J.M and Wilkins,H.F.1999, Floriculture,Prentice-Hall

3- www.Bougainvillea.com ,Bougainvillea,Rockledge Gardens information sheet

4-http://hgic.clemson.edu.Home and Garden Information Center,clemson university cooperative extension service.

5-www.bonsaiwb.com.Bougainvillea-paper flower

6-http://edis.ifas.ufl.edu.Warm climate production Guidelines for Bougainvillea,Institute of food and Agricultural science.university of florida, october 1,2002,Richard schoellhorn and Erin Alvarez.

7-www.heirloomgardenexperts.com,Bougainvillea Care ,2004,Heirloom Garden &Interior Decor

پيچ امين الدوله

پيچ امين الدوله
LONICERA

پيچ امين الدوله ، Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliacea و جزو گياهان بالارونده و متداول
قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي از
آن استفاده ميكردند .
اين گياه به نام امين الدوله صدر اعظم ايران در دوران سلطنت قاجار از اين جهت
نامگذاري شده كه گويا اولين بار توسط امين الدوله به ايران آورده شده است در حالي كه
نام علمي آن لوني سرا ميباشد .
از انواع مشهور آن عبارتند از :
1 ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium: است كه عطري بسيار دلپذير دارد .
گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را
مي پوشاند .
شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .
2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica: كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد.
گلبرگها به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر
است .
3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد.
از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي
دارد.
گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه
ادامه دارد.
دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در
تابستان گل ميدهد .
4 ـ پيچ امين الدوله ژاپوني L.japonica: اين گونه از انواع مقاوم و نيرومند است .
از ارديبهشت ماه تا هنگام يخبندان غرق درگلهاي سفيد ميباشد .
در اواخر دوران گلدهي گلبرگهايش به رنگ زرد و يا كِرِم در ميآيند و تا كنون دو رقم ژاپني آن مشاهده شده است .
5 ـ پيچ امين الدوله چيني L.chinensis: داراي گلهاي صورتي و برگهاي ارغواني است و تضاد بين
اين دو رنگ حالت عجيبي بوجود مي آورند .
6 ـ پيچ امين الدوله رتيكولاتا L.Reticulata: از انواع پاكوتاه بوده در سينه مال و خاكهاي شيب دار
براي جلوگيري از ريزش خاك و سبز كردن خاك مورد استفاده قرار ميگيرد .
تمام انواع اين درختچه پيچنده هستند و شاخه ها بدور پايه انتخاب شده ميپيچند .
پايه ها اگر به شكل طاق كوچك يا داربست هاي چوبي كوتاه و بلند انتخاب شوند به تزئين
باغچه كمك ميكنند .
اين درختچه نياز مبرم به آفتاب و محلهاي آفتابرو دارد .
خاك غني و آب فراوان ازاحتياجات اوليه رويش اين گياه ميباشد.
احتياج به هرس مفصل ندارد ولي بايد هر چند وقت يكبار هرس كوچكي روي شاخه هاي
آن انجام پذيرد تا زماني كه محل خود را پوشيده و سر سبز نگاه دارد .

گلها و گياهان زينتي نه تنها به عناصر ماكرو احتياج دارند بلكه عناصر ميكرو نقش مهمي در بهبود كيفيت آنه

گلها و گياهان زينتي نه تنها به عناصر ماكرو احتياج دارند بلكه عناصر ميكرو نقش مهمي در بهبود كيفيت آنها دارد و با مشاهده اثرات مثبت مصرف بهينه اين كودها بايد باغداران را به استفاده از كودهاي ميكرو تشويق نمود .

تاثير برخي عناصر ميكرو بر گياهان زينتي و علائم كمبود آنها :

آهن (Fe) : اين عنصر مقدمه تشكيل كلروفيل بوده و نقش آن در واكنشهاي
تنفسي گياه انكارناپذير است . همچنين آهن باعث حفظ كيفيت گلهاي بريده مي شود . يكي از مشخص ترين علائم كمبود آهن ايجاد علائم كلروز بر روي برگهاي جوان است ولي رگبرگها سبز باقي مي ماند . معمولا برگها كوچك مانده و حتي گلها نيز شفافيت خود را از دست مي دهند .

منگنز (Mn) : در فعال كردن سيستم هاي آنزييمي و واكنشهاي اكسيداسيون احياء نقش داشته و آنزيم ضد اكسين را غير فعال مي كند . در اثر كمبود اين عنصر گياه بد شكل شده ، برگها دچار كلروز مي شود و زمانيكه كمبود به حد بحراني برسد . رشد گياه متوقف مي گردد .

بر (B) : باعث افزايش گلدهي شده ، نقش مهمي در گرده افشاني ، جوانه زني و جلوگيري از نفوذ عوامل بيماريزا به داخل گياه دارد . در صورت كمبود فاصله ميان گرهها كم شده ، ساقه نازك مي شود ، اندازه برگ كاهش يافته ، گياه تغيير شكل پيدا كرده ، برگها و گلها خشك مي شود .

مس (Cu) : يكي از مهمترين عناصر بوده و ويژگي مس اين است كه هيچ كاتيوني نمي تواند جايگزين آن شود . همچنين باعث شادابي و طراوت گياه مي گردد . اگر گياه دچار كمبود مس شود . برگها ظاهري قلاب مانند به خود مي گيرد . لبه برگها به طرف مركز برگ لوله شده و جوانه انتهايي از بين مي رود .

بیل برژیا

بیل برژیا
BILLBERGIA

گیاه بیلبرژیا Bilbergia جنسی از خانواده بروملیاسه های ماندنی Bromeliaceae است .
برگهایش سفت که روی آن راه راه سفید داشته وکناره اش دندانه دندانه میباشد و بشکل رُزت میروید.
این گیاه بسیار جان سخت و مقاوم است بطوریکه در هر شرایط نوری که قرار گیرد به حیات خود ادامه می دهد .
حتی در درجه حرارت های بسیار متفاوت نیز مقاومت قابل توجهی از خود نشان می دهد .
بلندی این گیاه به 50 سانتیمتر می رسد .
نگهداری بیلبرژیا بخصوص به کسانی توصیه میشود که درآپارتمان زندگی می کنند و محیط مسکونی آنها از شرایط مناسب برای گیاهان برخوردار نیست و یا اشخاصیکه حوصله و وقت کافی جهت رسیدگی به گلهای خود را ندارند .
گل عجیب بیلبرژیا ، از میان برگها بیرون آمده و شامل طوقه های صورتی رنگی میباشد که انتهای آنها گل های متمایل به زرد با حاشیه آبی رنگ ظاهر میشود .
پس از خشک شدن گل ، جوانه های جدیدی از داخل خاک بیرون می آیند که از آنها برای تکثیر میتوان استفاده نمود .
این جوانه ها را همچنین می توان دست نخورده باقی گذاشت و گیاه را به گلدان جدیدی منتقل نمود و به این ترتیب مجموعه ای از گیاهان جوان و گیاهان قدیمی را در یک گلدان داشت .
از آنجا که جوانه ها تقریبا همزمان گل خواهند داد گیاه صورت بسیار زیبائی بخود خواهد گرفت .

انواع مختلف بیلبرژیا عبارتند از :
- 1بیلبرژیا اسپینوزا B.spinosa
- 2بیلبرژیا رودسیانا B. ehodocyanea : که گلهایش بشکل خوشه کم پَر یا پُرپَر گاهی آویخته و گاهی ایستاده روی ساقه های رنگین باز میشود ، اقسام دیگری از این گل کاشته میشود مانند :
3 -بیلبرژیا آمانئونا B.amaena
4 – بیلبرژیا پولدی B.poldi
5 – بیلبرژیا مورلیانا B.Moreliana
6 – بیلبرژیا زبریناB.Zebrina
7 – بیلبرژیا سوندرسی ئی B.saundersii
8 – بیلبرژیا پیرامیدالیس B. pyeamidalis
9 – بیلبرژیا نوتانس B. nutans
همه اقسام بیلبرژیا ، گلهای گلخانه معتدل هستند و باید آنها را در خاکی مخلوط از زباله پوسیده با خاک چمن تجزیه شده کاشت .
آبکش گلدان باید طوری تنظیم شود که به هیچوجه آب در آن باقی نماند .

تکثیر :
این گل بوسیله کاشتن بذر و یا جدا کردن پاجوشهای آن زیاد میشود .
آخرین نکته قابل ذکر اینستکه از دادن آب زیاد به آن باید خودداری نمود .

يكي از رنگين‌ترين گياهان آپارتماني است و به خاطر رنگي بودن و فرم برگهاي آن مورد توجه است، نياز شديدي

يكي از رنگين‌ترين گياهان آپارتماني است و به خاطر رنگي بودن و فرم برگهاي آن مورد توجه است، نياز شديدي به رطوبت دارد و به همين علت بهتر است به صورت كپه‌اي و مخطوط با گياهان آپارتماني ديگر در گلدانهاي بزرگ وفلاور باكسها كاشت گردد تا از رطوبت حاصله از گياهان ديگر بهره گيرد ...

فارسي اصيل : تارفل (تار= سر، فل = برگ) (اشاره به معني سر و استفاده از برگهاي رنگين آن براي تاج)‌
فارسي رايج: كروتون (كرچك هندي) نام انگليسي : كروتون croton
يكي از رنگين‌ترين گياهان آپارتماني است و به خاطر رنگي بودن و فرم برگهاي آن مورد توجه است، نياز شديدي به رطوبت دارد و به همين علت بهتر است به صورت كپه‌اي و مخطوط با گياهان آپارتماني ديگر در گلدانهاي بزرگ وفلاور باكسها كاشت گردد تا از رطوبت حاصله از گياهان ديگر بهره يرد. محيط ساكت و بدون جريان هوا و گرم و يكنواخت بودن درجه حرارت از احتياجات ديگر اين گياه زيباست. اگر چه نياز شديددي به آب دارد ولي بايد مواظب بود سوراخ ته گلدان هميشه باز باشد تا خاك گلدان باتلاقي نگردد . زمستان گذراني آن كمي مشكل بوده و به طور كلي با توجه به شرايط سخت زيستي بهتر است در فصل بهار و تابستان از آن استفاده گردد. رنگ و شكل برگ با توجه به واريته‌ها فرقهاي اساسي دارد، لكه‌هاي تيره صورتي، نارنجي، قهوه‌اي و ارغواني در برگهايي با زمينه سبز تيره منظره بسيار جالبي به برگها مي‌بخشد، برگهاي جديد و جوان با رنگ سبز ظاهر و به مرور لكه‌هاي رنگي در آنها بوجود مي‌آيند.

نيازها :
نور: به نور شديد احتياج دارد بايد توجه داشت كه نور مستقيم آفتاب به گلدانهاي زير دو سال صدمه وارد مي‌نمايد، سايه رنگها را از بين مي‌برد، حتي‌الامكان از جابجايي گلدان خودداري گردد.

دما: سعي گردد درجه حرارت ثابت نگه داشته شود، در تابستان 27 درجه و در زمستان 15 درجه سانتيگراد و بطور معدل 20 درجه سانتيگراد بهترين شرايط حرارتي براي آن است.

آبياري : اجازه ندهيد سطح گلدان شما خشك شود 3-2 بار در هفته در تابستان ور هر 4 روز يكبار در مزستان كافي است، در زمستان آبياري با آب ولرم توصيه مي‌گردد، جهت تامين رطوبت بهتر گلدان را درون گلدان بزرگتري قرار دهيد و حدا فاصل بين دو گلدان با خزه ‌مرطوب پر كنيد، قرار دادن تعددي قلوه سنگ بين گلدان و زير گلداني در جلوگيري از باتلاقي شدن خاك موثر است.

رطوبت: در تابش اشعه مستقيم آفتاب غبار پاشي نكنيد.
در تابستان احتياج به غبار پاشي روزانه دارد. ولي در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است (بطريقه غبار پاشي و تامين رطوبت دائمي مصور مراه فرمائيد)
تغذيه: در فصلهاي رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته يك بار از مواد غذايي محلول همراه با آب آبياري استفاده گردد.
خاك مناسب : بهترين خاك مخلوطي از خاك برگ، خاك باغچه و ماسه شسته نرم است، كف گلدان بايد داراي مقداري ماسه و ريگ باشد تا آب اضافي از گلدان خارج گردد.
تعويض گلدان: با توجه به مشكل بودن شرايط نگهداري حدود 90 درصد از آنها قبل از اينكه احتياج به تعويض گلدان داشته باشند از بين مي‌روند ولي بر هر صورت حجم ريشه و سنگ گياه معرف تعين اندازه گلدان و مناسب‌ترين زمان تعويض بهار است.
تميز نمودن برگها: برگها را هر هفته با پارچه يا اسفنج مرطوب تميز نماييد، مواد براق كننده شيميايي روزنه‌ها را مسدود مي‌نمايد از آنها استفاده نكنيد.
تكثير : انتخاب قلمه‌هاي جوان و كاشت در بستري از ماسه نرم و نگهداري در گلخانه گرم و مرطوب در بهار، خوابانيدن هوائي ساقه‌ها در بهار يا پائيز
تنوع در رنگ برگها وجود لكه‌هاي زرد و قرمز و قهوه‌اي در متن سبز و براق بودن آنها معرف سلامت گياه است در هنگام خريد به اين مشخصه‌ها توجه فرمائيد.
رطوبت: جهت تامين رطوبت در تابستان هر روز غبار پاشي با آبفشان لازم است در زمستان هفته‌اي يكبار كافي است، رطوبت دايمي و پايدار با اضافه نمودن آب به زير گلداني سنگريزه‌دار تامين مي‌گردد دقت نماييد كه ته گلدان با آب در تماس نباشد.
برگها كمرنگ و رنگ سبز روشن بخود گرفته‌اند: محيط تاريك است گلدان را به محل روشن‌تري انتقال دهيد.
برگها با لكه‌هاي قهوه‌اي سقوط مي‌كند: هواي آلوده آشپزخانه يا گاز نفتي عامل آن است، علت را برطرف كنيد.
برگها زرد رنگ شده و سطح زيرين آنها مملو از تار عنكبو است: كنه ريز قرمز عامل آن است، با سم كنه‌كش هر دو هفته يكبار گياه را سمپاشي نماييد. غبار پاشي در كاهش آفت موثر است.
ساقه پوشيده و برگها مي‌ريزند: آبياري بيش از اندازه عامل آن است، ‌در فاصله بين دو آبياري اجازه دهيد سطح خاك خشك شود و سپس آبياري كنيد.
برگها در تمام اندام گياه مي‌ريزند: تغييرات شديد درجه حرارت باعث اين عارضه است، درجه حرارت را ثابت نگهداريد.
برگهاي پايين بودته ريزش مي‌نمايند: هوا سرد و خشك است، گلدان را به محل گرمتر منتقل و با آبفشان غبار پاشي كنيد.
برگهاي جوان خيلي ريز و كم رشد هستند : به تغذيه مصنوعي احتياج دارد طبق دستور عمل نماييد.
لكه‌هاي قهوه‌اي روي برگها ظاهر مي‌شوند: غبار پاشي در آفتاب انجام شده اين عمل را در سايه انجام دهيد.
برگها منقبض شده‌اند: گياه تشنه و هوا گرم است،‌گياه را فوراً آبياري و غبار پاشي و به محل خنك‌تري منتقل نماييد.
زخمهاي پنبه‌اي شكل سفيد رنگ روي برگها و در قاعده آنها به چشم مي‌خورد: با پارچه آغشته به سم حشره‌كش آفت را از بين ببريد و يا هر 14 روز يكبار طبق دستور با سم سمپاشي نماييد.
برگها رنگ خود را از دست داده و روي آنها لكه‌هايي مشاهده مي‌شوند: حشره آفت عامل آن است با سم حشره‌كش نفوذي موجود در باراز طبق دستور هر دو هفته يكبار سمپاشي نماييد تا علايم برطرف گردند.

گل نرگس

گل
نرگس آفريقائي
Agapanthus africanus

نرگس آفريقائي گياهي است با ساقه زير زميني ( ريزوم دار ) از خانواده Liliaceae با تعداد تقريبي ده گونه كه از نظر گياه شناسي هنوز بدرستي مشخص نشده اند .
در منابع مختلف آمده است كه اصل اين گياه از مشرق زمين بوده و در سال ۱۶۳۰ از ايران توسط يك پدر روحاني به فرانسه برده شده است .
اين گياه در آغاز بخاطر كميابي و همچنين بخاطر انحصار طلبي صاحبان آن فقط در اختيار پادشاهان و برگزيدگان قوم بود
لوئي چهاردهم بخاطر بوي مطبوع نرگس آفريقائي مفتون اين گياه بود و به آن عشق بسيار ميورزيد
بوي اين گياه بطور متناوب كم و زياد ميشود .
بدين معني كه در روز كم بو بوده و از غروب آفتاب شروع به زياد شدن مي كند .
شدت بوي عطر اين گياه كمي پس از شب هنگام است و باز در اواسط شب كاهش مي يابد .
اين عطر شگفت آور هنگام اوج آن بسيار غني و سكرآور است .
حتي قدرت انتشار آن باندازه اي است كه در هواي صاف پس از يك روز گرم فقط بوي يك پايه گلدار آن تا شعاع ۳۰۰ متري احساس مي شود .
اين گياه نه تنها يكي از بهترين گياهان آپارتماني بشمار مي رود ، بلكه در هواي آزاد نيز ميتوان آنرا به آساني پرورش داد و از طرفي كشت آن بسيار ساده و بخاطر فراواني گلها قابل ملاحظه است .
Agapanthus africanus اين گياه دائمي بومي كاپ ( آفريقاي جنوبي ) است .
برگهاي آن بشكل روبان و بطول ۵۰ سانتيمتر است .
رنگ آن سبز شفاف است و قسمت زيادي از سال را باقي مي ماند ( ازخرداد تا مرداد ماه ) از ميان برگها ساقه گل دهنده اي بطول تقريبي ۷۵ سانتيمتر بيرون مي آيد كه در انتهاي آن گل آذيني بشكل چتر و حدود ۵۰ عدد گل بشكل نرگس و برنگ آبي و يا آبي مايل به بنفش قرار دارد و يكي از گلهاي آبي رنگ نادر در فصل تابستان است .
گلهاي بريده آن با ساقه هاي بلند بسيار زيبا و همچنين دانه هاي آن پس از تشكيل روي اين ساقه ها براي دكوراسيون زمستان بسيار مناسب است .

روش كاشت :
اگرچه اين گياه در اغلب خاكها بخوبي رشد مي كند ولي خاكهاي غني و قابل نفوذ به آب برتري دارد و تنها نياز آن به هواي خنك در تابستان است .
مكانهاي سايه آفتاب بسيار مناسب براي پرورش اين گياه است و در صورتيكه در گلدان كاشته شده باشد ، بايد در بهار به هواي آزاد منتقل شود . در زمينهاي سبك به آب فراوان و در تابستان و در زمستان به آب بسيار كم نياز دارد و براي استفاده از گل بُريده و يا دانه هاي آن ساقه گل دهنده را از نزديك زمين ميبرند و همچنين پس از تمام شدن گل ها ، ساقه هاي خشك و برگهاي زرد بايد چيده شوند .
از مهرماه تا اواخر اسفند ماه ساقه ها بايد با خاك برگ پوشانيده شوند . غده اين گياه ( ساقه زير زميني كه بصورت گوشتي درآمده و ريزوم ناميده ميشود ) را نبايد زياد جابجا كرد .
معهذا ميتوان غده ها را در پائيز بيرون آورد و در محلي خشك و روشن نگاهداشت .
دادن كودهاي شيميايي كامل محلول درآب براي اين گياه در فصل رويش مناسب است .

تكثير :
اين گياه را با تقسيم غده در اوائل بهار زياد مي كنند .
تكثير آن با كاشتن بذر نيز عملي است و موقع كاشت آن آغاز بهار است . ولي زياد كردن اين گياه با كاشتن بذر طولاني و در حدود ۲ الي۳ سال براي رسيدن بگل بطول مي انجامد .
***
گل نرگس درختي
Deutzia
گل نرگس درختي Deutzia كه اصل آن از كشور ژاپون است ، جنسي از گياهان تيره ساكسيفراگاسه ها Saxifragaceae با برگهاي متقابل و گلهاي دسته اي يا خوشه اي كه از يك جام پنج قسمتي و يك كاسه با پنج گلبرگ تشكيل شده و از اين درختچه دو گونه معمولا در باغها كاشته ميشود .
۱ – گل نرگس دختي كنگره دار D.Crenata : درختچه ايست به بلندي ۲ متر با برگهاي پوشيده از كركهاي سخت دور دندانه دار و گلهاي سفيد خوشه اي كه تيرماه باز ميشود .
از اين گونه جورهاي متعددي بدست آمده مانند :
الف – گل نرگس درختي كنگره دار پءرپَرِ صورتي .
ب – گل نرگس درختي كنگره دار پُرپَرِ سفيد .
۲ – گل نرگس درختي باريك D.gracilis : اين گونه بلندي اش از گونه نرگس درختي باريك كمي بلند تر ولي گلهايش سفيد و دسته دسته در اوائل ارديبهشت باز ميشود .
از گشنگيري اين گونه با گونه باريك ، دورگه اي بنام گل نرگس درختي لموئيني D.lemoinei بدست آمده كه خاصيت هردو گونه را دارد .
نرگس درختي را همه جا چه در آفتاب و چه در سايه ميتوان كاشت . ولي مرتبا آبياري شود تا زياد خشكي نبيند .
گونه دورَگِه را بواسطه كوتاهي قد و همچنين گونه باريك را ميتوان در گلدان كاشت و براي تزئين اطاق از آن استفاده كرد .
تكثير :
نرگس درختي را بوسيله قلمه زدن يا خوابانيدن شاخه هايش ميتوان زياد كرد

اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستيد ولي فضاي كافي براي نگاهداري گل سرخ هاي معمولي را نداريد

اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستيد ولي فضاي كافي براي نگاهداري گل سرخ هاي معمولي را نداريد ، چرا به فكر پرورش رُز مينياتور نمي باشيد ؟.

رُزهاي مينياتور مانند رُزهاي معمولي از خانواده گل سُرخيان ميباشند كه شامل درختچه هاي كوچك با برگهاي ريزان و تقريبآ بدون خار ميباشند . برگهاي كوچك و مركب آنها از پنج يا هفت برگچه بيضي شكل و دندانه دار تشكيل شده است . گلهاي آن به صورت تكي يا جفت از غنچه هاي خوش فرم شكفته و باز مي شوند.

عرض گلها تقريبا ۲ – ۴ سانتيمتر است .

غنچه ها به صورت خوشه اي يا دسته هاي كوچك در فروردين ماه آشكار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تكرار مي شود .

انواع زرد رنگ اين گلها در تابش شديد آفتاب كم رنگ ميشوند.

نياز رويشي :

احتياجات رُزهاي مينياتور ، مانند رُزهاي معمولي است و عبارت از خاك حاصلخيز ، آفتاب كافي ، زهكشي خوب ، هَرَسِ منظم سبك و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ويژه " كنه ، شته ن سفيدك رُز " مي باشند . رُزهاي مينياتور را مي توان در گلدانهاي پلاستيكي كه داراي منافذ زيادي براي رد كردن آب مي باشند كاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلداني با آرايش ۱۰ – ۱۲ سانتيمتر براي پشت پنجره اتاق ترتيب داد . تعويض گلدانها به طور ساليانه در ماههاي اسفند يا فروردين انجام ميگيرد .

در بهار زماني كه گلدانها به گل رفته اند ميتوان گلدان را براي مدتي به داخل ساختمان آورد . چنانچه اين مدن طولاني شود و نور به اندازه كافي نباشد ، ممكن است جوانه ها پوك شده و چروك خورده و منجر به ريزش برگها شود . طول زمان روشنايي براي اين نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهاي رُز را در فصل زمستان در فضاي باز گذاشته و براي جلوگيري از سرمازدگي پوششي از " پهن " يا " تورب " روي خاك گلدان و پاي بوته داده ميشود . از مصرف كودهاي شيميايي و به ويژه كودهائي كه داراي مقدار زيادي ازت هستند خودداري شود، زيرا باعث ريزش گل و برگ ميشود. جذابيت رُزهاي مينياتور زماني چشمگير است كه بستر آنها در باغ كمي بلند تر از سطح خاك قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتيمتر از يكديگر باشد .

رُزهاي مينياتور براي باغچه هاي سنگي مناسب نيستند .

روش ازدياد :

رُزهاي مينياتور بايد هميشه به وسيله قلمه زدن ازدياد شوند .

اگر روي پايه هاي ريشه دار پيوند شوند ، حالت پاكوتاهي خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه كامل خواهند شد .

برگرفته از كتاب : پرورش گل ها و گياهان زينتي
نوشته : مهندس منوچهر كارگر

براي زيادكردن اقسام بوته هاي گل سرخ راههاي متعددي وجود دارد كه هريك از آنها به نسبت خواصي را كه دارد

براي زيادكردن اقسام بوته هاي گل سرخ راههاي متعددي وجود دارد كه هريك از آنها به نسبت خواصي را كه دارد ميتواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد :

۱ – كاشتن دانه هاي گل سُرخ :
دو موقع از كاشتن دانه هاي گل سُرخ براي زياد كردن آن ميتوان استفاده كرد . يكي براي بدست آوردن جورهاي تازه و ديگري كاشتن دانه هاي نسترن براي تهيه پايه هاي جوان و سالم قابل پيوند .

الف – براي بدست آوردن جورهاي تازه اي از گل سُرخ :
بايد ميوه هائي را كه به اين منظور روي بوته ها باقي گذارده اند (اين ميوه ها حاصل گلهائيست كه با قسم يا جور ديگري كشنگيري شده يا بواسطه و جود اقسام و جورهاي متنوع زياد دراطراف آن فكر مي كنند بطور طبيعي عمل كشنگيري روي آنها انجام شده ) اواسط پائيز موقعي كه كاملا رسيده باشد ، قبل از شروع سرما و يخبندان بچينند ، نشانه رسيدن ميوه گل سرخ موقعي است كه ميوه ها رنگ انداخته و نارنجي رنگ مي شوند .
ولي بايد دانست در بعضي از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه هاي چاي ميوه ها بزحمت رنگ مي اندازند و بطور كلي موقع رسيدن ميوه ها بسته به نژاد – منطقه و محل كاشت فرق مي كند .
ميوه هاي رسيده را بايد همان موقع چيدن ، اواسط مهر يا آبان بكارند ( زيرا تخم ميوه هاي اين گل پس از چيدن خيلي زود قوه ناميه خود را از دست مي دهد ) اگر تخمها كاملا نرسيده و هواي آن منطقه سرد شده ، براي آنكه قوه ناميه آن كامل شود ، تخمها را لاي خاك اره يا ماسه نرم كمي مرطوب طبقه طبقه مي چينند تا وقتي كه برسد .
معمولا اوائل آذرماه ميتوان اين دانه ها را بيرون كاشت ، موقع كاشتن ميوه ها را با چاقوي پيوند زني چهار قسمت كرده دانه ها را خارج ميسازند و براي آنكه بدانند دانه هائي كه ميكارند از چه قسمي است تا پس از سبز شدن و گل كردن معلوم شود بين آنها جورهاي جديدي بوجود آمده ، بايد دانه هاي هر قسم را در خزانه مخصوصي جداگانه كاشته و بوسيله برچسبي جور يا قسم آنرا مشخص كنند .
خزانه اي كه در آن دانه ها را ميكارند ، اگر در گلخانه باشد مناسب تر است . در غير اين صورت بايد از تغارهاي مخصوص بذركاري استفاده كرد .خزانه يا تغار را با خاكي كه تجزيه شده قبلا تهيه كرده اند پُر كرده روي آنرا صاف نموده ، دانه ها را به رديف مرتب روي خاك مي چينند، بعضي ها براي اينكه خاك خزانه تقويت شده و كمك موثري به سبز شدن تخمها كند ، با خاك هر خزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم گوگرد و مقداري سولفات دوفر سفيد و كمي از كودهاي شيميايي داخل مي كنند .
آماتورها براي احتياط و پيش گيري از بروز آفات حيواني و قارچي ، خاك خزانه را دو ماه قبل از موقع كاشتن با محلول( فورمول Formol ) ضد عفوني كرده يا همان موقع كاشتن باتزريق سولفور دو كاربون اين كار را انجام مي دهند تا پس از آنكه بوته ها سبز شدند دچار آفات مذكور نشوند . پس از آنكه دانه ها را روي خاك مرتب چيدند ، آهسته با كف دست آنها را فشاربايد داد تا دانه خوب به خاك بچسبد و روي آنرا با قشري بضخامت ۱ تا ۱/۵ سانتيمتر شن پوشانده ، خزانه را آبياري مي كنند .تخمها بسته به اقسام مختلف آن از ۳۰ الي ۹۰ روز بعد از كاشتن سبز ميشوند . پس از سبز شدن بايد آب دادن را كمتر كنند تا ريشه بوته ها كه خيلي ظريف است نپوسد ، تا موقعي كه هوا سرد و يخبندان است ، اين بوته ها را بايد در گلخانه يا در زير شاسي نگهداري كرد . پس از مساعد شدن هوا آنها را بيرون آورده در خزانه ديگر با فواصل بيشتري نشاء كرده يا آنكه جداگانه ميكارند .
بوته هاي نو را بايد هر هفته يا ۱۵ روز يك مرتبه بازديد كرد تا اگر آثاري از " شته سبز " يا " پارازيت " هاي ديگر روي آنها مشاهده شود بوسيله محلول سولفات دو نيكوتين و يا سموم ديگر با آنها مبارزه كنند تا از ضعيف شدن بوته ها جلوگيري شده زودتر رشد نمايند .
پس از اينكه بوته ها قوي شدند سال دوم آنها را يا در كَرت مخصوصي با فاصله ۵۰ سانتيمتر كاشته يا در گلدانهاي بزرگتري ميگذارند تا شروع بگل دادن كند .
ب – كاشتن دانه هاي نسترن براي پايه :
از اواسط شهريورماه كه ميوه هاي نسترن قرمز ميشود بايد آنها را چيده بعد همه آنها را در لاوك چوبي ياتغاري ريخته آهسته با دسته هاون چوبي يا گوشت كوب له كنند تا دانه ها از گوشت ميوه جدا شود .
سپس آنها را چند دفعه با آب فراوان شسته دانه هاي ريز و پوك را كه روي آب ميايستد جدا كنند تا دانه سالم و درشت و پاك بدست آيد.
چون موقع كاشتن اين دانه ها ، بسته به وضعيت منطقه يكي از ماههاي مهر، آبان و آذر يا اواخر اسفند ميباشد ، براي آنكه قواي ناميه خود را از دست ندهند بايد فورا دانه ها را خوب خشك كرده لاي طبقات شن يا نرمه زغال چوب بچينند .
موقع مناسب دانه ها را در كرت هاي وسيعي كه خاك كرتها را بايد قبلا حاضر كرده و به اندازه كافي عميق باشد ، به رديف بفواصل ۲۰ سانتيمتر و عمق يك سانتيمتر ميكارند .
اگر دانه ها را پائيز كاشته اند براي جلوگيري از نفوذ سرما و يخ زدن ، بهتر است روي كرتها را با قشري از پهن اسب پوشاند .
دانه ها بهار سبز ميشوند و پائيز بعد آنها را بيرون آورده در كرتهاي ديگري بفواصل ۳۰ سانتيمتر ميكارند . تا قبل از رشد كامل بوته ها كه قابل پيوند كردن بشوند بايد مواظبت كرد امراضو آفاتي از قبيل " زنگ – آردك ( سفيدك) – شته سبزو قرمز " و غيره به آنها سرايت نكند.
براي پيشگيري بهتراست چندمرتبه بوته ها را با محلول "سولفورون" ( گوگرد محلول در آب ) يا محلول يك درهزار "پرمنگنات دو پطاس " يا محلول " بوردله "( كات كبود و آب صابون ) سمپاشي كنند . اين بوته ها را سال دوم يا سوم باشكالي كه ميل دارند ميتوان پيوند كرد .

۲ – قلمه زدن :
براي آنكه بتوان در مدت كوتاهتري بوته هاي سالم و قوي براي پايه بدست آوزد يا در نبودن پايه براي پيوند يكي از اقسام گل سرخ را زياد كرد ، قلمه زدن را انتخاب كرده اند .
قلمه بعضي از نژادها و اقسام گل سرخ با كمال سهولت نتيجه مي دهد و در مدت كوتاهي ريشه ميدهد و با اين وسيله ميتوان تعدادي از يك قسم يا جور بدست آورد .
بين جنسها و اقسام مختلف گل سرخ آنها كه براي قلمه زدن مناسبند بشرح زيرمي باشند:

۱ – گل سرخ هاي بنگال ( Rosier du Bengale ).
۲ – گل سرخ هاي جزيره بوربون(Rosier de lile Boorbon ).
۳ – گل سرخ هاي منگوله و دو رگه هاي آن
۴ – گل سرخ هاي چاي( Rosier adeur de the ) و چند جور از دو رگه هاي آن.
۵–انواع گل سرخهاي پوليانتا(RosierPolyantha Moltiflore).
۶ – گل سرخ هاي پُر گل ويشور(Wichuriana Multiflore ) .

بوته اي كه از قلمه گل سرخ حاصل ميشود چون همه قسمتهايش از يك قسم يا جور است يك خاصيت دارد و آن اينست كه مانند پيوندهاي روي نسترن باغبان مجبورنيست دائمآ مواظب گرفتن و حذف پاجوشهائي كه از ريشه ميرويد باشد تا بوته ها راضعيف و خراب نسازد.
ولي از طرفي تعداد بوته اي را كه بوسيله قلمه مي توان از يك بوته بدست آورد چند برابر كمتر از آنست كه بوسيله پيوند ممكن است حاصل نمود . زيرا از هر چشمه ساقه يك پيوند ميتوان گرفت ، در صورتيكه ساقه اي را كه براي قلمه انتخاب ميكنند بايد دست كم چند چشمه داشته باشد ، باضافه غالبآ ريشه اقسامي كه آنرا بوسيله قلمه زياد كرده اند دوام زيادي نداشته و بالاخره بيشتر از جورهاي گل سرخ را بوسيله قلمه نمي توان زياد كرد. بهترين زمان براي قلمه زدن گل سرخ اواخرتابستان (شهريورماه) است . در اين ماه شاخه هائيرا كه مغزش چوبي شده با قيچي باغباني چيده بقطعات ۱۰ تا ۱۵ سانتيمتري تقسيم ميكنند، بطوريكه ابتداء و انتهاي هر شاخه يك چشمه داشته باشد .
بعد برگهاي شاخه را بقسمي با قيچي مي چينند كه يك تا دو سانتيمتر از دم برگها بساقه بماند ، قلمه ها را در گلدان يا تغار و يا جعبه مخصوص قلمه كه از چهارپنجم شن نرم شسته و يك پنجم خاك تازه باغچه و خاك برگ پُر شده بفواصل ۲ تا ۳ سانتيمتر پهلوي هم فرو كرده و اگر هوا متغير و نامساعد باشد روي آنها را حباب شيشه اي مي گذارند و يا نايلون مي كشند .
مدتهاست كه هورمونهائي براي تسريع در ريشه كردن قلمه ها ساخته شده كه ممكن است قبل از آنكه قلمه ها را در خاك فرو كنند ، باندازه دو سانتيمتر از ساقه ها را يكي دو روز در محلولي از آن هورمون گذارده بعد در خاك فرو كنند تا زودتر ريشه كرده به نتيجع برسد . زمستان بايد قلمه ها را زير شاسي يا نقاط كم آفتاب گلخانه گذاشت. بهار سال بعد كه قلمه ها ريشه كرده و از هركدام شاخه هاي تازه بيرون آمد ، آنها را به آهستگي بطوري كه نرمه ريشه ها صدمه نبيند از خاك بيرون آورده در محل مخصوص بآن ميكارند .

گل رُز دو رگه ويرژو(virgo ) (https://www.sharemation.com/kargar/ROZ6.jpg?uniq=4a12zl)

۳ – خواباندن شاخه :
زمانيكه فصل قلمه زدن نباشد براي زياد كردن بوته هاي قسم خاصي از گل سرخ به طريق خواباندن شاخه متوسل ميشوند .
خواباندن شاخه در اقسام و جورهاي پا بلند كه براي قلمه زدن هم مناسب است و بيشتر در اقسام رونده عملي مي باشد .
اوائل بهار شاخه هايي را كه به اندازه كافي بلند و قابل خم شدنست قسمتي از آنرا از نزديك زمين خم كرده در گلدان يا زمين پاي بوته زير خاك مي كنند . پائيز يا بهار سال بعد كه شاخه هاي خوابانده شده ريشه كرده است آنها را از بوته اصلي جدا كرده و موقع مقتضي با كمال احتياط بيرون آورده در نقطه ديگر ميكارند .

۴ – پيوند : براي ازدياد اقسام گل سرخ ، دو نوع پيوند معمول و مورد عمل است .
۱ – پيوند شكمي : كه در بهار تا اوائل تابستان و ماه اول پائيز كه شيره نباتي در جريان بوده و شاخه ها خوب پوست ميدهند ميزنند .
۲ – پيوند روي ريشه كه زمستان در گلخانه مي زنند : قبل از توضيح هريك از اقسام پيوند بايد پايه هاي مناسب براي پيوند را شناخت تا زحمتي كه ميكشند بي نتيجه نماند . مناسب ترين اقسام را براي پايه بايد انتخاب كرد كه در زير شرح داده ميشود .

پايه براي گل سرخ هاي پا كوتاه :
از معمول ترين و بهترين اقسام گل سرخ براي پايه بايد نسترن معمولي كوهي ( رُزا كانينا Rosa Canina ) را نام برد كه بواسطه دوام زياد در مقابل آفات و امراض و سختي شاخه هايش با آنكه تيغهايش موقع پيوند خيلي بدست آسيب مي رساند بهترين قسم براي پايه تشخيص داده شده و امروزه بين همه پرورش دهندگان و باغبانان معمول است .
اقسام ديگري از گلهاي وحشي مانند ( رُزا لاگسا Rosa Laxa) كه اصل آن از سيبري است و گل سرخ ( پوليانتاRosa Polyantha) در موارديكه نسترن كوهي نباشد قابل استفاده است .

پايه براي گل سرخ هاي پا بلند و مجنون ( گريان ):
چون شاخه هاي نسترن وحشي خيلي بلند و قوي است براي اينكار هم خوب ميتوان از آن استفاده كرد .
يكي از شاخه هاي قوي بوته را ميگذارند باندازه اي كه ميل دارند بلند شود و بقيه را حذف ميكنند ، آنوقت نوك آنرا پيوند مي كنند .
بنابراآنچه گفته شد بهتر و مناسب تر از همه اقسام گل سرخ براي پايه همان نسترن كوهي است كه به آساني ميتوان از ييلاقات بدست آورده يا بذر آنرا چنانچه شرح داده شد بكارند .
پيوند شكافي يا شكمي : پيوند شكافي يا شكمي را دو موقع و بدو شكل مي زنند .
الف - پيوند شكافي با جوانه بيدار .
ب – پيوند شكمي با جوانه خواب .
فصل پيوند با جوانه بيدار از اول خرداد تا اواخر تيرماه است كه جريان شيره نباتي باز كردن پوست را از روي چوب آسان ساخته و پس ازگرفتن پيوند وقت كافي براي نمو شاخه و رسيدن مغز چوبي آن هست.
موقع پيوند شكمي با جوانه خواب از اوائل شهريور تا اواخر مهرماه است كه ديگر فصل براي بيدار شدن جوانه و نمو آن مقتضي نمي باشد . پيوند پس از گرفتن تا بهار بحالت خواب باقي مانده ، اوائل فروردين ماه شروع به سبز شدن و نمو مي كند .
پيوند پائيزه اگر در زمستان از يخ زدن حفظ شود ( براي اينكه پيوندك در زمستان يخ نزند با شروع سرما روي آنرا با قشري از پارافين منجمد مي پوشانند ) چون در آغاز بهار شروع به نمو ميكند شاخه هاي آن قوي تر بوده و زمان كافي براي رسيدن مغز شاخه ها دارد .
طريقه عمل براي پيوند شكمي خيلي آسان و عبارت از برداشتن پيوندك بوسيله چاقوي پيوند زني از روي شاخه مورد نظر و جا دادن آن در شكافي كه بشكل ( T ) روي پايه ، داده شده و بستن روي شكاف با پوست برآمده از پايه و بسيتن آن با ريسمان نرم ميباشد .
پيوندك را بهتر است از شاخه اي كه گل يا غنچه دارد بگيرند .
براي اينكار بايد چنين شاخه اي را كه شاداب و صاف است از بوته مورد نظر قطع كرده ، قسمت سرشاخه كه مغزش نرم است و انتهايش را كه جوانه هاي آن بد و نا مناسب ميباشد بريده از قسمت ميانه كه داراي جوانه هاي برجسته و قوي است براي گرفتن پيوندك استفاده كنند .
بوسيله چاقوي پيوند زني از ۱۵ ميليمتر زير جوانه پوست را بسمت بالا بطوري ميبرند كه كمي از قشر چوبي مغز ساقه زير جوانه باقي بماند ، بُرِش را تا ۱۵ ميليمتري بالاي جوانه برده ، آنجا پوست را از روي ساقه برميدارند ، پيوندك بشكل بيضي نوك تيزي در مي آيد .
برگ پيوندك را بايد بطوري قبلا چيده باشند كه يك تا دو سانتيمتر از دُم برگ به پيوندك باقي بماند . حالا اين پيوندك را كه عبارت از پوست شاخه جوانه دار و نيمي از دمبرگ است از سر شكافي كه روي شاخه پايه داده اند آهسته زير پوست داخل كرده بسمت پائين ميلغزانند تا تمام پيوندك زير شكاف جا گرفته فقط از بين دولبه شكاف عمودي جوانه و دمبرگ بيرون بماند .
بلافاصله دور شاخه پايه را از بالاي شكاف با نخهاي پشمي يا نوار لاستيكي يا نوار چسب رو به پائين بطوري مي بندند كه تمام شكاف پوشيده شده و هوا زير پوست داخل نشود و فقط همان جوانه و دمبرگ از بين نخها بيرون بماند . براي اينكه شكاف بهتر مسدود شود ميتوان روي آنرا با چسب مخصوص پيوند پوشاند . پانزده روز بعد اگر دمبرگ سياه شده و به پيوندك چسبيده رنگ پيوندك هم تغيير كرده رو به سياهي ميرود معلوم ميشود پيوند نگرفته و خراب شده ، ولي اگر با كمترين تماس انگشت دمبرگ به آساني از پيوندك جدا شده بزمين افتد و پيوندك هم سبز و شاداب است نشانه گرفتن پيوند ميباشد .سه تا چهار هفته پس از پيوند زدن كه جوانه شروع بنمو مي كند بايد نخ را باز كرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخها به پوست پايه نگردد.
پيوندي كه مي زنند اگر با جوانه بيدار است پس از پيوند شاخه را از يك سانتيمتر بالاي شكاف قطع كرده جاي بُرش را با چسب پيوند ميپوشانند . ولي اگر پيوند پائيزه و با جوانه خوابست فقط كمي از انتهاي شاخه را بريده بقيه آنرا ميگذارند بهار كه پيوند بيدار شده و ميخواهد سبز شود ميبرند .

پيوند روي ريشه :
عمل پيوند روي ريشه بيشتر براي ايجاد و ازدياد اقسام گل سرخ هاي پاكوتاه بكار مي رود . موقع و فصل مناسب اين پيوند پائيز يا اواخر زمستان است كه بايد در گلخانه انجام شود .
بهترين پايه براي اينكار ريشه هاي جوان نسترن هاي كوهي است كه يا بوسيله كاشتن بذر ، يا جمع آوري از كوهستانها تهيه شده و قبلا آنها را در گلدان يا خزانه كاشته باشند .
پيوندك را از شاخه هائي مي گيرند كه اواخر شهريور تا اواسط مهرماه آنها را از بوته بريده دو سر شاخه را با قيچي زده برگهايش را مطابق دستوري كه براي پيوندك شكمي داده شده چيده و بعد آنها را در جعبه هائي مملو از شن پهلوي هم چيده روي آنها را نيز با قشر نازكي از شن پوشانده و كمي پهن هم روي آن ريخته باشند .
ماه آبان يا اسفند ساقه هاي نسترن وحشي را كه براي پايه حاضر كرده اند ، باندازه ۱۰ سانتيمتر از روي ريشه بطور مورب با چاقوي تيز مي برند ، سپس از شاخه هائي كه لاي شن گذاشته اند هريك را كه با قطر پايه مطابق باشد بيرون آورده قطعه اي از آنرا كه داراي چهار چشمه باشد نيز بطور مورب مي برند ، بطوري كه دو برش را وقتي روي هم قرار دادند كاملا با يكديگر مطابق باشد و بين آنها درز و شكافي نماند ، پس ازآنكه پيوندك را روي پايه قرار دادند با چهار لا نخ پشمي اين دو را بهم بسته اطراف آنرا با چسب پيوند خوب مي پوشانند .
ريشه هايي كه باين ترتيب پيوند شده اگر در گلدان است گلدانها را مرتب روي سطح گلخانه مي چينند ، جاي گلدانها بايد ۱۰ درجه سانتيگراد حرارت داشته باشد .از اوائل سال پيوندها شروع بنمو كرده جوانه ها رشد مينمايند ولي تا مدتي كه محل پيوند خوب بهم جوش بخورد نبايد آنها را درمعرض تابش مستقيم آفتاب قرار داد ، تا كم كم به هواي خارج عادت كرده و پائيز بعد كه از خطر جست آنها را در هر جا كايل باشند بكارند .سال بعد بايد بوته هاي پيوند شده را كاملا مراقبت كرده آنها را مرتبآ آب داده ضمنآ از ابتلاء بوته ها به آفات و امراض نباتي پيش گيري و كرد .


منبع  پست اخير : كتاب پرورش گل ها و گياهان زينتي
نوشته : مهندس منوچهر كارگر

گُل سُرخ ها

گُل سُرخ ها
" رُزها "
LES ROSIERS

رُزها يا گل سُرخ ها يكي از مهمترين دسته گياهان ميباشد كه انواع شناخته شده آن به بيش از ۲۰۰۰۰ گونه و واريته مختلف تخمين زده ميشود .
رُز، يا گل سُرخ ، جنسي ازخانواده گل سُرخ ها يا(Rosacea) رُزاسِه ميباشد كه بوته هايش پاكوتاه و پا بلند و رونده با ساقه هاي چوبي است و در بعضي گونه ها برگهايش غير دائمي و در برخي دائمي ميباشد .
در اقسام اصلي و اوليه بوته ها صورت بدوي خود را داشته ، بصورت كُرپه و پُر تيغ و خار ميباشد ، ولي پس از گشنگيري و بدست آوردن اقسام و جورهاي تازه كه بيشتر بوسيله پيوند روي پايه هاي اقسام وحشي درست شده ، صورت آن دگرگون شده و تا اندازه اي به ميل پرورش دهندگان تغيير صورت داده به اشكال مختلف : كُرپه ، چتري ، مجنون ( آويزان ) و بقول فرانسويان ( گل رُز گريان ) و غيره درآمده است .
اشكالي كه بيشتر مورد توجه و در باغات بوته هاي گل سُرخ را (بسته به وضعيت محل كاشت ) به آن صورت در مي آورند ۵ شكل بشرح زير ميباشد :
۱ – گل سُرخ پاكوتاه : بوته هائيست كه پيوند آنرا روي ريشه يا ساقه نزديك بخاك زده و ميگذارند از پيوند چند شاخه بيرون آيد و در اثر هَرَس همه ساله آنرا كوتاه نگهميدارند ، بطوري كه بسته به جنس آن بلندي بوته ها از ۲۰ سانتيمتر تا يك متر بلند تر نمي شود .
۲ – گل سرخ كُرپه : كه پس از پيوند نزديك خاك در اثر هَرَس نوك شاخه ها مي گذارند شاخه هاي فرعي آن زياد شود تا بوته بصورت كُرپه درآيد .
۳ – گل سرخ با ساقه بلند يا نيمه بلند : عبارت از بوته هائيست كه پيوند را روي يك ساقه صاف و لخت تسترن كوهي به بلندي يك متر تا يك متر و نيم مي زنند . پس از نمو پيوند ، ساقه نسترن بتدريج قوي شده رنگ قهوه اي بخود گرفته راست مي ايستد . باغبان ميتواند شاخه هايي كه از پيوند ميرويد را به ميل خود بهر شكل بخواهد درآورد .
۴ – گل سرخ رونده پيچنده : اين دسته از اقسام مخصوصي هستند كه شاخه هاي آنها بلند شده و بالا ميرود كه آنها را بوسيله پايه يا داربستهاي فلزي مخصوصي نگهداري كرده آرايش ميدهند .
۵ – گل سرخ مجنون : كه از پيوند اقسام رونده روي پايه بلند نسترن كوهي بدست مي آيد .
باين طريق كه هريك از اقسام نامبرده را اگر روي ساقه اي به بلندي ۱/۵ تا ۲ متر از نسترن كوهي پيوند كنند پس از گرفتن شاخه هاي آن رو به زمين سرازير شده و بوته گل مجنون ( گل رز گريان ) بدست ميآيد .

اقسام مختلف و جورهاي حاصله از گل سرخ :
بطوري كه گفته شد از گل سرخ گونه ها و واريته هاي ( اقسام و جورها ) زيادي تا كنون شناخته شده ، ولي آنچه از بهترين گونه ها و واريته ها كه در باغات كشورهاي اروپايي مانند : فرانسه كاشته شده نگهداري ميشود تقريبا در حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ گونه و واريته است .
براي آنكه در تزئيد جورهاي گل سرخ بتوانند نژاد هر واريته را معلوم نموده و بدانند هر واريته كه تازه بدست مي آورند از جفتگيري كدام يك از واريته ها بوجود آمده ، عده بيشماري از گياه شناسان و كارشناسان مخصوص اين گل ، آنها را دسته بندي كرده اند كه مهمترين از همه آنها دسته بندي زير است كه مورد توجه بيشتري ميباشد :

۱ – گل سرخ فرانسه ( رُز دو فرانس Rosier de france)
۲ – نسترن (اكلانتيِرEglantier)
۳ – گل چاي ( رُزيِه آدور دوته Rosier aodeur de the)
۴ – گل سرخ ايران ( رُزيِه دو پِرسRosier de Perse)
۵ – گل سرخ با گلهاي متعدد( رُزيِه مولتي فلور پُلي آنتاRosier Multiflore Polyanta)
۶ – گل سرخ مينياتور( رُزيِه مينياتورRosier Miniature )
۷ – گل سرخ بَنگال ( رزيِه بنگالRosier Bengale )

گل رُز دو رگِه شارل دوگل(Charle de Gaulle )
اين دسته بندي از نظر نژادي گل سرخ بوده ولي نسبت به وقت گل دادن و بلندي و كوتاهي بوته يا پيچندگي آنها در تجارت دسته بندي ديگري كرده اند كه چون بيشتر مورد احتياج و توجه افرادي است كه بكاشتن و پرورش اين گل علاقه دارند ، اين دسته بندي در اينجا شرح داده ميشود .

۱ – گل سرخ هاي پاكوتاه گل درشت .
۲ – گل سرخ هاي پاكوتاه با گل كوچك .
۳ – گل سرخ هاي بوته كُرپه( رُزيِه بوئيسونRosier Buissons)
۴ – گل سرخ هاي رونده .

۱ – گل سرخ هاي پاكوتاه با گل درشت :
الف – دسته هميشه گلها ( رِمونتانت Remontants ) : شامل ۸ جور
( منظور از هميشه گلها آندسته از گل سرخهائي است كه بهار و تابستان تا اواسط پائيز متناوبآ گل مي دهند ).
ب – دسته دورگه هاي هميشه گل : شامل دو سري و رويهمرفته ۲۲ جور مختلف مانند گل سرخ " مادام البرت باربيه " با گل زيباي درشت و خوش تركيب كاملا پُرپَر ، برنگ زرد شُتُري كه مغز آن زرد آلوئي و در سالهاي نزديك به ۱۹۴۷ بدست آمده است .
ج – دسته معروف به گل چاي : شامل ۱۲ جور .
د – دسته دورَگِهِ چاي : داراي ده سِري مختلف شامل ۲۱۸ جور مانند " گل چاي " ( بتي اوپريشارد Betty uprichard ) گل درشت نيمه پُرپَر با گلبرگهاي پهن برنگ صورتي گوشتي كه ميانه آن شنجرفي و پشت گلبرگها شنجرفي مايل به نارنجي خيلي خوشبو كه در ۱۹۲۲ بدست آمده است .
ديگري گل چاي( مارگارت مك گريدي Margaret Mac Gredy):
گل زيباي پُرپَردرشت برنگ لاكي كه آخر شنجرفي ميشود باعطر مطبوع كه در ۱۹۳۷ بدست آمده .
ديگر گل چاي ( كُنتِس دو كاستيلژاKontesse de Castillja ) : با گل درشت نيمه پُرپَر به رنگ زرد طلائي ، پشت برنزي كه در سال ۱۹۲۶ بدست آمده است .

۲ – گل سُرخ هاي پاكوتاه با گل كوچك :
الف – گل سرخ بنگال و دورَگِه هاي آن شامل ۸ جور .
ب – گل سُرخ پوليانتا(Polyantha) و دورَگِه هاي آن شامل ۵۶ جور .
ج – گل سُرخ مينياتور شامل ۷ جور

گل رُز براندي هيبريد (BRANDY )
۳ – گل سُرخ هاي كُرپِه ( بوئيسونBuisson) :شامل ۳۱ جور .
۴ – گل سُرخ هاي رونده : داراي ۲ سري و شامل ۹۲ جور .

زمين و خاك مساعد براي پرورش گل سُرخ :
براي آنكه بتوان يك باغ گل سُرخ احداث كرد يا آنكه بوته هايي را كه در باغچه يا حاشيه خا ميكارند بطور كامل نمو كرده و از همه جهت جالب توجه باشد ، بايد ديد گل سُرخ در چه نوع خاك بهتر از ساير گلها تغذيه كرده و ميتواند در آنجا تا حد طبيعي رُشد و پرورش يلقفته زيبايي طبيعي خود را نمايان سازد . بهترين زمين براي كاشتن گل سُرخ ها زميني است كه داراي خاك رُسي و شني تازه باشد .
اين قسم خاك كمي سنگين است و وقتي آنرا آب مي دهند خاك به ابزار كار ميچسبد ولي بزودي رطوبت اضافي را از خود رد كرده و در آن به آساني و خوبي ميتوان كار كرد . در چنين خاكي ريشه هاي گل سُرخ به اطراف منتشر شده وسائل تغذيه كافي براي بوته را فراهم ساخته و گلريزان فراواني مي كند . برعكس زمين هاي آهكي كه خاكش مقادير زيادي مواد آهكي مانند كاربنات دو سود داشته باشد براي كاشتن گل سرخ بهيچ وجه مناسب نيست . مقدار آهكي كه در خاك براي بوته هاي گل سرخ لازم است به نسبت مواد موجود در خاك و همينطور به نسبت نژادهاي مختلف گل بايد تفاوت داشته باشد .
چنانچه در زمين هاي رُسي و شني مقدار آهك نبايد از ۱۰ تا ۱۵ درصد و در زمين هاي شني از ۵ درصد تجاوز كند .
زمينهاي شني كه در خاكش رُس يافت نمي شود ، براي پرورش گل سرخ مناسب نيست . مگر آنكه آنرا بحد كافي با مواد پوسيده نباتي و حيواني مخلوط كنند تا هميشه خاك را تازه نگهدارد .
نكته قابل توجه آنست كه نبايد تصور شود چون خاك رُسي و شني براي تربيت گل مساعد است ميتوان بوته هاي گل سرخ را در خاك هاي رُسي نيز كاشت . بنابراين بايد دانست كه كاشتن گل سرخ در زمينهاي رُسي يا شني خالص يا آنها كه بيش از ۱۵ درصد مواد آهكي دارند زحمت بيهوده است و بوته هاي گل در چنين زمينها ، هميشه زرد و رنجور و برگهايشان زودتر از موقع ريخته در مدت كوتاهي خشكيده و از بين ميرود . مگر آنكه خاك آنها را قبلا اصلاح كرده بعد مبادرت به كاشتن گل نمايند .اكنون كه خاك مناسب براي كاشتن گل سرخ را شناختيم بايد دانست چگونه چنين زميني را بايد آماده براي گل كاري كرده ، با چه نوع مواد غذائي آنرا تقويت نمود ، تا گلهاي حاصله در آن تمام زيبايي و ظرافت خود را حفظ كرده نمايان سازد .
زمين را بايد قبلا بعمق ۶۰ تا ۸۰ سانتيمتر كاملا برگرداند و سنگهاي درشت و مواد زائد را از آن بيرون كشيده بعد براي هر صد متر مربع ۳۰۰ تا ۴۰۰ كيلوگرم كود تجزيه شده و ساخته را خوب با خاك مخلوط سازند . بهتر است اين كار در آبان ماه و چند هفته قبل از موقع كاشتن بوته ها صورت گيرد .اگر زميني را كه در اختيار دارند از زمين هاي سبك ( مانند زمين هاي شني خالص يا هر نوع خاكي كه شن آن زيادتر از ساير تركيباتش باشد ) بايد با آن ، كود سنگين كه بتواند خاك را قابل نگهداري رطوبت كند مخلوط كنند .
بهترين كود براي چنين زمين كود گاوي ساخته شده است .
زيرا كود گاوي بزمين هاي سبك قابليت حفظ و نگهداري رطوبت را داده و از نظر مواد مغذي و پوسيده آنرا غني ميسازد .
اگر زمين از نوع رثسي و شني است يعني مواد رُسي آن برتري دارد بايد براي اصلاح آن از كودهاي سبك تازه كه بتواند سنگيني خاك را اصلاح كند و آنرا قابل جذب آب نمايد ( مانند پِهِن اسب تجزيه شده و پوسيده يا كود گوسفندي نرم ) بحد كافي و زياد مدتها قبل از رسيدن موقع كاشت مخلوط كنند . بهتر است اين كار اوائل پائيز انجام گرفته و تا موقع كاشتن چند دفعه زمين را برگردانده تا خاك داراي خلل و فرج لازم براي نفوذ و جذب اب بشود . براي تكميل كودهاي سبك كه با خاكهاي رُسي و شني مخلوط ميكنند بايد از كودهاي شيميايي مخصوصآ آن دسته كه مواد پطاسي آن بيشتر است استفاده نمود . پس از آنكه بوته هاي گل را در باغ يا نقاطي كه براي اين كار تخصيص داده شده كاشتند نسبت به جنس زمين بايد آنها را هر سال (اگر خاك سبك است ) يا هردو سال يك مرتبه ( اگر خاك سنگين است ) كود بدهند و ميزان كود مورد لزوم همان ۳۰۰ كيلو گرم براي هر صد متر مربع است كه اواخر پائيز روي زمين پهن كرده بكمك شن كش و چنگال يا بيل آنرا زير خاك كنند .
مواظبت هاي ديگري كه بوته هاي گل سرخ لازم دارد بطور خلاصه عبارت است از :
الف – حذف پاجوشهائي كه از پايه بوته ها يعني از نسترنهاي كوهي بيرون ميآيد كه بايد جدآ مراقبت شود زيرا اگر پاچوشها را نبرند ، مواد مغذي را كه بايد به بوته برسد جذب و مصرف كرده بوته را ضعيف كرده يا ميخشكاند.
ب – آبياري مرتب و منظم بوته ها به تناسب فصل مخصوصآ در زمين هاي سبك و ايم گرم تابستان .
ج – چيدن ته گلها پس از ريختن گلبرگها كه بايد از نيم سانتيمتر بالاي آخرين برگ شاخه كه منتهي به گل شده قطع نمود.
د – مراقبت و جلوگيري از ابتلاء بوته ها به انواع امراض قارچي يا ميكربي و حيواني بشرحي كه در آفات گياهي گفته شده .
ه – هَرَس بوته ها كه بايد اواخر زمستان انجام شود تا در نتيجه شاخه هاي نازك و ضعيف حذف شده و شاخه هاي قوي و گلدار جانشين آنها گردد . براي آنكه بتوان بطور محسوس قوت و قدرت بوته هاي گل سرخ را زياد كرد ، بايد از كودهاي شيميايي بعنوان كود تكميلي استفاده نمود . ولي مصرف اين كودها بايد با اطلاع كامل از وضعيت خاك و زمين كه بوسيله تجزيه شيميايي روشن مي شود انجام شود .
زيرا قبل از استعمال كود شيميايي بايد دانست در خاك باغچه يا باغ گل سرخ از هريك از مواد آلي اصلي كه براي رُشد و پرورش و گلريزان گياه لازم است ( ازت – اسيد فسفوريك – پطاس – آهك ) چه ميزان بوسيله بوته ها در ضمن سال مصرف شده و اكنون بايد جاي آنها پُر شود .يك زمين متوسط بايد درهرهزارگرم خاكش يك گرم ازت – ۲۰% اسيد فسفوريك۳۰ % پطاس و يك گرم آهك داشته باشد .
بنابراين براي جبران كسري هاي ساليانه بايد از عوامل حاصلخيز كننده استفاده شود و بطور متوسط براي هر متر مربع زمين ميتوان ۶۰ گرم ازت ( نيترات دو سود ) در نظر گرفته شود و اگر زمين از حيث مواد آهكي نيز فقير باشد كافي است كه در هر ۴ سال يكمرتبه براي هر متر مربع ۳۰۰ گرم آهك به زمين داد . ولي بايد متوجه بود كه بدون وجود مقدار لازم كود حيواني در خاك به تنهايي نمي توان از استعمال و مصرف كودهاي شيميايي نتيجه قطعي و موثر بدست آورد .
كود حيواني گذشته از آنكه مواد لازم مانند : ازت و پطاس را در خاك فرهم ميسازد، وضعيت آنرا از نظر ساختمان فيزيكي نيز اصلاح مينمايد . زيرا بوسيله كود حيواني است كه اگر خاك سنگين يا خيلي سبك باشد ميتواند آنرا تغيير داده و براي پرورش گياه مساعد سازد .

گیاهان سوخ دار ، تکمه دار، با ریشه گوشتی

**گیاهان سوخ دار ، تکمه دار، با ریشه گوشتی ، همگی از گیاهان ماندنی میباشند که ریشه های زیر زمینی آنها به اشکال مختلف و متفاوت است .
گاهی سوخ دار مانند : گل لاله و سنبل و نرگس .
گاهی تکمه دار مانند : بگونیای تکمه دار .
و بعضی اوقات با ریشه گوشتی مانند : آلاله یا زنبق و غیره .
سوخها یا تکمه ها و ریشه های گوشتی ، در گیاه برای بقاء و ازدیاد آن گیاه موقعیکه قسمتهای هوائی آن ( برگ و ساقه ) از بین میرود بکار می آید و مخزنی برای نگهداری مواد غذائی مورد لزوم بوته ای است که سال بعد باید از آن بروید . ( هرچند که تفاوت زیادی بین ریشه های گوشتی این گیاهان وجود دارد ولی باغبانان و گلکاران ایرانی این گیاهان را گلهای پیازی نامیده و سوخ ، تکمه یا غدد ریشه را هم پیاز می نامند . مانند : پیاز سنبل ، بگونیای پیازی ، پیاز کوکب ) ساختمان سوخها بسته به جنس هرگیاه متفاوت است .
چنانچه سوخ گل سنبل مانند پیاز معمولی خوراکی چند پوست روی آنرا پوشانده و سوخ زنبق دشتی و گل خورشیدی ، فلس فلس و سوخ لاله ، زعفران ، گلایول ، یک تکه و گوشتی و سخت میباشند .
ریشه های گوشتی نیز از این تغییر برکنار نیستند .
مثلا ریشه آلاله بشکل پنجه و ریشه زنبق ساقه مغز دار و گوشتی و ریشه گل کوکب و اختر مرکب از غدد گوشتی مانند : سیب زمینی درشتی میباشند .
این گیاهان عموما بواسطه گلهای زیبا که غالبا درشت و با اشکال مخصوص بخود آنهاست . همچنین رنگهای زنده و جالب ، مورد توجه خاص دوستداران گل می باشند.
دسته ای از آنها فصل بهار و دسته دیگر تابستان و پائیز گل می دهند .
چنانچه با در نظر گرفتن فصل گلریزان این گیاهان مخلوط بهم روی تپه گل یا حاشیه بکارند ، مناظر زیبائی را بوجود می آورند .
سوخ بعضی از این گلها مانند نرگس و سنبل را میتوان روی ظرف مخصوص که بجای خاک آب در آنها می ریزند سبز کرده و از گلشان برای تزئین اطاقها و سالونها و غیره استفاده نمود .
ضمنا اگر گلخانه در اختیار باشد برای آنکه زودتر و خارج از فصل گلهائی از این گیاهان داشته باشیم میتوان آنها را در گلخانه با هوای گرمی که دارد وادار کرد زودتر گل کند .

کاشتن گیاهان پیازی در باغچه :
برای درست کردن باغچه یا حاشیه یا تپه گلهای بهاره که بتوان از اواسط اسفند تا اواخر خرداد آنها را همیشه پُر گل نگهداشت، گلهای زعفران ، سنبل ، نرگس ، لاله، را روی آنها می کارند .
گل زعفران ، قبل از سایر گلها یعنی از نیمه اسفند تا اوائل فروردین گل داده پس از آن نرگس و سنبل و سپس لاله های پیش رس و اخر از همه لاله های دیر رس به گل می نشینند.
بنابراین اگر این گلها بترتتیب داخل هم کاشته شود باغچه یا تپه گل زیبائی را بوجود می آورد که گلهای متنوع و زیبای آن چشمگیر میباشد .

کاشتن پیازها در گلدان :
تهیه گلدانهای گل برای تزئین سالنها و اطاقها و دفاتر کار با گیاهان سوخ دار از آسانترین و معمولی ترین گلهای گلدانی است .
مخصوصا بعلت پیش رس بودن گل آنها که اوائل بهار و ایام عید خواهان زیاد دارد .
سوخ گیاهان را به نسبت درشتی و ریزی در هر گلدان یک تا چهار دانه باید کاشت .
بعنوان مثال : برای هر گلدان 10 سانتیمتری یک عدد سوخ سنبل ، سه تا چهار سوخ نرگس و یک تا چهار دانه سوخ لاله بسته نوع آن می کارند .
قبل از آنکه در گلدان ها خاک بریزند ، بایستی سوراخ ته گلدان را با چند تکه تیله شکسته پوشاند تا آب زائد به آسانی از ته گلدان خارج شود .
سپس با مخلوطی از خاک برگ پوسیده و کود دامی پوسیده و شن که قبلا حاضر کرده اند گلدانها را تا نیمه خاک گیری کرده با دست خاک را فشرده صاف کنند و پیاز را روی خاک قرار داده روی آن و اطرافش را تا یک سانتیمتر به لبه گلدان مانده خاک ریخته به آرامی بفشارند ، آنگاه گلدانها را آب بدهند .

تکثیر گیاهان پیازی :
زمانیکه گیاهان سوخ دار در حال استراحت هستند ، از بغل سوخهای اصلی ، سوخ های کوچکی بیرون می آید و کم کم بزرگ میشوند .
با جدا کردن و کاشتن آنها به تکثیر این گیاهان اقدام میشود که در زمان معرفی هریک از گلهای پیازی چگونگی آن توضیح داده خواهد شد.

طرق مواظبت از پیازهای گیاهان :
عموما گیاهان پیازی چند ماه از سال را در حال استراحت بسر می برند .
این موقع سوخ ها عاری از ریشه و ساقه و برگ می شوند . همین زمان برای زیاد کردن یا جابجا کردن یا انتقال پیازها به نقاط دیگر زمان مناسبی خواهد بود .
آن دسته از این گیاهان را که بهار گل می دهند ، تابستان در حال استراحت بوده ، پائیز آنها را از نو می کارند ( سنبل ، نرگس ، لاله ، زعفران و غیره ) دسته دیگر که تابستان یا پائیز گل میدهند زمستان استراحت می کند ( گلایول ) که سوخ آنها را بهار می کارند .
غالب سوخ ها و پیازها را می توان زمان استراحت بیرون آورده خشک کرده و چند ماه خارج از زمین در محل هواگیر و خشک نگهداری کرده یا به نقاط دیگر منتقل کرد .
ولی برای زنبق دشتی این کار عملی نیست زیرا فلسهای سوخ آن از خشکی صدمه دیده بزودی خراب شده از بین می رود .

چگونه پیاز را گلدار کنیم ؟:
پیش رس کردن پیازها طرز عمل خاصی دارد . این عمل مشتمل بر انتخاب پیاز پیش رس از نظر سلامت ، رنگ ، تهیه خاک ، انتخاب محل خنک ، کاشت و بلاخره مراقبت تا موقع گل کردن است . برای انجام عملیات مزبور ، موارد زیر باید ذعایت شود :
1 – پیاز : پیازهای خریداری شده باید رسیده ، سفت و سنگین باشد . پیاز نباید مریض و معیوب باشد و مشخصات رنگ گل باید برای خریدار معین باشد . پیاز مخصوص باغچه غیر از پیازی است که در گلدان می کارند .
پیازهای گلدانی باید طبیعتا پیش رس باشد و قبلا اعمالی روی آن انجام داده باشند .
2 – خاک : خاک گلدان عبارت از تورب و ماسه یا خاک برگ پوسیده و ماسه به نسبت مساوی است .
خاکی که قبلا در آن پیاز کشت شده است نباید مورد استفاده مجدد قرار گیرد .
باغداران گاهی برای پیاز لاله و سنبل و نرگس ، یک قسمت رس هم اضافه مینمایند و برای آماریلیس ، حتما یک قسمت رس اضافه می کنند .
چون پیاز خود برای گل کردن به اندازه کافی مواد غذائی دارد .
مسئله کود دادن به آن زیاد مهم نیست .
3 – گلدان : گلدان ممکن است از جنس رس ، سرامیک یا پلاستیک باشد .
بلندی گلدان حد اقل باید در حدود 12 سانتیمتر باشد .
طرز عمل از کاشت پیاز تا گل دار کردن آن : طرز عمل آوردن انواع مختلف پیازها مختصری باهم فرق دارد .
اگر ما بخواهیم برای یکایک آنها توضیح دهیم بحث مفصلی خواهد شد .
بنابراین در اینجا فقط راجع به پیش رس کردن لاله بحث می کنیم .
تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و می توان آنها را در پائیز حوالی مهر و آبان در باغچه کاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .
معهذا اگر بخواهند پیاز لاله را پیش رس کنند ، باید پیازها را در مهرماه و آبان ماه در گلدان بکارند . مخلوط خاک همان است که در بالا گفته شد .
به این ترتیب که در ته گلدان تیله گذاشته و خاک لازم را میریزند و چهار پیاز در آن میکارند و نوک پیازها باید خارج از خاک باشند .
تولید کنندگان گل فقط یک پیاز لاله را در گلدان نشائی می کارند .
معمولا در موقع کاشت ذور پیاز را ماسه می ریزند تا رطوبت اضافی به آن صدمه نزند .
محیط پیاز لاله برای پیش رس کردن 11 – 12 سانتیمتر و وزنش در حدود 35 – 40 گرم باید باشد .

در هر كشوري كاشتن گل و پرورش آن بنوعي مخصوص صورت مي گيرد و هر باغبان يا كارشناس فني سليقه مخصوصي بكا

در هر كشوري كاشتن گل و پرورش آن بنوعي مخصوص صورت مي گيرد و هر باغبان يا كارشناس فني سليقه مخصوصي بكار مي برد .
اين تفاوت روشها بستگي به منظور گلكار يا وسايلي را كه در اختيار آنهاست دارد .
هيچيك از عوامل مانند انتخاب خاك مناسب موثر در پرورش گل نيست .
ولي همين عامل در مناطق مختلف غالبا متغير است .
چنانكه انگليسيها براي گلدانهائيكه در آن به پرورش انواع سرخس مي پردازند ، خاكي مخلوط از پوسيده سبزه و چمن و خاك رسي و شني بكار مي برند .
در حالي كه بلژيكيها براي همين نبات خاك برگ حاصله از پوسيده برگهاي بلوط را مصرف مينمايند .كه اولي جزء خاكهاي سنگين و دومي از خاكهاي سبك است .

گلكاري به دو روش كلي انجام ميشود :
يكي در هواي آزاد . و ديگري در گلدان يا ظروف مختلف .
طبيعي ترين و آسان ترين روش گلكاري ، طريقه اولي است .
زيرا نباتاتي كه در هواي آزاد كاشته ميشوند گلهائي ميباشند كه بحالت وحشي و صحرائي وجود داشته و بدست بشر به باغات منتقل و تربيت شده اند و مواظبت فراواني لازم ندارند .
بر عكس نباتاتي كه در گلدان يا ظروف ديگر كاشته ميشوند ، لازمه پرورش آنها دقت زياد و شناسائي به احوال و روش نگاهداري آنهاست . چون محوطه گلدان محدود است و خاكهائي كه در گلدان ريخته ميشود پس از مدتي بلا اثر ميگردد بايد مواظب خاك و نمو ريشه هاي نبات بود و بموقع لزوم گلدان يا خاك را عوض كرد ولي امروز روش دوم مخصوصا در گلكاري تجارتي متداول تر و مورد عمل تر است .
زيرا براي فروش و نقل و انتقال گلهاي كاشته شده در گلدان ، حاضر بوده و خطر از بين رفتن آنهم به مراتب كمتر است بعنوان مثال : تهيه و فروش اقسام گل سرخ يا ميخك هاي آمريكايي – نخل ها و غيره .
بين گلكاري تجارتي و آنچه راكه كارشناسان فن بطور خصوصي براي خود انجام مي دهند تفاوت فراوانست . زيرا در گلكاري تجارتي منظور بدست آوردن مقدار زياد براي عرضه در بازار و ارضاء ميل مشتريان است در صورتيكه در گلكاري خصوصي ، خوبي نوع ، زيبائي گل و آنچه مورد توجه و پسند كارشناس است منظور نظر مي باشد . و براي اين كار و بدست آوردن گلهاي عالي بايد از خاكهاي سبك كه داراي مواد غذايي فراوان است استفاده كرده ضمنا براي پرورش آنها از شاسي يا گلخانه كمك گرفت .

بدست آوردن جورهاي جديد گل :
امروزه در فن گلكاري ، بدست آوردن جورهاي تازه ، رُل مهمي را بازي مي كند .
بعضي نباتات به آساني و خود بخود جور جديدي را بوجود مي آورند .
خواه از نظر بزرگي بوته مانند: جعفري فرنگي و خواه از لحاظ رنگ آميزي گل مانند : داودي هندي . يا از نظر پر پَري كه عموما نتيجه تبديل پرچم به گلبرگ است مانند : گل سرخ و گل كامليا .
ولي بعضي اقسام نباتات بندرت ممكن است جور جديدي را خود بخود بوجود آورند .
در مواردي كه خود نبات جور جديدي را بوجود مي آورد ، گلكار بايد با دقت آنها را انتخاب و جدا نمايد . به اين معني كه تخم آنها را گرفته و در محل مخصوصي دور از اقسام قديمي بكارد ،كه از آنها غالبا نباتات جديد و كاملا قابل توجه و كم و بيش قوي بدست مي آيد .
كارشناسان انتخاب جورهاي جديد از هر قسم را مداومت مي دهند تا از بين آنها يك جور كاملا متمايز و مورد توجه كه تا كنون در دسترس نبوده بدست آورند و يكي از صفاتي را كه بيشتر گلبازان دوست دارند ، درشتي قابل توجه گلهاست .
كارشناسان اين فن در سال هاي اخير موفق به كشف هورمون هائيكه سبب بزرگي گلها ميشوند شده اند و براي عاشقان گل در دسترس عموم گذاشته شده كه با مصرف آنها ميتوان نتايج قابل ملاحظه بدست آورد .

گلهاي پُرپَر و نيمه پُرپَر :
گاهي در اثر تعييراتي كه در عوامل پرورش گلها داده ميشود ، مثل مصرف خاكهاي قوي ، بدست آمده و بيشتر اوقات طبيعت با تغيير پرچم گلهاي ساده به گلبرگ توليد مينمايد .
هروقت يك قسمت از پرچمها تبديل به گلبرگ شود ، گل نيمه پُرپَر و اگر تمام پرچمها تبديل به گلبرگ شد ، گل پُرپَر كامل درست ميشود .
طبيعي است كه هرچه تعداد پرچمهاي گل بيشتر باشد گل آن پُرپَرتر مي گردد ( مانند گل سرخ – كامليا- گل بگونياي تكمه دار و غيره ) .
اگر گل فاقد پرچم باشد يا اگر مادگي گل در گلبرگ ها پوشيده شده و به آساني گرد پرچم به آن نرسد گل باردار نمي شود .
در گلهاي كم پَر كه گَردِ پرچم به آساني در اثر عوامل طبيعي مانند باد يا حشرات بروي مادگي مي نشيند ، بزودي باردار شده و گلبرگ ها پلاسيده ، گل از بين ميرود .
ولي در گلهاي پُرپَر يا نيمه پُرپَر كه عمل گشنگيري بواسطه نبودن پرچم صورت نمي گيرد ، دوام بيشتر شده و مدتي لطافت خود را نگه ميدارد .
بعضي گلها بجاي آنكه پرچمشان تبديل به گلبرگ شده و به اين طريق پُرپَر گردند ، جام گل دوتا شده و يكي در ديگري جا مي گيرد ( مانند گل پامچال باغي يا خرزهره هندي يا ياس خوشه اي ) يا آنكه كاسه گل تبديل بجام شده و همان شكل و رنگ را بخود مي گيرد ( مانند : گل استكاني پُرپَر).

الف – چگونه گياهان زينتي را در خانه پرورش دهيم ؟

الف – چگونه گياهان زينتي را در خانه پرورش دهيم ؟
امروزه عمل آوردن گلدانهاي گل در منزل يكي از بهترين سرگرميهاست .
گياهان زينتي مخصوصا در فصل زمستان قسمت عمده تزئينات داخلي منزل را تشكيل ميدهند .
بعلاوه پرورش نباتات در منزل براي كسانيكه باغي در اختيار ندارند و ميخواهند فعاليتهاي گلكاري داشته باشند حائز اهميت است .
حتي براي كساني هم كه باغي در اختيار دارند و علاقمند به پرورش گل هستند اين موضوع قابل توجه است .
ادامه نوشته

اگر زمين و فضاي لازم را براي كاشت گياهان مورد علاقه خود در اختيار نداريد ، ميتوانيد تعداد زيادي از گ

اگر زمين و فضاي لازم را براي كاشت گياهان مورد علاقه خود در اختيار نداريد ، ميتوانيد تعداد زيادي از گياهان را در آب پرورش بدهيد .
پرورش گياه درآب اين حُسن را دارد كه خود شاهد رشد و نمو گياه از پشت شيشه آب هستيد.
يك گياه كه در گلدان و خاك است فقط يك گلدان معمولي است .
ولي وقتي در آب ميرويد ، شبيه يك گلدان با شاخه هاي گل بُريده ميباشد .
با اين تفاوت كه هم عمر گياه در آب طولاني است و هم ريشه هاي گياه ديده ميشوند .
حتي ميتوان در يك شيشه نسبتا بزرگ چند گياه متفاوت را قرار داد .
عمل آوردن گياه در آب بنظر مشكل ميرسد ولي اينطور نيست .
گياهان مختلفي وجود دارند كه ميتوانند در آب معمولي و خالص و يا آبي كه محتوي مواد غذائي است رشد و نمو نمايند .
پرورش گياه در محلول مواد غذائي كه " هيدروپونيك " ناميده ميشود يك سيستم پيچيده تري است كه ما از آن در اينجا صحبت نمي كنيم و فقط راجع به پرورش گياه زينتي در آب " يا باغباني بدون خاك " صحبت مي كنيم كه ساده ترين روش پرورش گياهان زينتي و آپارتماني ميباشد .
ممكن است اين سئوال پيش بيآيد كه چطور گياهان ميتوانند در آب رشد كنند ، در حاليكه هميشه متخصصين و اهل فن ، ما را از زياد آب دادن گياه برحذر داشته اند .
البته اين سئوال پيش خواهد آمد كه چطور گياهي بعلت زياد آب دادن از بين ميرود و اكنون گفته ميشود كه گياهان ميتوانند در آب پرورش يابند ؟!.
دليل اين گفته متناقض نقش اكسيژن است .
زيرا هواي موجود در خلل و فرج خاك در اطراف ريشه است كه محيط را براي رشد باكتريهاي موجود در خاك فراهم ميكند و در صورت عدم وجود اكسيژن در اثر آب زيادي ايجاد خفگي در گياه ميشود .
زمانيكه اكسيژن در خاك وجود داشته باشد براي گياه محيط مساعدي وجود دارد .
در صورتيكه در كشت آبي اكسيژن در اطراف ريشه ها بحد وفور وجود داشته و محيط براي رشد باكتريها مساعد نيست .وقتي يك گياه در آب خالص رشد نمي كند ، باين معني است كه كليه مواد غذائي مورد نياز بعلت محروم شدن از خاك در دسترس گياه قرار نمي گيرد .
بنابراين در كشت آبي بايستي محلولهاي غذائي بآن اضافه شود .
مواد غذائي اصلي و ضروري گياه عبارتند از : ازت ، فسفر ، پتاس و مقداري از مواد معدني ديگر كه به عناصر قليل موسوم مي باشند .
ين مواد را ميتوان در فروشگاههاي ويژه فروش بذر و سموم و كودهاي شيميائي و ادوات كشاورزي و باغباني براي رشد گياه خريداري نمود .
يك خاك خوب معمولا حاوي مواد غذائي لازم ميباشد وگياهي كه در حاك است مواد غذائي را جذب ميكند .
آب مواد را حل ميكند و بوسيله ريشه ها جذب گياه ميشوند .
گياه به خاك محتاج نيست بلكه به مواد غذائي و آبي كه در داخل خاك است نياز دارد .
حال ببينيم چه گياهاني امتحان خود را در كشت آبي داده اند و قابل پرورش در آب مي باشند .
۱ – برگ بيدي
۲ – بنفشه آفريقايي
۳ – بگونيا رِكس
۴ – حُسن يوسف
۵ – دراسناي برگ قرمز
۶ – پنجه كلاغي
۷ – آويز
۸ – فتوس
۹ – برگ انجيري
۱۰ – گياه آلومينيوم
۱۱ – عَشَقِه
بهتر است براي موفق شدن ، نكاتي را در مورد پرورش گياه در آب رعايت كنيد .
متخصصين بر اين عقيده اند كه اگر ظرف كشت آبي از شيشه رنگي باشد بهتر است .
ولي در ظروف شيشه اي بي رنگ نيز ميتوان به نتيجه رسيد .
منتها براي اينكه قارچ در مقابل روشنايي توليد نشود دور شيشه را با كاغذ تيره رنگي ميپوشانند .
ظرف و يا شيشه را بهتر است قبل از استفاده كاملا شسته و ماهي يكبار آب شيشه را تعويض و
شيشه و خود گياه را تميز نمايند.

گل لاله

گل لاله
TULIPA
tulip

تمام انواع لاله ها به سرما مقاوم هستند و مي توان آنها را در پائيز ، حوالي مهر و آبان در باغچه كاشت و از گل آنها در بهار استفاده نمود .
معهذا اگر بخواهند پياز لاله را پيش رس كنند بايد پيازها را در مهر و آبان در گلدان بكارند .
خاك مناسب براي گشت گل لاله خاكهاي رُسي ، شني ميباشد كه در زمستان آنرا با كود شيميايي مخلوط كرده باشند .
در زمينهاي خيلي سبك شني بايد به اندازه كافي كود گاوي پوسيده با خاك مخلوط كرد .
براي گاشت پياز در گلدان ابتداء قطعه تيله شكسته اي را در ته گلدان قرار داده سپس گلدان را از خاك پر مي كنند و آنگاه چهار پياز را در آن ميكارند.
نوك پيازها بايد از خاك بيرون باشد .
توليد كنندگان گل فقط يك پياز لاله را در يك گلدان نشائي مي كارند .
معمولا در موقع گاشت دور پياز را ماسه ميريزند تا رطوبت زياد به آن صدمه نزند .
محيط پياز لاله ۱۱- ۱۲ سانتيمتر و وزنش در حدود ۳۵ – ۴۰ گرم بايد باشد .
يادآوري و تذكر اين نكته ضرورت دارد كه پيازها بايد سالم و عاري از امراض باشند .
پياز معيوب و ترك خورده را بايد دور ريخت .
بعد از كاشت بلافاصله بايد خاك را خوب سيراب كرد .
در اينجا تذكر و توضيح مختصري درباره احتياج پياز به سه عامل اساسي لازم و ضرورت دارد .
اين سه عامل عبارتند : تاريكي – رطوبت و سرما :
قبل از ظهور جوانه گل و برگ بايد گياه پر ريشه شود .
براي اين منظور در مرحله اول بايد به گلدانها تاريكي داده شود .
در غير اينصورت يعني اگر گلدان محتوي لاله را از اول مستقيما در روشنائي قرار دهند ، گل آنها غير طبيعي مي گردد .
بنابراين گلدان را در زير زميني خنك _ به جاي زير زمين ممكن است از اطاق خنك يا يخچال استفاده نمود ) كه در حدود ۶ درجه سانتيگراد سرد باشد به مدت ۱۰ تا ۱۲ هفته قرار دهند .
روي گلدانها ۲ – ۳ سانتيمتر ماسه و روي ماسه مختصري خاك نرم بريزند .
موقعي كه شاخه گل دهنده ۲ سانتيمتر بالا آمد خاك و ماسه را از روي گلدانها برداشته و آنها را در روشنائي و حرارت ۹ – ۱۲ درجه قرار مي دهند .
از زماني كه جوانه گل بالا مي آيد تا موقع گل كردن و تا پلاسيدن گل بايد خاك گلدان را مرطوب نگهداشت .
همچنين در طول فصل رشد تا موقع گل كردن بايد رطوبت زياد به گياه داده شود و الا ساقه كوتاه مانده و طبيعي نخواهد شد .
با آبپاشي در گلخانه ، گلها درشت تر شده و پياز هم زودتر به گل مينشيند .
حال برگرديم به اصل مطلب : مجددا تكرار مي كنيم كه در مرحله اول گلدانها را در زير زمين خنك ميگذاريم و بعد از ۱۰ تا ۱۲ هفته كه شاخه گل كمي بالا آمد گلدانها را در محلي كه ۹ – ۱۲ درجه سانتيگراد حرارت داشته باشد قرار ميدهيم و فقط يك هفته در اين محل ميماند .
در اين مرحله نبايد آفتاب شديد باشد .
تغيير تدريجي محل گلدانها از تاريكي به روشنائي بهتر از آن است كه يكدفعه گلدانها را از تاريكي به روشنائي ببريم .
بعد ازيك هفته در حرارت ۹ – ۱۲ درجه گلها ظاهر ميشوند .
و زمانيكه رنگ گلها ظاهر شد حرارت محل را به ۱۵ درجه ميرسانيم تا دوام گلها زيادتر شود .
در اين موقع است كه توليد كنندگان گل گلدانها را به معرض فروش ميگذارند .
البته در منزل هم ميتوان گلهاي لاله را عمل آورد .
منتها چون در گلخانه شرايط مناسبتر است ، گلها كاملا طبيعي و درشت هستند در صورتيكه در منازل نمي توان كليه شرايط مخصوصا حرارت و روشنائي را تنظيم نمود .
در هر حال پس از اتمام گل نبايد برگهاي لاله بريده شوند و تا زماني كه رشد پياز به اتمام نرسيده بايد آب به پيازها داده شود .
والا پياز ناقص مانده و به رشد كامل خود نمي رسد .
بعد از زرد شدن برگها ، آب دادن به پياز را قطع مي كنند .
در حوالي تيرماه كه برگها زرد مي شود بايد پيازها را از خاك درآورده و چند روزي آنها را در محل سايه ، خشك مي كنند و بعد آنها را در اطاقي روي طبقاتي پهن مي كنند و در ۹ درجه حرارت تا حوالي مهرماه نگه مي دارند .
در مهرماه اين پيازها را در باغچه ميكارند تا سال آينده در بهار گل بدهند .
اگر همين پيازها را مجددا در گلدان بكارند ، ضعيف خواهند شد .
بهتر است در سال دوم آنها را در باغچه بكارند تا تقويت شوند .

گل لاله (http://www.kargar.persiangig.com/kar/laleh3.jpg)

گل لاله (2) (http://www.kargar.persiangig.com/kar/laleh2.jpg)

برگرفته از كتاب : پرورش گل ها و گياهان زينتي
نوشته : مهندس منوچهر كارگر

گل اُركيده

گل اُركيده
PAPHIOPEDEDILUM

گل اُركيده ( paphiopedilum ) جنسي ازخانواده اُركيده ها( Orchidaceae ) ميباشد .
بعضي از گونه هاي آن مقاوم و مناسب براي داخل خانه و آپارتمان ميباشند .
بطور كلي اُركيده هائيكه داراي برگهاي كاملا سبز هستند كمتر در برابر شرايط نامساعد
حساسيت نشان مي دهند .
چنانچه مايل به پرورش اُركيده در منزل باشند بهتر است نكات زير را رعايت كنند .
گياه را در اسفندماه به گلداني حاوي مخلوطي از خاك برگ ، پيت و خاك معمولي منتقل نموده در ابتداء به ميزان كم آب بدهند .
در همان حال به دفعات زياد با آب فاقد مواد قليايي بر روي برگها آب پاشيده و يا گلدان را در محل مرطوبي برابر نور و بدور از تابش مستقيم آفتاب قرار دهند .
در نيمه دوم فروردين ماه هنگاميكه ريشه ها به اندازه كافي رشد كردند ، آب فراوان به آن داده شود . دراين هنگام چنانچه بخواهند بر روي گياه آب بپاشند بايستي دقت نمايند تا فقط برگها خيس شوند.
حرارت مناسب براي اُركيده ۱۵ درجه سانتيگراد است .
زمستانها گلدان را در مكان سردي تحت ۸ درجه سانتيگراد حرارت قرار داده و از ميزان آب بكاهند .
تكثير :
تكثير اُركيده به روش تقسيم در بهار امكان پذير است

برگرفته از كتاب : پرورش گل ها و گياهان زينتي
نوشته : مهندس منوچهر كارگر