×تعيين جنسيت جوجه ها پيش از تفريخ بصورت اتوماتيك

تعيين جنسيت جوجه ها پيش از تفريخ بصورت اتوماتيك

ترجمه از :مهندس وحيد حقي

روياي تعيين جنسيت  جوجه ها پيش از تفريخ كم كم تبدل به واقعيت مي شود.در  مقاله ذيل اصول و روش هاي كاربردي ويژه اي شرح داده شده است.
صنعت جوجه كشي جهان هر ساله ميلياردها جوجه يكروزه توليد مي كندكه هر جو جه  پس از تفريخ تعيين جنسيت مي شود. جوجه هاي نر از همان ابتدا به تدبير انسان جدا شده و جوجه هاي ماده براي توليد تخم مرغ پرورش داده مي شوند. معدوم ساختن جوجه هاي نر باعث سلب حقوق حيوانات و صرف  كردن مباحث گوناگون حول محور ذكر شده در صنعت مرغداري مي شود. با استفاده از فن آوري رو به رشد جاري مي توان جوجه ها را پيش از تفريخ بصورت اتوماتيك تعيين جنسيت نمود و جنين هاي درون تخم ها را به جاي قرباني كردن جوجه هاي يكروزه ، به شيوه أي معقول و مقبولِ عام معدوم ساخت. علاوه بر آن تعيين جنسيت جوجه ها بصورت خودكار باعث كاهش استرس ناشي از تعيين جنسيت دستي مي شود كه نهايتا منتج به كاهش دورة انتظار جوجه ها شده و دسترسي سريع تر به آب و دان را ميسر مي سازد. اصول اوليه روش مذبور عبارت از تعيين استروژن در مايع آلانتوئيكِ موجود در تخمِ جنين هاي ماده است. ابزارهاي اوليه ويژه اي براي نيل بدين مقصود ابداع شده اند كه به شرح ذيل ميباشند:
•    ابزار اوليه جهت جمع آوري نمونه هاي مايع آلانتوئيك از تخم ها در آخرين مراحل رشد جنين
•    ابزار اوليه جهت تعيين ميزان استروژن در نمونه هاي مايع آلانتوئيك
•    ابزار اوليه جهتِ دسته بندي و انجامِ واكسيناسيون تخمي  و در آخر انتقالِ تخم هاي تعيين جنسيت شده ابداع و تكميل اين نوع دستگاه ها در مقياس تجاري در مرحله آزمايش است.
 
اصول تعيين جنسيت به روش دستي
اصول اوليه تعيين جنسيت به روش ژاپني يا ركتال در سال 1920 ميلادي پايه گذاري شد. با اين روش ژاپني ها در يافتند طي يكي دو روزِ ابتداي زندگي جوجه مي توان از روي برجستگي ها ، خطوط  و چين هاي ركتوم پي به جنسيت جوجه برد (Jull,  19 34;  Masui &Hasimoto ,1933  ). تعيين جنسيت به روش ركتال تغريبا نوعي هنر است كه اغلب توسط آسيايي ها انجام مي شود و مهارت و تمركز ويژه أي همچون تمركز زِن (Zen) را مي طلبد ( Hoh,1997 ). به علت سرعت عمل بالاي سِكسرها اغلب حدود 4/1%  تا 8/1%  وازدگي (اشتباه)و 5/0% تا 0/1% ميزان مرگ و مير بالا مي رود. آن ها معمولا كارگرهاي قراردادي هستند و مدام از يك جوجه كشي به جوجه كشي ديگر مي روند. آن ها در جوجه كشي اغلب ساعات كسل كننده أي را مي گذرانند. آمد و شدِ اين افراد بين جوجه كشي ها همواره صنعت مرغداري را در معرض انتقال بيماري ها بين مراكز توليد طيور قرار مي دهد.
روش ديگر تعيين جنسيت استفاده از سرعت رشد پرها در جوجه هاي هم خون است كه عامل اصلي آن ژن K  است (Warren,1976 ) . در اين روش با آزمايش طول نسبي پوشش اوليه و پرپوشِ بال در جوجه هاي يكروزه اي كه حامل ژن  K هستند جنسيت جوجه تعيين مي گردد. در اين روش همواره فرض بر آن است كه جوجه هاي مذكر ژن رشد كند پر و جوجه هاي ماده ژن رشد سريع پر را حمل مي كنند. اين روش نسبت به روش ژاپني ارزان تر بوده ونياز به نيروي كارٍ  ماهر نيز ندارد. اما ژنٍ K  كه سرعت رشد پرها را تعيين مي كند با نوعي ويروسٍ اندوژن ( ويروسي از خانوادهء اونكورنا ـ مترجم ) (Bacon et al., 1988 ) ارتباط دارد. اين ويروس باعث نوعي مقاومت ايمو نولوژيك (مصونيت) در برابر بيماري لوكوز لمفوئيد (Crittenden et al., 1987) مي شود و لذا در پرورش انبوه نوعي نقص محسوب مي شود. برخي از نژادهاي طيور نيز داراي رنگ هاي ويژه اي در پرهاي خود هستند كه در هر جنس متفاوت مي باشد اما اين نژادها نيز به اندازه نژادهاي ديگر داراي ارزش تجاري نيستند. لازم به ذكر است ميزان خطاي تعيين جنسيت بر اساس رنگ بيشتر از خطاي روش تعيين جنسيت از روي سرعت رشد پر است.

اصول تعيين جنسيت به روش خودكار
استقبال از روش تعيين جنسيت جنين طيور بصورت خودكار منوط به كاركرد دستگاهي است كه دقتِ تمايز آن براي هر 20000 تا 30000 تخم در ساعت حدود 5/98% باشد. البته هزينه تمام شده نيز نبايد بيش از هزينه تعيين جنسيت به صورت دستي باشد. تحقيقات پيشين عوامل فيزيولوژيك ديگري را اصول كار خود قرار داده بودند مانند : سرعت ضربان قلب (Laughlin et al .,1976 ;Glahn et al 1987 )، تمايز PCR  از روي كرومزوم W  ويژه در جنس ماده( Clinton ;1994;Uryu et al 1989;Petitte,1992 ) ، رزونانس هسته اي مغناطيسي براي تعيين تمايزات آناتوميك مثل اختلاف در غدد دو جنسِ نر و ماده(Vandenabeele, et al ,1993) ،و در نهايت سير و روندِ سلول شناختيِ تخم به عنوان اصول اصلي و بالقوه تعيين جنسيت تخمِ طيور . اما اصول طرح شده در اين مقاله شامل تعيين تركيبات مختص جنس در مايع جنيني تخمِ مرغ است( Gill et al ,.1983 ).
اساس تعيين جنسيت  دستگاهِ خودكار وجودِ تركيبات استروژني در مايع آلانتوئيك جنينهاي ماده و عدم وجود اين تركيبات در مايع جنيني جنين هاي نر ميباشد. پيشتر ميزان استراديول در مايع آلانتوئيك جنين هاي گوشتي 17 روزه به وسيله كيت  تجاري آن موسوم به كيت RIA (Diognostic Products,Los Angeles ,california ) اندازه گيري شده است.سطح استراديول در مايع آلانتوئيك جنين هاي نر قابل يافت و اندازه گيري نيست و يا اگر يافت شود كمتر از Pg/mg 42 است. اما سطح استراديول يافت شده در مايع الانتوئيك جنين هاي ماده چيزي حدود 830-113 Pg/mg مي باشد كه دست كم سه بار بيشتر از مقدار يافت شده در جنين هاي نر است.طي تحقيقات به عمل آمده بر روي 490 نمونه مايع آلانتوئيك معلوم شد استروژن تركيب شيميايي بي نظيري است كه به سادگي مي توان به وسيله آن جنسيت جنين طيور را آشكار ساخت. استروژن موجود در مايع آلانتوئيك اغلب به صورت تركيبات “سولفات” يا” گلوكورونيد” يافت مي گردد. براي يافتن استروژن آزاد در مايع آلانتوئيك اين مايع ابتدا بايد با سولفاتاز يا گلوكورونيداز فراوري شود (تا استروژن از تركيبات ديگر جدا شود) . جنين مرغ را مي توان بر اساس وجود تركيبات استروژني در مايع آلانتوئيك جنين ماده در خلالِ روزهاي 13 تا 18 زندگي جنين تعيين جنسيت كرد . لازم به ذكر است توجه به سن گله يا نژاد جوجه ها ضرورتي ندارد.
 
 بررسي تحليلي تركيبات استروژني موجود در مايع آلانتوئيك  دستگاه خودكار تعيين جنسيت مجهز به يك سنسور زنده ( LifeSensors Inc.Malven PA ) جهت تشخيص تركيبات استروژن در مايع آلانتوئيك است. اين سنسور زنده به لحاظ ژنتيك يك مخمر اصلاح شده است كه توليد و ترشح گيرنده استروژن انساني براي آن تعريف شده است ، ژن حامل كه داراي عامل عنصر پاسخگوي به استروژن است با آنزيم.coli E-  B galactosidase جفت  گرديده است( Butt & Chen ,1999 ). اين سلول مخمر همچنين قادر به توليد و ترشح آنزيم  E.coli glucuronidase است ، اين آنزيم داراي قابليت شكستن تركيبات “گلوكورونيد – استروژن” است. استروژن به كمك آنزيم ياد شده از تركيب گلوكورونيد – استروژنِ موجود در مايع جنيني جداسازي مي شود. گلوكورونيدازمي تواند داراي منشاء ترشح از سنسور مخمر باشد و يا آنكه به محيط رشد مخمر افزوده شده باشد. گيرنده استروژن  در حضور استروژن با عناصر پاسخگو به استروژن تشكيل باند يا پيوند مي دهد و نسخه برداري از ژن حامل را آغاز مي كند. بدين ترتيب ميزان غلظت استروژن در مايع آلانتوئيك با مقدار تحريك ژن حامل پيوستگي پيدا مي كند. فعاليت محصول ژن حامل يعني B_galactocidas با استفاده از سوبسترايي موسوم به O_Nitrophenil_beta-D_Galactopyranosidas  (ONPG ) اندازه گيري مي شود . تركيب نهايي ماده أي زردرنگ است كه براي كالري متري يا اندازه گيري از روي رنگ مورد استفاده قرار مي گيرد. سنسور زنده قادر است مقادير پيكومولارِ هورمونِ تانيث يعني استروژن را تشخيص دهد. سويهء اصلي اين سنسور زنده يعني مخمر (  Saccaromyces Cervasia )كاربرد فراواني در صنعت پخت نان دارد.
سنسور حيرت انگيز ما قادر است تنها با استفاده از 4ul از مادهء آلانتوئيك , نر يا ماده بودن جنين را تشخيص دهد اما دستگاه خودكار تعيين جنسيت براي اطمينان از نتايج حاصله از  20ul  مايع جنيني استفاده مي كند. نتيجهء كار سنسور  در آزمايشگاه 100% موفقيت آميز بوده است.
 
نمونه برداري از مايع آلانتوئيك
مايع آلانتوئيك محيطِ ترشحي متابوليت هاي نيتروژني جنين مرغ محسوب مي شود (Romanoff, 1967 ).  مايع آلانتوئيك از حوالي روز پنجم زندگي جنين پديدار مي شود وتا سيزدهمين روز به حداكثر مقدارِ خود مي رسد. با كم شدن رطوبت محيط و باز جذب آن حجم اين مايع نيز كاهش مي يابد اما تا روز هجدهم هنوز حجم قابل تمايزي (  mls 1تا 2 )از آن قابل تشخيص مي باشد( Romanoff, 1967 ).
تنها موانع بينِ مايع آلانتوئيك و پوستهء تخم مرغ غشاء هاي داخلي و خارجي پوسته و غشا هاي كوريو آلانتوئيك هستند. هر چند كه مايع آلانتوئيك تمام محيطِ تخم مرغ واجدِ جنين را احاطه كرده است اما تجمع آن بيشتر در راس تخم مرغ درست زيرِ غشاءهايي است كه روي اتاقك هوايي قرار دارند. علت تجمع مايع آلانتوئيك در راس تخم مرغ بيشتر به خاطر نيروي جاذبه و جايگزيني جنين و كيسهء زرده در زير است. به خاطر متغيير بودن حجم كيسهء هوايي بين تخم مرغ ها نمونه برداري از مايع آلانتوئيك در وضعيتِ ايستادهء تخم مرغ اغلب با مشكلاتي همراه است.
مي توان از نيروي جاذبه براي راندنِ مايع آلانتوئيك به محل مناسب نمونه گيري استفاده كرد. اگر تخم مرغ را در محور طولي آن بخوابانيم ، مايع آلانتوئيك در راس درست زيرِ پوسته قرار مي گيرد. بدين ترتيب با خواباندن تخم مرغ به پهلو كار نمونه برداري به ميزان 20ul بسيار ساده خواهد شد و آزمونِ سنسور ما ميسر مي گردد. كمپاني Embrox يك نمونهء ابتدايي با يك خط توليد ابداع كرده است كه مايع آلانتوئيك را از تخمِ جوجه هاي گوشتي نمونه برداري مي كند. با بهينه كردنِ فرايندِ نمونه برداري هنگام استقرار تخم مرغ در محور طولي در جزئياتي چون عمق نمونه برداري ، نوع سوزن مورد استفاده ، ميزان مكش ، و زاويهء استقرارِ تخم مرغ حدود 96% از تخم مرغ ها آزمايش خود را با موفقيت گذراندند. در نمونه هاي بعدي تجاري بايد عملكرد دستگاه بهتر باشد. نمونة ابتدايي دستگاه خودكار تعيين جنسيت كمپاني  Embrex يك نمونهء تجاري ابتدايي با قابليت 5000 هزار تخم مرغ در ساعت ابداع كرده است كه هم اكنون در حال سپري كردن آزمايش خود در يك سالنِ جوجه كشي است و سازندگان پيوسته براي بهينه شدن عملكردِ دستگاه در تلاشند. دستگاهِ  خودكارِ تعيين جنسيت شامل سه اتاقكِ مستقل از هم است كه به وسيلهء يك شبكه باهم ارتباط دارند.   اتاقك ِاول ، محفظه اي است كه از مايع آلانتوئيك نمونه برداري مي كند. دسته أي از تخم مرغ ها طي روزهاي 15 ، 16 يا هفدهمين روز از 21 روز دوره رشد جنين به صورت دستي ،طيِ چرخه اي جمع آوري مي شوند و بر روي نقاله اي قرار مي گيرند. سپس يك سنسورِ نوري به صورت اتوماتيك تخم مرغ هاي تميز را تشخيص داده و  سپس تخم مرغ هاي كثيف به وسيلهء لوله هاي مكنده أي جدا شده ودر شانه هايي جداگانه قرار مي گيرند. در مرحلهء بعد شانه هاي مذكور دوباره تخم مرغ ها را به جايگاهشان باز گردانده و متمركز مي سازند. حال نوبت سوزن نمونه برداري است كه  درست در مركز، در عمق ويژه أي وارد هر تخم مرغ شده و 20ul مايع آلانتوئيك را نمونه برداري مي كند .حال نمونه هاي مايعِ جمع آوري شده در شيارهاي  ِيك قالب پلاستيكي با  باركد ترموفرم ( باركدِ ساخته شده به وسيلهء حرارت ) ريخته شده و ته نشين مي گردند. هر قالب تقريبا داراي 2500 شيار است كه به همان  ترتيب همانندِ تخم مرغ ها قرارگرفته اند. سوزن ها در پيِ هر نمونه برداري از هر تخم مرغ تميز مي شوند. در مرحله بعدي تخم مرغ ها در شانه هايِ واجدِ باركد به صورت ايستاده دوباره قرار گرفته و مجدداً به محل سالن جوجه كشي بازگردانده مي شوند. سپس قالب هاي آزمايش به صورت دستي در چرخ دستيِ قفسه  داري قرار مي گيرند . حال نوبت كامپيوتر  شبكه  است كه باركدِ  شانه هاي تخم  مرغ را با قالب  هاي حاوي مايعِ آلانتوئيك تطابق دهد. اتاقكِ دوم يك نمونهء آزمايشگرِ خودكار است. به كمكِ يك اپراتور چرخدستي ِحاويِ قفسه هاي قالب ها واردِ دستگاهِ خودكارِ آزمايشگر مي شود. قالبها به كمك يك سيستمِ انتقال دهنده زيرِ سُرنگ توزيع قرار مي گيرند. در اين بخش سرنگ توزيع به هر شيار 30ul مٌعرفِ ويژهء سنسورِ زنده اضافه مي كند. افزودنِ معرف به شيارهاي يك قالب 5 تا 6 دقيقه زمان نياز دارد. سپس هر قالب به طور جداگانه به مدت 4 ساعت در يك محفظهء انكوباتور تحت شرايط تعريف شده قرار مي گيرد. در مرحلهء بعد  سوبستراي  ONPG به طور اتوماتيك به هر  شيار  افزوده  مي گردد ، پس از 30 دقيقه رنگ هاي مٌعرف   آشكار  مي گردند. با ظهورِ رنگ ها يك دوربين CCD به دقت از هر شيار اسكن مي گيرد و نر يا ماده بودنِ هر تخم مرغ تعيين مي گردد. از اينجا به بعد كار  ساده است ، اطلاعات جمع آوري شده   با  شانه هاي تخم مرغ ها تطبيق  داده مي شود  .  سپس  تمام  قالب هاي حاوي معرف آزمايش به صورت اتوماتيك جمع آوري شده و بر روي چرخدستي قرار مي گيرند. در نهايت اين قالب ها پيش از انهدام ضدعفوني مي گردند تا سنسور زندهء موجود در آن ها به طور كامل از ميان برود.
اتاقك سوم وظيفة دسته بندي تخم مرغ هارا بر اساس جنسيت  بر عهده دارد. همچنين در اين بخش تخم مرغ هاي نر معدوم گشته و تخم مرغ هاي ماده نيز در رديف هايي چيده- شده و  پس از واكسيناسيونِ درون تخمي روانهء سبدهاي تفريخ مي گردند. در حقيقت اين شبكهء  كامل بر اساس باركد موجود بر روي شانه ها و اطلاعات  طبقه بندي  شده  جنسيت تخم مرغ ها را تعيين مي كند. 

تاثيرات اين روش بر تفريخ
آزمايشات بسياري براي ارزيابي تاثيرات تعيين جنسيت به روش ياد شده در حال انجام است. در اين روش ناگزيريم طي روزهاي 15 ،16 يا هفدهمِ رشد جنين ابتدا يك سوراخ در پهلوي تخم مرغ و سپس در روزهاي 18 يا نوزدهم سوراخ ديگري در راس تخم مرغ براي انجام واكسيناسيون ايجاد كنيم. تا كنون آزمايشات بسياري براي تعيين تاثيرات اين روش بر تفريخ تخم صورت گرفته است.
در تحقيقات اوليه تاثير ايزوله يا قرنطينه بودنِ محل نمونه برداري  بر ميزان تفريخ ارزيابي شده است. طي اين آزمايش تخمِ ،  مرغ هاي گوشتي  در روز شانزدهمِ انكوباسيون به صورت دستي سوراخ شدند سپس به دستگاه هاي ستر بازگردانده شده و مجددا در روز نوزدهمِ انكوباسيون به صورت درون تخمي واكسينه شدند. پس از انجام دو آزمايش مشخص شد ايجاد  سوراخ  در  پوستهء  تخم مرغ در روز شانزدهم  موجب  كاهش تفريخ  به  ميزان 2 %  مي شود(جدول 1 ). حتي به كار بردن تدابير ويژهء قرنطينه نيز كاهشِ تفريخ را تعديل نكرد. 

 


 
جدول 1-تاثير تدابير قرنطينه بر ميزان تفريخ در  تعيين جنسيت به صورت خودكار

 

تيمار

آزمون اول

%زنده تفريخ شده

آزمون دوم

%زنده تفريخ شده

ميانگين

جمع كل

شاهد

A 8/95

0/96

9 /95

(36)5145

سوراخ شده

B7/93

3/94

0 /94

(36)5145

سوراخ و قرنطينه

B1/94

8/93

0/94

(36)5145

حروف A   و B اختلاف معني داري معادل ( p<.05 ) است.

در آزمايشات بعدي تاثير ضدعفوني كردن جايگاه برميزان تفريخ  پيش از سوراخ كردن و نمونه برداري  از تخم مرغ ها  ارزيابي  شد . آزمايشات  از تاثير  مثبت  ضدعفوني  پيش از نمونه برداري خبر  دادند .در اين روش آثار منفي سوراخ كردنِ پوسته  در روزِ شانزدهمِ انكوباسيون تا حدودي جبران مي شد (جدول 2).در سال 2002 ميلادي  تعيين جنسيت به وسيلهء دستگاه هاي ابداعي اوليه و تاثير آن ها بر ميزان تفريخ ارزيابي گرديد.


جدول2- تاثير ضدعفوني جايگاه برميزان تفريخ پيش از نمونه برداري

تيمار

%زنده تفريخ شده

جمع كل تخم مرغ ها

شاهد

A             96/6

(42)5670

سوراخ شده

B          95/7

(42)5670

ضدعفوني و سوراخ كردن

A         96/7

(42)5670

 

نتيجه
كمپاني Embrx  در نهايت امكانپذير بودنِ اصول اين روش را در سالن هاي جوجه كشي آينده روشن خواهد ساخت. مشكلاتِ جدي اين روش شاملِ مواردِ ذيل است:
امكان نمونه برداري با درصد بالا از هر تخم مرغي بدون توجه به شكل واندازهء آن البته بايد تاثيرات منفي اين روش بر ميزان تفريخ و بر عملكرد  آتي جوجه در فارم هاي تجاري اندك باشد.فراهم آوردن نيروي كارِ ماشيني كافي و قابل اطمينان به وسيلهء دستگاه ه هاي ابداعي ودر نهايت عملكرد دقيق و صحيحِ سنسور زنده در محيطِ جوجه كشي ها با از ميان رفتن موانع ياد شده كمپاني Embrex در آينده دستگاه هايي با قابليت فراوري 20000 تا 30000 تخم مرغ در ساعت خواهد ساخت. در صورت موفقيت آميز بودن اين روش تا حدودي از بحث هاي مربوط به حقوق حيوانات در خصوص معدوم كردن جوجه هاي نر كاسته خواهد شد و جنجال كمتري خواهيم داشت.

--تغذیه بلدرچین --

**تغذیه بلدرچین **

*بلدرچین ها به مقدار کافی غذای متعادل شده نیاز دارند. جیره غذایی بلدرچین بایستی حاوی میزان بالا تری از مواد مغذی باشد.بلدرچین ها را می توان بعنوان شروع کننده در سن 0 تا 3 هفتگی و رشد کننده در سن 4 تا 5 هفتگی و تخمگذار یا مادر 6 هفته به بعد تقسیم بندی کرد.که این مسئله بستگی به میزان رشد و تولید آنها دارد. میزان غذا نیز در این مورد موثر است و بدین ترتیب بایستی غذای کافی به انها داده شود. دوره شروع کننده بحرانی ترین دوره بوده و نیاز به مدیریت خاص و مراقبت های تغذیه ای دارد.تغذیه بلدرچین مثل تغذیه مرغهاست.بلدرچین ها نیز به عنوان شروع کننده، رشد کننده و بلدرچین های تخمگذار یا مادر تقسیم می شوندکه این مسئله به میزان رشد و تظاهر تولیدشان بستگی دارد.برای 3 تا 4 هفته اول بلدرچین ها را بایستی از یک جیره غذایی محتوی تقریبا 27 درصد پروتئین و در حدود 2،750  کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی تغذیه نمود.آنهایی که در مرحله رشد هستند بایستی از یک جیره غذائی باداشتن 24 درصد پروتئین برای تخمگذارها و بلدر چین های مادر با داشتن ME معادل 2،650 کیلو کالری بر کیلوگرم تغذیه نمود.

 

 *

مقدمه

*افزايش جمعيت جهان نیاز بشر به مواد پروتيني را روز به روز افزايش مي دهد و همين مسئله سبب شده است كه بسياري از حيوانات كه گوشت آنها قابل مصرف انسان مي باشد به صورت اهلي در آمده و با پرورش صنعتي انها بخشي از احتياجات پروتئيني انسان بر طرف گردد.پرور ش بلدر چين امروزه جايگاه خاصي در صنعت پرورش طيور پيدا كرده است كه با توجه به تقاضاي مردم از نظر مصرف گوشت و تخم بلدر چين و اقتصادي بودن آن از نظر توليد پيش بيني مي شود كه در آينده توسعه بيشتري پيدا كند.

در كشورهاي مختلف جهان سالهاست كه پرورش بلدر چين به صورت يكي از شاخه هاي صنعت پرورش طيور تجلي پيدا كرده و فارم هاي بزرگي در بسياري از كشورها براي اين منظور بوجود آمده است .در كشور ما ايران نيز از ديرباز پرورش بلدرچين شروع شده و سالهاست كه به امر توليد گوشت وتخم بلدرچين پرداخته اند و در بعضي از فروشگاه هاي مواد پروتئيني مي توان گوشت و تخم بلدرچين را كه براي فروش در بسته بندي هاي مناسب عرضه شده است مشاهده نمود.

×-همه چیز  در مورد پرورش بلدرچين ها

**كلياتي در مورد پرورش بلدرچين **

 

*تاريخچه و اقتصاد پرورش بلدر چين

 

*بلدرچين ژاپني cotorina japonica  به اسم eastern quail-coturinx quail phrohs  و در زبان هندي به اسم bater   خوانده مي شود.

*كوتورنيكس ها به طور وسيع در اروپا ، افريقا و اسيا پراكنده ميباشند و اين پرندگان به عنوان گونه هاي مهاجر مطرح هستند.ظاهرا كوتورنيكسها چه آنهايي كه در ژاپن در حدود قرن يازدهم اهلي بوده اند و چه آنهايي كه در آن موقع از كشور چين به ژاپن آورده شده اند در ابتدا به عنوان پرندگان زينتي و آواز خوان نگهداري مي شدند اما در سال 1900 ميلادي كوتورنيكس ها به طور گسترده در كشور ژاپن براي توليد گوشت و تخم مورد استفاده قرار گرفتند و توليد گوشت و تخم بلدرچين به ميزان قابل توجهي صورت گرفت و بعد از ان در بسياري از كشورهاي ديگر نظير هنگ كنگ، سنگاپور ، مالزي و فرانسه جايگاه خود را پيدا كرد.سپس كشورهاي ديگر به فكر توسعه پرورش بلدر چين افتادند به طوري كه اخيرا كشور عربستان سعودي به پرورش وسيع بلدرچين پرداخته و يكي از اقلام صادراتي اين كشور گوشت بلدرچين شده است.

*در ايران به طور محدود پرورش بلدرچين رواج دارد و اميد مي رود كه در آينده اين كار توليدي توسعه يافته و توليدات گوشت و تخم بلدرچين فزوني يابد.

 

*در كشور هندوستان بلدرچين ها در ابتدا در انسيتوي مركزي تحقيقات طيور به وسيله dr.b.panda در سال 1974 آورده شد و سپس در مراكز تحقيقاتي ديگر در مورد آن مطالعاتي صورت گرفت.

*اين گونه جديد ماكيان كه تا دهه اخير درهندوستان ناشناخته بودن حالا در طول و عرض كشور هندوستان گستردگي قابل ملاحظه هاي حاصل كرده اند.

حقايق چندي كه پرورش بلدرچين را به عنوان يك كار اقتصادي مطرح مي سازد به شرح زير است:

1) ميزان رشد سريع- رسيده شدن در سن حدودا 6 هفتگي

وزن بدن يك بلدر چين نر بالغ در اين سن در حدود 140 گرم خواهد بود. در حاليكه ماده ها كمي سنگين تر بوده و وزن آنها به 150 تا 180 گرم مي رسد. ميزان رشد در حدود5 /3 برابر سريعتر از طيور اهلي است.

 

2) بلوغ جنسي خيلي زود فرا مي رسد.

در حدود سن 50 روزگي بلدرچين هاي ماده معمولا قادر به توليد  كامل تخم مي باشند.

 

3) ميزان بالاي تخم توليدي

 با توجه صحيح به بلدرچين ها اين پرندگان 260 تخم در سال اول تخمگذاري خود مي گذارند.

 

4) فواصل نسلها كوتاه است.

توان بلدرچين ها براي توليد 3 يا 4 نسل در سال اين امكان را فراهم كرده است كه انرا به عنوان حيوان آزمايشگاهي مورد استفاده قرار دهند.

 

5) دوره انكوباسيون كوتاه و كم كه فقط 17 تا 18 روز است.

 

6)تثبيت براي تراكم بالاي پرورش زيرا به سطح دانه خوري و فضاي آبخوري كمتري در مقايسه با مرغها و اردكها دارند.

 

7) نيازي به مايه كوبي ندارند چون گونه هاي بلدرچين خيلي در برابر بسياري از بيماري هاي عادي مرغها مقاومت دارند.

 

8) برگشت سريع سرمايه كمي كه براي اين كار گذاشته مي شود.

 

9) خوشمزه بودن گوشت بلدرچين و خواص پروتئيني آن.

 

10) سود سرشاري كه از توليد گوشت و تخم بلدرچين حاصل مي شود.

 

 بازار بلدرچين در قاره اروپا به خصوص فرانسه نشان مي دهد كه شرايط بالقوه خوبي براي بازارهاي خاص آن وجود دارد و هر گاه توليد را بتوان توسعه داد اين وضعيت هاي جالب براي آينده به روي پرورش دهندگان بلدرچين باز مي شود.

 

دليلي وجود ندارد كه چرا پيشرفتهاي خيلي زياد به وسيله به كار بردن تكنيك هاي بهتر پرورش ، متدهاي پيشرفته در هچري و بهبود بخشيدن شرايط محيطي براي نگهداري بلدرچين هاي مادر و رشد پرندگان جوان تا بلوغ اصل خواهد شد.

هم چنين نياز به بهتر ساختن معيارهاي بهداشتي در لاين با انهايي كه در ساير بخشهاي صنعت طيور احساس مي شود چون غالب بيماري هايي كه اتفاق مي افتد به وسيله مديريت بهتر قابل جلوگيري مي باشد.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

نژادهاي بلدرچين دنیا

**نژادهاي بلدرچين **

انواع بلدرچين هاي ژاپني :

 *

بلدرچين هاي ژاپني در زير كلاس Aves   رده Japonica   قرار مي گيرند از اينرو به اسم Coturnix خوانده مي شوند.

به طور كلي جايگاه بلدرچين در طبقه بندي بر اساس آنچه ذكر شد به شرح زير است :

Phylum chordate

Sub phylum vertebra

Class Aves

Order califormes

Family phasianidae

Genus corturnix

Sub species japonica

پنج نوع بلدرچين ژاپني به اسامي زير وجود دارد :

1) pharach   ( نوع وحشي ) :

اين پرنده رنگهاي پر مخلوط دارد. همراه با رنگهاي سياه و سايه هاي مختلف كه تفوق رنگ قهوه اي را دارا مي باشند. در بلدرچين نر صورت و گلو قهوه اي و گلو و قسمت بالاي سينه دارچيني رنگ مي باشد.در ماده صورت و گلو قسمت بالاي سينه دارچيني روشن با رنگ سياه است در حالي كه قسمت پاييني سينه خرمايي رنگ مي باشد.

پرهاي بلدرچين مخلوطي از رنگهاي سياه قهوه اي و حالتهاي سايه دار آنها است.قسمت هاي بالايي و سينه بلدرچين هاي نر خالدار و قسم هاي پائيني سينه قهوه اي است . وعلامتهاي مشكي دارد در حالي كه قسمت هاي پائيني خرمائي است. واريته هائي كه بر اساس و الگوي پرها طبقه بندي شده اند زياد هستند.

 

2) British Range   :

نوعي از بلدرچين با پرهاي سياه است

3) English white  :

نوعي از بلدرچين با پرهاي سفيد و قسمتهاي سياه است

 

4) Manchurian Golden   :

پرنده هاي به رنگ طلائي يا رنگ گندمي هستند.

 

5) Tuxedo   :

اين بلدرچين از نوع بلدرچين دو رنگ است.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

-توليد بلدرچين در جهان -

**توليد بلدرچين در دنيا**

توليد بلدرچين در دنيا هم از نظر توليد  گوشت و هم از نظر مصرف تخم در افزايش است و اين در حالي است كه هنوز هم گوشت و تخم بلدرچين به عنوان غذائي تجملي مطرح مي باشد.براي توسعه كيفيت در امريكا بر روي نژادي از بلدرچين كه به اسم Bob White  مشهور است كار مي شود كه از نظر بزرگي جثه از همتاي ژاپني خويش بزرگتر بوده ولي گوشت آن به لذت نوع ژاپني نمي رسد.

ژنتيك پرندگان به توليد بهتر و اقتصاد رضايتبخش بخاطر تقاضاي گسترده انها انجاميده است.

آينده توليد بلدرچين در حقيقت چنين به نظر مي رسد كه در سراسر دنيا علاقه پرورش دهندگان طيور را به خود جلب نمايد.

عادي ترين نژاد بلدرچين بخصوص در كشور انگلستان بلدرچين ژاپني است.وزن متوسط ان 250 گرم و وزن نر ان كمي كمتر است.وزن تخم 14 گرم است.بلدرچين در حدود 200 تخم در سال مي گذارد و پرندگان جوان براي مصرف غذائي در حدود سن 40 روزگي با وزن زنده 250 گرم آمده مي شوند.جوجه هاي بلدرچين از بدو تولد بسيار پر تحرك و پر سروصدا بوده و يك جوجه بلدرچين معمولا داراي وزن 6 تا 8 گرم و حداكثر 10 گرم مي باشند.

 

درجه حرارت مورد نياز بلدرچين ها

جوجه بلدرچين ظريف و پر تحرك و در بدو تولد فاقدقدرت انطباق با دماي محيط مي باشد و در نتيجه حساسيت خاصي در مورد تغيير دماي هواي محيط داشته و به شدت آسيب پذير مي باشد و در روزهاي نخستسن توليد دماي 36 تا 38 درجه سانتيگراد توام با هواي تميز و سرشار از اكسيژن از اهميت خاصي برخوردار ميباشد.بتدريج با افزايش سن جوجه ها از ميزان حرارت محيط كاسته مي شود و در سن 6 تا 7  هفتگي به 22 تا 24 درجه سانتيگراد كاهش مي يابد.

جوجه ها تا زماني كه دما زير 21 درجه سانتيگراد كاهش نيافته است نيازي به دماي اضافه ندارند و 12 ساعت تاريكي و 12 ساعت روشنايي تا سن 5 هفتگي يعني زماني كه بلدرچين ها به پن ها يا قفس هاي تخمگذاري منتقل مي شوند مي تواند ادامه پيدا كند.

قفس هاي نر و ماده براي داشتن رشد بهتر بايستي جدا از هم نگهداري شوند.در حالت پرورش روي بسترمساحت 150 تا 180 سانتي متر مربع به ازاي هر جوجه بسته به نوع جوجه ها و فصل در نظر گرفته مي شود.براي هر جوجه 2.5 تا 3 سانتي متر دان خوري و1،5 تا 2 سانتي متر آبخوري در نظر گرفته مي شود..

براي جوجه هاي بلدرچين تا سن 3 هفتگي 2 سانتيمتر دان خوري و يك سانتي متر فضاي مناسب آبخوري ضروري  است.براي هرجوجه 75 سانتي متر مربع فضاي بسته و 75 سانتيمتر مربع نيز فضاي حركت تا سن 3 هفتگي براي بدست آوردن نتيجه مناسب كافي است.

براي شروع خوب تغذيه ميتوان به بلدرچين ها به مدت 2 تا 4 روز آب شكر 8 درصد داد.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

××خصوصيات بلدرچين ××

**خصوصيات بلدرچين**

 

كليات

بلدرچين ها پر طاقت و نيرومند و خوش بنيه بوده و مي توان در محيطهاي مختلف با محدوديت هاي منطقي آدابته شوند.

بلدرچين ها پرندگاني هستند كه سريعا رشد كرده و در عرض حدود 6 هفته به بلوغ  مي رسند.

وزن زنده پرنده بالغ به شرح زير است :

بلدرچين نر 120 تا 150 گرم

بلدرچين ماده 150 تا 180 گرم

پرورش بلدرچين از سال 1900 ميلادي به منظور تهيه گوشت و تخم در كشور ژاپن معمول بوده است.

بلدرچين ها تخم زيادي توليد مي كنند. بلدرچين هاي ماده 260 عدد تخم در اولين سال تخمگذاري خود مي گذارند روي همين اصل بلدرچين ها كثير تخم هستند.بلدرچين ها ي ماده معمولا در حدود سن 50 روزگي به اوج توليد تخم مي رسند. بلدرچين ها 75 درصد تخم هاي خود را بين ساعت 3 تا 5 بعد از ظهر و 25 درصد تخمهاي خود را بهنگام شب مي گذارند.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

××پرورش و نيازهاي پرورشي بلدرچين ××

**پرورش و نيازهاي پرورشي بلدرچين ها **

آب  و دان بايستي به ميزان فراوان و كافي در دسترس جوجه هاي بلدرچين گذارده شود تا خوردن و آشاميدن را بياموزند در غير اين صورت در اثر گرسنگي و تشنگي تلف مي شوند.بايد توجه داشت كه در 48 ساعت اول زندگي عدم استفاده از غذا امري نرمال بوده و در اين مدت از ذخيره كيسه زرده تغذيه مي كنند.در ابتدا دان كه بسيار ريز آسياب شده بر روي كارتن كفي زير پاي جوجه ها پاشيده مي شود و بتدريج از دان خوري هائي به ارتفاع 1،5 تا 2 سانتي متر و عرض 3 تا 5 سانتيمتر استفاده مي شود..

به منظور جلوگيري از اتلاف دان شبكه هائي از جنس مفتول بر روي دان خوري ها قرار داده مي شود و همين مسئله در مورد آب خوري ها هم بايستي رعايت گردد تا از غوطه ور شدن جوجه ها و خفگي انها جلوگيري شود.استفاده از كارتن كفي و يا برزنت در زير پاي جوجه ها از لغزيدن آنها  و ابتلاء به عارضه در رفتگي فمور جلوگيري مي كند.بهترين روش پرورش بلدرچين استفاده از باتري و قفسهايي است كه براي اين منظور ساخته شده اند.جوجه ها ايتدا به مدت 3 هفته در قفسهاي ويژه اي نگهداري مي شوند كه شرايط خاصي از نظر دما و تغذيه براي آنها اعمال مي شود و پس از اين دوره آنان به قفسهاي ديگر منتقل مي شوند كه معمولا اين قفسها از 5 طبقه تشكيل شده اند ودان خوري و آبخوري در طرفين اين قفسها تعبيه گرديده است و جوجه بلدرچين ها با توجه به گردن درازي كه دارند به راحتي مي توانند از آب و غذا استفاده نمايند.روش استفاده از بستر مناسب نيست.

روش متداول در ايران كه چندان رضايت بخش نيست اين است كه جوجه ها را به مدت 6 روز در سبد هاي پلاستيكي كوچك (به ازاي هر سبد 50 تا 60 جوجه) نگه مي دارندو سپس آنها را بر روي بستر منتقل مي كنند كه انتقال جوجه ها از سبد بر روي بستر منجر به تلفات 1،5 تا 2،5 درصدي مي گردد.هر چه مدت نگهداري جوجه ها در سبدهاي پرورش بيشتر باشد جوجه ها آمادگي بيشتري براي زندگي پيدا مي كنند.

در حالي كه روشنايي 24 ساعته باعث تسريع بلوغ جنسي مي گردد و روشنايي 16 تا 18 ساعته سبب تاخير در آن مي شود.قفسهايي كه جهت نگهداري بلدرچين هاي تخمگذار مي شوند از مفتول هايي تشكيل شده كه مانع خروج بلدرچين از قفس مي شوند و فاصله مفتول هاي كف قفس از يكديگر 10 تا 15 ميليمتر بوده كه مدفوع پرنده براحتي بر روي سيني يا نوار نقاله زير قفس مي ريزد و داري يك شيب ملايم بوده كه تخم بلدرچين بر روي آن لغزيده و درخارج از قفس قرار مي گيرد.

سطح مورد نياز جهت هر بلدرچين تخمگذار در قفس 150 سانتي متر مربع مي باشد. در صورتيكه بلدرچين هاي تخمگذار در روي بستر پرورش پيدا مي كنند بايستي جهت  تخمگذاري از تله هاي تخمگذاري استفاده نمود.اين تله ها بايستي با پوشال نرم و يا كاه پوشانده شوند و در آغاز دوره تخمگذاري بايستي آنها را به تخم كردن درون اين تله ها عادت داد.بدين منظور بايستي كارگر مربوطه عموما در ساعت شروع تخمذاري كه معمولا در ساعت نزديك به غروب مي باشد مرتبا در ميان آنان بگردد و تخمهائيكه در روي بستر قرار دارند برداشته و درون تله ها قرار دهد چون ديدن تخم در روي بستر  بلدرچين ها را به تخمگذاري در روي بستر ترغيب مي كند.آخرين جمع آوري تخم بايد در حدود ساعت 9 شب انجام گردد در غير اين صورت اين كار بايد در صبح روز بعد انجام شود. 

منبع:http://marliko.blogfa.com/

×نگهداري و محيط پرورش بلدرچین

نگهداري و محيط

 

بلدرچين در يك ناحيه مناسب از نظر درجه حرارت پرورش داده مي شود و به سالن رشد در سن 2 تا 3 هفتگي انتقال مي يابد.

خيلي بهتر است كه از استرس هاي بيمورد جلوگيري كرده و در زندگي كوتاه بلدرچين آنرا از محلي به محل ديگر جابجا نكنيم.هر سيستمي كه به كار رود تكنيك  نگهداري و پرورش بلدرچين مثل مرغ است و دستگاه مادر و قفسها و وسائل مورد استفاده بايد با پرورش بلدرچين وفق داده شوند.درجه حرارت زياد و صحيح براي توليد خوب بلدرچين نقش حياتي دارد و پرندگان بايد در حرارت 35 تا 36  درجه ساتيگراد ( 95 تا 97 درجه فارنهايت) نگهداري شوندكه بتدريج در عرض 3 هفته به 20 درجه سانتيگراد(68 درجه فارنهايت) مي رسد كاهش پيدا  نمايد.شروع خوب حياتي بوده و بهتر اين است كه با غذا و آب در سيني هاي پلاستيكي شروع كنيم و كمي بعد از آن انها را به فنجانهاي اتوماتيك يا نيپلي عادت داده و از وسائل قبلي ترك عادت نمائيم.پرندگان بايستي بميزان 150 پرنده به ازاي هر متر مربع روي كف پرورش داده شوند و در هفته دوم به 100 پرنده در همان فضا برسانند.

شدت نور خيلي اهميت دارد و بايستي در موقع شروع خيلي روشن (60 تا 70  لوكس) بوده و در هفته سوم به 10 لوكس برسد.هنگاميكه روشنائي كاملا كنترل ميشود مي توان به پرندگان 23 ساعت در روز روشنائي داد ه و بهتر اين است كه از سن يك روزگي يك ساعت در شبانه روز تاريكي در نظر بگيريم و انها را به تاريكي احتمالي عادت بدهيم تا در صورت بوجود آمدن تاريكي در ارتباط با خاموشي برق اشكالي پيش نيايد.در مورد پرندگاني كه روي كف پرورش داده مي شوند بهترين بستر پوشال يا كاه خرد شده است.در اين مورد مواظبت خاصي بايستي صورت گيرد كه بستر در جاي خشك انبار شود زيرا رطوبت مي تواند سبب بيماري آسپرژيلوز شود و اين بيماري تنفسي مي تواند به اساني باعث مرگ بلدرچين ها شود زيرا خيلي حساس تر از غالب پرندگان مي باشند.

جهت دستيابي به حداكثر ميزان تخم 14 تا 16 ساعت روشنائي مورد نياز است. به طور كلي فضاي لازم جهت يك بلدرچين بالغ سطحي به مساحت 20 اينچ مربع مي باشد.جالب اينكه ميزان تخمگذاري بلدرچين ها در تراكم بيشتر افزوده مي شود.

 

منبع:http://marliko.blogfa.com/

×× توليد مثل بلدرچين××

** توليد مثل بلدرچين**

بلدرچين هاي اهلي در تمام فصول سال به هنگامي كه سن آنها بين 10 تا 20 هفته است توليد مثل مي نمايند.ماده ها هر 16 تا 24 ساعت بمدت 8 تا 12 ماه تخم مي گذارند.تخمها بايستي براي هچ شدن 4 روز بعد از وارد كردن نرها در گله (يك نر براي 3 ماده)و تا 3  روز بعد از اينكه جنس هاي نر و ماده از هم جدا شدند جمع اوري شوند.وزن متوسط تخم حدود 10 گرم است اين تعداد در حدود 8 درصد وزن بدن بلدرچين ماده در برابر 3 و 1 درصد براي مرغ و بوقلمون است. هر بلدرچين ماده بنظر مي رسد كه تخمهائي با يك خصوصيت طرح پوسته يا رنگ مي گذارد.

بعضي از گونه ها فقط تخم سفيد مي گذارند.جوجه هاي  جوان وزنشان 6 تا 7 گرم است.

بهنگامي كه  هچ مي شوند داراي رنگ قهوه اي با نوارهاي زرد هستند.باروري بطور مشخص در پرندگان مسن تر كاهش پيدا مي كند .نسبت سفيده به زرده 39 به 61 است پورسانتاژ زرده بيشتر و پورسانتاژ سفيده در بلدرچين كمتر از تخم مرغ است.

تكامل جنيني بلدرچين ها ي اهلي بوسيله نور كنترل مي شود.نگهداري پرنده در تاريكي مداوم تقريبا به ممانعت كامل رفتار جنسي و توليد تخم منجر مي شود.در حالي كه نگهداري پرنده ها در نور مداوم به ميزان بالائي از توليد تخم به هنگام سال اول و با رسيدن توليد به مرحله توقف در پايان سال دوم مي انجامد.مرغها در حدود 75 درصد تخمهايشان به هنگام صبح مي گذارند در حاليكه بلدرچين ها همانگونه كه ذكر شد 75 درصد تخم روزانه خود را در ساعت 3 تا 6 بعد از ظهر مي گذارند.بلدرچينها در حدود سن 6 هفتگي به توليد مي آيند.

تحت شرايط ايده آل بلدرچين هادرحدود250 تا 300 تخم در سال مي گذارند.توليد سال بعد 48 درصد سال اول در بلدرچين است.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

××شرايط انكوباسيون برای بلدرچین==

 

**شرايط انكوباسيون**

به سبب كوچكي تخم بلدرچين و ترد و شكننده بودن پوسته آن از سيني هاي جوجه كشي استفاده مي شود.در هر خانه 2 تخم قرار داده مي شود. نگهداري طولاني تخمها ي نطفه دار بر قابليت هچ آنها تاثير منفي دارد لذا توصيه مي شود كه تخمهاي بلدرچين نهايتا 14 روز در اطاقي با دماي 10 تا 15 در جه و رطوبت نسبي 75 درصد نگهداري شوندو عملا با آب پاشي كف اتاق ميتوان به رطوبت مطلوب رسيد.درجه حرارت مناسب جهت انكوباسيون تخمهاي بلدرچين 37،5 تا 37،2 درجه مي باشد.نطفه بلدرچين در دماي 39 و بالاتر از ان بيش از چند ساعت دوام نمي آوردو ميميرد و لذا تنظيم درجه حرارت دستگاه جوجه كشي اهميت زيادي داشته و حرارت پائين تر از اپتيمم(بهينه) سبب طولاني تر شدن زمان انكوباسون تخم مي گردد.

به طور كلي زمان انكوباسيون تخم بلدرچين با توجه به تاثير فاكتورهاي رطوبت و درجه حرارت بين 16 تا 18 روز ميباشد و در شرايط مناسب 70 درصد تولدها در روزهفدهم صورت مي گيرد.در پايان روز چهاردهم تخم بلدرچين ها از دستگاه ستر به دستگاه هچر منتقل مي شوند.دماي 37،5 درجه و رطوبت 70 درصد ستر و دماي 37 درجه و رطوبت 85 درصد به هچ 75 درصد منجر مي شود.

بالاترين راندمان مربوط به نطفه دار بودن تخمهاي بلدرچين يك گله در بلدرچين هاي 3 تا 5 ماهه مي باشد وبنا براين بلدرچين هاي گله مادر در هر 6 ماه يكبار حذف شده و گله ديگري جايگزين مي شود.در شرايط طبيعي و بدون استفاده ار نوردهي مصنوعي بلدرچين ها بين ماههاي فروردين يا شهريور و به طور متوسط 50 تا 100 عدد تخم مي گذارند اما با اعمال يك تغذيه مناسب و نور دهي مطلوب لانه تا 280 عدد تخم توليد مي كنند.وقتي در بعضي از بلدرچين ها در 24 ساعت 2 عدد تخم گذاشته مي شود مدت نور دهي مصنوعي معمولا بين 14 تا 18 ساعت مي باشد.

در آغاز سن تخم گذاري فاصله زماني بين دو تخم 24 تا 30 ساعت بوده و بتدريج با افزايش سن آنها اين زمان كوتاهتر مي شود. وزن يك تخم بلدرچين 9 تا 10.5 گرم يعني 7 درصد وزن بدن بلدرچين مي باشد يك بلدرچين ماده در سال 2 تا 3 كيلو گرم يعني 20 برابر وزن خودش تخم توليد مي كند.بلدرچين هاي ماده معمولادر سنين 35 تا 50 روزگي شروع به تخمگذاي مي كنند و در سن 13 هفتگي به پيك توليد مي رسند.باروري با افزايش سن كاهش مي يابد.از گله هاي جوان براي داشتن باروري خوب حدود سن 10 تا 13 هفتگي استفاده مي نمايند.نسبت 3 يا 4 نر در برابر 20 ماده در سيستم قفس باروري بالائي را بدست مي دهد.باروري به تدريج افزايش پيدا مي كند و در 4 يا 5 روز پس از وارد شدن نر به گله به اوج خود مي رسد و بعد از آن باروري تا 3 روز پس از جدا كردن نرها به حالت ثابت باقي مي ماند از چهارمين روز افت شديدي در باروري ايجاد شده و تا دوازدهمين روز پس از جدا كردن نرها افت پيدا مي كند.

منبع: http://marliko.blogfa.com/

 

××ذخيره سازي تخمهاي جوجه كشي ××

==ذخيره سازي تخمهاي جوجه كشي ==

تخم هاي جوجه كشي بايد كاملا در دماي زير نقطه فيزيو لوژيك ذخيره شوند (23،9  درجه).دماي مناسب براي ذخيره سازي 12،8 تا 15،5 درجه مي باشد.براي يك جوجه كشي خوب ميزان رطوبت توصيه شده 75 تا 80 درصد است.رطوبت نسبي بالا منجر به افزايش رشد قارچها مي شود كه اين خود سبب آلودگي تخمها مي گردد.بيشترين زمان نگهداري تخم جوجه كشي تحت دماي لازم و رطوبت 5 تا 7 روز است و مقدار بيشتر از ان روي جوجه كشي اثر معكوس دارد و اگر لازم باشد كه تخم ها بيش از يك هفته نگهداري شوند بايستي چرخانيده شوند.اين چرخانيدن براي جلوگيري از چسبيدن نطفه به پوسته لازم است.

براي تميز كردن تخم ها از كاغذ سمباده يا پارچه تميز پشمس استفاده مي شودبه طوري كه به پوسته نازك آنها آسيب نرسد از تخم هاي كثيف نبايد براي جوجه كشي استفاده كرد.

آلودگي تخم ها از زمان تخمگذاري آغاز مي شود بنابراين توليدات روزانه تخم بايستي قبل از ذخيره شدن گاز داده شوند.

 

منبع:http://marliko.blogfa.com/

××انتخاب بلدرچين هاي مادر××

**

**انتخاب بلدرچين هاي مادر**

انتخاب بلدرچين هاي مادر معمولا بر* اساس بازرسي،وزن و شرايط بهداشتي صورت مي گيرد.

احتياج اصلي اين است كه پرنده ها در سلامت كامل بوده و يكنواختي خوبي را نشان دهند.پرندگان را مي توان از لاينهاي توصه شده و شناخته شده با توان تخمگذاري خوب قابليت زنده ماندن و قابليت هچ شدن خوب تهيه نمود.

اين مسئله از اهميت زيادي برخوردار است كه از جفت گيري بلدرچين هاي منسوب بيكديگر در طول اجراي برنامه توليد مثل اجتناب نمود.با استفاده از روش توليد مثل متقاطع و گفتن نرها و ماده ها از خانواده هاي ديگر جفت گيري بلدرچين هاي منسوب به يكديگر جلوگيري مي شود و معياري از براي هيبريد قدرتمند تامين مي شود و خصوصيات خوب باقي مي مانند، عاقلانه اين است كه حداقل 6 لاين و ترجيحا لاين هاي بيشتري را حفظ كرد تا به اين برنامه كمك شود.

منبع:http://marliko.blogfa.com/

××هچ شدن جوجه بلدرچين ها×××

** هچ شدن جوجه بلدرچين ها**

تخم هاي بلدرچين بي نهايت ظريف هستند و بايستي با دقت زياد گرفته شوند.بسياري از پرورش دهندگان بلدرچين ترجيح مي دهند كه تخم ها را قبل از ذخيره سازي در محلول سالمسازي  غوطه ور سازند در اينصورت محل نگهداري بايستي بين 16 تا 20 درجه در نظر گرفته شود.رطوبت نسبي نبايد كمتر از 75 درصد باشد.

طرز اداره ماشين به شرح زير است:

در شروع كا درجه حرارت بايستي 37،5 در جه و رطوبت 30،6 باشد در سن 15 روزگي درجه نسبی به 90 درصد افزايش حاصل نمايد.

درجه حرارت بايستي به 37،2 در زمان خارج كردن تغيير پيدا كند و رطوبت نسبي 80 درصد بايستي در نظر گرفته شود.

تخم ها را بايستي روزانه 7 بار برگرداند و اين در صورتي است كه ماشين برگرداننده اتوماتيك نباشد.

 

دماي عملي براي جوجه كشي بلدرچين ها

دماي عملي براي جوجه كشي بلدرچين مطابق جدول زير اس

دماسنج مرطوب

دماسنج خشك

دوره (روز)

دستگاه

31

37،7

1-14

ستر

32،2

37

15-18

هچر

 

 

 

 

 

علل پايين بودن هچ :

علل پايين بودن هچ در جدول زير خلاصه شده است:

 

علت هاي ممكن

مشاهدات

نا مناسب بودن نسبت نر به ماده

نا ماسب بودن جفت گيري

مرگ خيلي زود جنين به خاطر وضعيت بد ذخيره سازي

تخم بي نطفه

نا مناسب بودن و بالا بودن بيش از حد دماي انكوباتور يا پايين بودن آن

بيمار بودن گله مادر

گاز دادن اشتباه و نقص در تهويه

مرگ جنيني

دماي خيلي پايين در دستگاه

رطوبت خيلي پايين در دستگاه

دير هچ شدن

دما و رطوبت بسيار بالا

هچ زودرس

رطوبت خيلي پايين در طول مدت جوجه كشي

بزرگ بودن سلول هوائي

دما و رطوبت خيلي بالا

بالانس نبودن جيره گله مادر يا كمبود مواد معدني

مرگ جنين كاملا رسيده

بالا بودن ميزان co2 در دستگاه هچ

مرگ جوجه ها بعد از نوك زدن

پايين بودن رطوبت و نامناسب بودن جريان هوا

جوجه هاي چسيبده

رطوبت خيلي بالا

كاسته شدن رطوبت پس از هچ

جوجه هاي خيس يا نا سالم بودن ناف

رطوبت خيلي پايين

جوجه ها هچر را دير ترك كرده اند

جوجه هاي آب بدن از دست داده

 منبع: http://marliko.blogfa.com/

 

 

**پرورش بلدرچین **

***

**پرورش بلدرچین **

وجود ویژگی های مناسب همچون رشد سریع ، بلوغ زودرس ، تولید تخم بالا ، کوتاهی فاصله میان نسل ها ، بالابودن تراکم پرورشی در واحد سطح ، ارزان بودن جیره مصرفی ، حساسیت کم نسبت به بعضی از بیماری های طیور ، قیمت بالای تولیدات که شامل گوشت و تخم می باشد و به خصوص بازگشت سریع سرمایه سبب شده است تا بلدرچین به عنوان یک پرنده مطلوب نزد کشاورزان و پرورش دهندگان تلقی شده و علاقمندان زیادی به پرورش صنعتی این پرنده روی آورند .

مهمترین نکاتی که سبب صنعتی شدن پرورش این پرنده شده است به شرح زیر می باشد :

۱ – میزان رشد سریع : میزان رشد این پرنده در حدود ۵/۳ برابر سریعتر از دیگر طیور اهلی می باشد .

۲ – بلوغ جنسی سریع : در حدود سن ۵۰ – ۴۰ روزگی بلدرچین های ماده در پیک تولید هستن

ادامه نوشته