کریستاله شدن عسل (شکرک زدن ، Granulated )

 

 

ترکیبات عسل به نوع شهد گیاهی که توسط زنبوران عسل جمع آوری می شود بستگی دارد اما به طور معمول هر 100گرم عسل محتوی 20گرم آب و 80 گرم ماده جامد است.

95 تا 99 %  ماده جامد را قندها و مابقی شامل  مواد معدنی  ، آنزیم ها ، گرده گل ، اسید های آلی ، پروتئین ها ، ویتامین ها و.... می باشد. قند های فروکتوز وگلوکر  (85 تا 95 % کل قندها) به نسبت 38% و31% بیشترین نوع میانگین قند عسل  را تشکیل می دهند.

با توجه به موارد مذکور می توان گفت عسل  محلولی فوق اشباع از قند است . به عبارت دیگر مقدار قند بیشتری نسبت  به آنچه در محلول می تواند باقی بماند در عسل وجود دارد .

بسیاری از مصرف کنندگان در این باورند که عسل شکرک زده فاسد شده یا با افزودن شکر به آن ، تقلبی  صورت گرفته است .

برخی از انواع عسل ها مانندعسل آفتابگردان ، عسل کلزا ، عسل لیلکی (نوعی  اقاقیای وحشی ) ،  عسل مرکبات و.... با توجه به ترکیبات خاص شهد وعسل شان چند هفته پس از استخراج شکرک می زنند درمقابل  بعضی عسل ها مانند عسل اقاقیا تا چندین سال شکرک نمی زنند  .

همچنین عسل هایی که از گلوکز خالص تشکیل شده اند (عسل های صد درصد تقلبی ) هرگز شکرک نمی زنند در نتیجه تشکیل بلورهای شکر درون عسل معیاری مناسب برای تشخیص طبیعی بودن عسل نمی باشد. شکرک زدن وسفید شدن  عسل نتیجه تشکیل بلور گلوکز منو هیدروژنه است . هنگام شکرک زدن ، ملکول آب آزاد شده در نتیجه بر مقدار آب درونی عسل افزوده می شود و نیز خطر تخمیر افزایش می یابد .